Το κορίτσι στη φωλιά των κόμικ

Το απόγειο του Στιγκ Λάρσον απέχει πλέον μία δεκαετία και παραπάνω, σε σημείο που συνέχειες («Το κορίτσι στον ιστό της αράχνης») να ανατίθενται σε ανάδοχους συγγραφείς, όπως ο Ντέιβιντ Λάγκερκραντζ. Για όσους, όμως, δεν έχουν ξεφύγει από την αυθεντική τριλογία, υπάρχει η διέξοδος του κόμικ –και μάλιστα εις διπλούν: αγγλόφωνη και γαλλόφωνη. Το «Millennium: Το κορίτσι στη φωλιά της σφήγκας» (εκδ. Ψυχογιός) ολοκληρώνει τη μεταφορά στα ελληνικά της γαλλόφωνης εκδοχής, σε σενάριο Σιλβέν Ρινμπέργκ και σχέδιο Ζοζέ Χομς και Μανόλο Καρό. Οπως είναι αναμενόμενο από μια τέτοια ομάδα, η προσέγγιση έχει «ευρωπαϊκό» ύφος –πιο γήινους τόνους, λελογισμένη ισορροπία μεταξύ πλοκής και χαρακτήρων, λιγότερα «συννεφάκια». Τοπία και κτίρια στα καρέ φέρνουν στο μυαλό τις επιρροές από μια παράδοση που κάπου στις απαρχές της καταγωγής της ή στο πίσω μέρος του μυαλού της έχει τον Ούγκο Πρατ, όχι το άψογο φινίρισμα των σχεδίων και την εμμονή στα κοντινά πλάνα της αγγλόφωνης εκδοχής τής Vertigo/DC Comics. Αν κανείς μένει στο σχέδιο, είναι γιατί το στόρι σέβεται την τριλογία του Λάρσον: εδώ ο ενδιαφερόμενος θα βρει όλα όσα τον προσέλκυσαν αρχικά στον άνθρωπο που μύησε την Ευρώπη στη σκανδιναβική αστυνομική λογοτεχνία. Με άλλα λόγια, τις μικρές σκοτεινές πτυχές της κοινωνίας και της πολιτικής της Σουηδίας, τους σίριαλ κίλερ και τους κρυφούς σαδομαζοχιστές, τον Κάλε Μπλούμκβιστ και, τελευταίο αλλά όχι έσχατο, το κορίτσι με το τατουάζ. Τη Λίζμπεθ Σαλάντερ, η οποία, αν πρέπει να καταλογίσει κανείς ένα ελάττωμα σε μια ιδιαζόντως διαβαστερή σειρά, ξεκινά ως ολοκληρωμένος χαρακτήρας και καταλήγει χάρτινη larger than life σούπερ ηρωίδα. Ισως γι’ αυτό να ταιριάζει άψογα στο κόμικ.

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino το Κυριακή 21 Αυγούστου 2016