Κυριακή 6 Μαρτίου και την Τρίτη 8 Μαρτίου για την ψήφο περίπου 22.000 δικηγόρων του μεγαλύτερου επιστημονικού συλλόγου της χώρας, με στόχο βέβαια την κατάκτηση της προεδρίας. Το Βήμα online προσκάλεσε τους δύο υποψηφίους σε ένα ιδιότυπο ηλεκτρονικό debate πριν από τη μεγάλη μάχη της Κυριακής. Τους καλέσαμε να ανοίξουν και οι δύο τα χαρτιά τους για τα προβλήματα των δικηγόρων αλλά και για τη στάση τους στις μεγάλες υποθέσεις που ταλανίζουν τη Δικαιοσύνη και τη χώρα.
Από την ψηφοφορία της πρώτης Κυριακής προηγείται ο κ. Δ. Βερβεσός (προέρχεται από τον χώρο του ΠαΣοΚ) με ποσοστό 25,95% έναντι του κ. Ι. Αδαμόπουλου (προέρχεται από τον χώρο της ΝΔ) που συγκέντρωσε ποσοστό 19,84%. Στο νήμα σε σχέση με τη δεύτερη θέση ήρθε ο Μιχάλης Ζαφειρόπουλος (προέρχεται από τη ΝΔ) με ποσοστό 19,41%.

Δημήτρης Βερβεσός

«Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τον υπερπληθωρισμό στο επάγγελμα»


_ Ποιες θα είναι οι πρώτες σας ενέργειες σε περίπτωση που εκλεγείτε πρόεδρος;

«Θα ασχοληθούμε με την επίλυση των καθημερινών προβλημάτων που ταλαιπωρούν το σύνολο των αθηναίων δικηγόρων και η κατάστασή τους έχει φτάσει στο απροχώρητο. Παράλληλα θα ζητήσουμε από το υπουργείο την τροποποίηση και την αναμόρφωση του Κώδικα Δικηγόρων προς την κατεύθυνση σύγχρονου πλαισίου που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες των καιρών. Αμεσα θα ζητήσουμε την τροποποίηση του άρθρου 20, παρ. 7, του νομοσχεδίου για την ποινική φοροδιαφυγή και θα απαιτήσουμε από τον υπουργό την επαναρρύθμιση του θέματος αφού προηγηθούν διαβουλεύσεις με τους δικηγορικούς συλλόγους. Θα πρέπει να επέλθει εξομάλυνση των διαταραγμένων σχέσεων του Συλλόγου Αθήνας με τους περιφερειακούς δικηγορικούς συλλόγους».

_ Ποιο είναι κατά τη γνώμη σας το μεγαλύτερο πρόβλημα των αθηναίων δικηγόρων;

«Είναι ο υπερπληθωρισμός, ο οποίος δημουργεί αντανακλαστικές συνέπειες και προβλήματα σε μια σειρά παράπλευρα ζητήματα, όπως οι αμοιβές, ο αθέμιτος ανταγωνισμός, το καθεστώς νέων δικηγόρων εμμίσθων συνεργατών κτλ. Η αντιμετώπισή του πρέπει να είναι άμεση εν όψει της μαζικής εισροής αποφοίτων πανεπιστημίων του εξωτερικού, ακόμη και τριετούς φοιτήσεως (κέντρα ελευθέρων σπουδών, μέσω δικαιώματος δικαιόχρησης), και πρέπει να λυθεί με τη θέσπιση και τη λειτουργία σοβαρών εξετάσεων, όπως γίνεται σε όλους τους δικηγορικούς συλλόγους της Ευρώπης».

_ Πώς θα αντιμετωπίσετε τα μέτρα της κυβέρνησης για την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων;

«Εμείς, όπου τα μέτρα της κυβέρνησης θίγουν τα συμφέροντα των δικηγόρων στο ζήτημα της απελευθέρωσης, όπως η προαναφερθείσα προωθούμενη ρύθμιση, θα είμαστε αντίθετοι, τόσο με επιχειρήματα όσο και με διεκδικήσεις, αν χρειαστεί, τέτοιας μορφής όμως που δεν θα πλήττουν τον δικηγόρο και τον πολίτη αλλά το κράτος. Εχουμε προτείνει συγκεκριμένες μορφές. Συμφωνούμε όμως όπου τα μέτρα, π.χ. διατήρηση γραμματίων σε συμβόλαια και δίκες και κρατήσεις υπέρ των ταμείων, είναι δίκαια. Εξάλλου εγώ πάντοτε κινήθηκα με γνώμονα τα δικηγορικά συμφέροντα και όχι κομματικές ή πολιτικές σκοπιμότητες, διότι δεν εξήρτησα το μέλλον μου από το αν είμαι αρεστός στους κρατούντες».

_ Ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος του προέδρου στις μεγάλες υποθέσεις, στα σκάνδαλα που ερευνά η Δικαιοσύνη ή η Βουλή;

«Ο θεσμικός ρόλος του ΔΣΑ και δη του προέδρου του είναι καθοριστικός σε τέτοιας μεγάλης σημασίας ζητήματα. Πρέπει να παρεμβαίνει δικαιοπλαστικά για τη δημιουργία μιας υγιούς συνείδησης των πολιτών για τα τεκταινόμενα σε τέτοια θέματα που έχουν ταλανίσει τον δημόσιο βίο της χώρας και έχουν βαθύτατα πληγώσει τον νομικό μας πολιτισμό και το Σώμα της Δικαιοσύνης. Ξέρετε πολύ καλά ότι και στο παρελθόν ως αντιπρόεδρος δημόσια πήρα θέση για όλες τις μεγάλες υποθέσεις που απασχόλησαν τη χώρα μας, όπως η Siemens, το Βατοπαίδι, οι συμβασιούχοι, το παραδικαστικό, τα ομόλογα κτλ. Με δημόσιες τοποθετήσεις μου είπα με παρρησία τη γνώμη μου επί των νομικών και λοιπών θεμάτων που είχαν τεθεί την ώρα που άλλοι υπηρετούσαν την κυβέρνηση και τις επιλογές της και ξέρετε ότι είχα προσωπικό και δικηγορικό κόστος γι’ αυτές τις τοποθετήσεις μου».

****
Γιάννης Αδαμόπουλος

«Το Επάγγελμά μας είναι ορθάνοιχτο»

_Ποιες είναι οι πρώτες σας ενέργειες σε περίπτωση, που εκλεγείτε Πρόεδρος;

Αμεσες προτεραιότητές της Κοινωνίας των Δικηγόρων είναι α) η σύγκλιση πανελλήνιου δικηγορικού συνεδρίου για τη διασφάλιση της ενότητας και τη διατύπωση σαφούς και ενιαίου λόγου για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που απασχολούν τον κλάδο μας, β) η επαναδιαπραγμάτευση της επιβολής Φ.Π.Α. στις δικηγορικές υπηρεσίες με στόχο – αν όχι την κατάργηση της σχετικής πρόβλεψης – τη μετακύλιση σε χαμηλότερη κλίμακα. Σημειώνω, ότι σήμερα επιβάλλεται Φ.Π. Α ακόμη και στις εισφορές μας στα ταμεία και στο δικηγορικό σύλλογο (!!!), γεγονός το οποίο είναι παράνομο γ) η ετήσια και διαρκής λογοδοσία της Διοίκησης του Συλλόγου μας, μέσω της δημοσιότητας των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης του Διοικητικού Συμβουλίου αλλά και των αποφάσεών του και βεβαίως της οικονομικής διαχείρισης στα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα του Συλλόγου.

_ Ποιο είναι κατά τη γνώμη σας το μεγαλύτερο πρόβλημα των Αθηναίων δικηγόρων;

«Η διαδικασία και η ταχύτητα απονομής της Δικαιοσύνης και η ταχύτητα που ισοδυναμεί πλέον με αρνησιδικία. Σήμερα οι δίκες προσδιορίζονται μετά από 2 και 3 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι ο πολίτης δεν μπορεί να βρει το δίκιο του, με άμεσες επιπτώσεις στην κοινωνική συνοχή. Κλονίζεται η εμπιστοσύνη του πολίτη στη δικαιοσύνη, που αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες της δημοκρατίας. Εκτός από την αναμόρφωση των Κωδίκων Δικονομίας, προτείνουμε, περαιτέρω, την αύξηση του αριθμού των δικαστών και του ανθρώπινου δυναμικού των διοικητικών υπηρεσιών των δικαστηρίων, την καθιέρωση της ηλεκτρονικής κατάθεσης δικογράφων και τη χωροταξική αναδιάρθρωση των δικαστικών υπηρεσιών».

_Πως θα αντιμετωπίσετε τα μέτρα της κυβέρνησης για την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων;

«Η Κυβέρνηση, αποδεχόμενη προτάσεις «έξωθεν» επέλεξε δυστυχώς να πορευτεί σε λογικές «μνημονιακές» και άκρως αντιαναπτυξιακές, όπως είναι για παράδειγμα η επιβολή Φ.Π.Α. στην παροχή των δικηγορικών υπηρεσιών, η «καρτελοποίηση» των αμοιβών, η διακοπή της «αιμοδοσίας» των Συλλόγων δια της κατάργησης των γραμματίων προείσπραξης, αλλά και η «υπαλληλοποίηση» μεγάλου μέρους συναδέλφων – ιδίως των νέων – με όχημα τη γεωγραφική απελευθέρωση. Όλα αυτά εντάσσονται στην προσπάθεια Κυβέρνησης και τρόικας για το λεγόμενο «άνοιγμα» του επαγγέλματός μας, η οποία παρεμπιπτόντως έχει στοχοποιήσει το δικηγόρο στα μάτια του απλού πολίτη δημιουργώντας την εικόνα του ως ενός επαγγελματία με τεράστια κέρδη, αρνούμενου πεισματικά να συμβάλλει στα δημόσια βάρη. Δεν μπορώ, ωστόσο, παρά να αναρωτιέμαι για ποιο «άνοιγμα» συζητάμε. «Ανοιγμα» του ορθάνοικτου επαγγέλματός μας; Οταν 1.000 περίπου δικηγόροι εγγράφονται κατ’ έτος στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών; Αυτές οι κυβερνητικές ενέργειες οδηγούν με μαθηματικά βέβαιο τρόπο στην «εμπορευματοποίηση» του κλάδου μας. ‘Όμως ο δικηγόρος δεν είναι έμπορος. Είναι συμπράττων λειτουργός της Δικαιοσύνης. 7.000, κυρίως νέοι δικηγόροι, δεν έχουν ούτε ένα γραμμάτιο προείσπραξης. Πρόκειται για κυβερνητικές μεθοδεύσεις ασύμβατες με την αμιγώς επιστημονική φύση του δικηγορικού λειτουργήματος και την ιδιότητα του δικηγόρου ως συλλειτουργού της Δικαιοσύνης. Αν θέλουμε να διαφυλάξουμε το κύρος του λειτουργήματός μας και να θωρακίσουμε τη σχέση Πολίτη – Δικαιοσύνης ενισχύοντας την εμπιστοσύνη του προς αυτήν, οφείλουμε να αντιταχθούμε σε όλες αυτές τις λογικές· και αυτό, όπως προανέφερα, όχι μόνο από πρόθεση διαφύλαξης κεκτημένων κλαδικών συμφερόντων, αλλά και από επιθυμία να αποτρέψουμε την «εμπορευματοποίηση» της παροχής των δικηγορικών υπηρεσιών.

_Ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος του Προέδρου στις μεγάλες υποθέσεις, στα σκάνδαλα, που ερευνά η Δικαιοσύνη ή η Βουλή;

Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών έχει τη θεσμική δυνατότητα – αν όχι υποχρέωση – να παρεμβαίνει στα αρμόδια όργανα του κράτους, προτείνοντας την υιοθέτηση ρυθμίσεων οι οποίες θα συμβάλουν ουσιαστικά στην αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων που απασχολούν τη δημόσια ζωή. Όμως, σε κάθε περίπτωση, η άρση της ατιμωρησίας και η καταπολέμηση της διαφθοράς προϋποθέτουν ριζικές αλλαγές στο σύστημα απονομής δικαιοσύνης, τις οποίες προτείνουμε συνολικά στο πλαίσιο των θέσεών μας για την αναμόρφωση των Κωδίκων Δικονομίας.