Εχουν περάσει ήδη δέκα χρόνια από την πρώτη φορά η Monika, ντροπαλό κορίτσι τότε, ανέβηκε στη σκηνή του Gagarin 205. Δύσκολα θα βρισκόταν καλύτερος τρόπος για να γιορτάσει αυτή την επέτειο παρά εμφανιζόμενη ξανά στο venue της Λιοσίων (στις 16 Σεπτεμβρίου), ως έμπειρη περφόρμερ πια, παρέα με τους Planet Tiki, την μπάντα που τη συνόδευσε σε όλες της τις πρόσφατες συναυλίες, για την προώθηση του άλμπουμ «Secret in the Dark» σε Ευρώπη και Αμερική. Αυτό που θυμάται πιο έντονα η μικροκαμωμένη τραγουδίστρια και τραγουδοποιός από την παρθενική της μεγάλη εμφάνιση στην Αθήνα «είναι τα τόσα κεφαλάκια που έβλεπα μπροστά μου –ήταν γεμάτος ο χώρος. Επίσης, για πρώτη φορά ένιωσα ότι το κοινό περίμενε κάτι από μένα, ότι είχε προσδοκίες, μέχρι τότε προσπαθούσα να το κερδίσω».
Τη συνέχεια τη γνωρίζετε: μια απροσδόκητα μεγάλη επιτυχία με το ντεμπούτο άλμπουμ «Avatar», ένα τραγούδι –το «Yes, I do» –που αγαπήθηκε πολύ διευρύνοντας ακόμη περισσότερο το φάσμα των θαυμαστών της, μια σειρά εντυπωσιακών, sold out παραστάσεων στη Στέγη και, ξαφνικά, μια κίνηση ματ. Η Monika φεύγει για Αμερική, ψάχνει και ψάχνεται και επιστρέφει με γυαλιστερό, ντίσκο-φανκ ήχο και μια εξωστρέφεια που δεν είχαμε συνηθίσει. «Απορώ με το άγχος που είχα στην αρχή. Γιατί ήμουν τόσο ντροπαλή; Ηταν σαν να είχα μια έντονη ανάγκη να κρυφτώ, να εξαφανιστώ. Είναι θέμα χαρακτήρα αυτό, αλλά είναι και θέμα προτύπων. Ηξερα ότι μια μπάντα όπως οι Radiohead μπορεί να βασίζει όλη της την περιοδεία, το πρόμο, τις φωτογραφίες, τις συνεντεύξεις σε ένα μόνο κόνσεπτ δίσκου. Αυτό προσπαθούσα να ακολουθήσω και γι’ αυτό έλεγα θα κάνω μόνο 5-6 live για να προωθήσω το άλμπουμ μου. Κυρίως, όμως, δεν ήθελα να καώ. Ξέρεις τι είναι να βγάζεις ένα τραγούδι όπως το «Over the Hill», που το έχεις γράψει με πολλή αγάπη στο φοιτητικό σου σπίτι, και ξαφνικά να γίνεται ένα μπαμ και να σ’ το ζητάνε παντού; Είχα φτάσει στο σημείο να πω «Πάλι το ‘Οver the Hill’;». Εκεί είπα «Monika, ξύπνα. Το ‘Over the Hill’ το αγαπάς». Και στην Αμερική που μου ζητάνε να κάνω πολλά live, τους λέω ότι δεν θα βαρεθώ εγώ τα τραγούδια μου επειδή εσείς θέλετε να κάνω πολλές συναυλίες. Θα εμφανιστώ όσες φορές χρειάζεται για να ξέρω ότι μπορώ να τα αποδώσω όπως πρέπει. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να βλέπεις καλλιτέχνη να βαριέται επάνω στη σκηνή».
Για την έμπειρη πλέον Monika δεν φαίνεται να υπάρχει ούτε δευτερόλεπτο ανίας επάνω στη σκηνή. Βλέπεις τα βίντεο από τις συναυλίες της στη Γαλλία (όπου είναι αρκετά δημοφιλής) ή, για παράδειγμα, την εμφάνισή της στο tiny desk του αμερικανικού ραδιοφωνικού δικτύου NPR και μένεις με το στόμα ανοιχτό με το νεύρο και το τσαγανό της. Οι τετράστερες κριτικές στο allmusic ή τα κολακευτικά σχόλια στον «Guardian» επισφραγίζουν απλώς την πεποίθηση πολλών πως το επαγγελματικό μέλλον της θα περιλαμβάνει την Ελλάδα απλώς ως τόπο καταγωγής και ξεκινήματος. Ή μήπως όχι; Η Monika ίσως κυκλοφορήσει σύντομα έναν δίσκο στα ελληνικά, όνειρο πολλών θαυμαστών της από τη στιγμή που πρωτοεμφανίστηκε. «Πρόκειται για τραγούδια που τα συγκεντρώνω απ’ όταν ήμουν 16 χρόνων, έχω πολλά κομμάτια, αν και γενικά δεν μου βγαίνουν εύκολα τραγούδια στα ελληνικά –ειδικά με τους στίχους ταλαιπωρούμαι πολύ». Τον Οκτώβριο θα μπει στη φάση της προετοιμασίας και του επόμενου αγγλόφωνου άλμπουμ: «Αν υπάρχει κάτι που θα ήθελα να βελτιώσω στον εαυτό μου είναι να μη μου παίρνει τόσο πολύ χρόνο να ετοιμάζω κάθε δίσκο. Μαζεύω τόσο πολύ υλικό που μπαίνω τελικά στο στούντιο να ηχογραφήσω το υλικό και καταλήγω να γράφω άλλο. Βέβαια, ο Eminem λέει ότι πρέπει να μπαίνεις στο στούντιο όταν έχεις χίλια τραγούδια. Πρέπει να έχεις τη δυνατότητα να πετάξεις πολλά. Οπως λένε και για τους συγγραφείς, το πρώτο σου βιβλίο πρέπει να είναι το δέκατο βιβλίο». Προηγείται ωστόσο η πρεμιέρα του ακυκλοφόρητου single «Hey Hallelujah» που έδωσε και τον τίτλο του στο live στο Gagarin.
Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου, Gagarin (Λιοσίων 205, Αθήνα). Τιμή εισιτηρίου: προπώληση 10 ευρώ, ταμείο 12 ευρώ.
