Τεχνητή έλλειψη συχνοτήτων προκαλεί ο Σπίρτζης

Με στόχο να δικαιολογήσει εκ των υστέρων τον περιορισμό των τηλεοοπτικών αδειών σε τέσσερις, ο κ. Σπίρτζης δεν έχει επανασχεδιάσει ακόμη τον χάρτη συχνοτήτων και δεν διεκδικεί μερίδιο φάσματος απεμπολώντας εθνικό πλούτο δίνοντας έτσι δικαίωμα σε γειτονικές χώρες να «τυφλώσουν» τη μισή Ελλάδα. Αναλυτικά οι μεθοδεύσεις του κ. Σπίρτζη έχουν ως εξής:

Εθνικός πόρος οι συχνότητες

Οι ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες (το φάσμα) είναι πολύ σπάνιος εθνικός πόρος. Και ανταγωνίζονται η τηλεόραση και οι υπηρεσίες Internet για τη χρήση τους. Σπάνιος γιατί δεν είναι άπειρος, είναι μια φαρδιά ζώνη, ας πούμε αυτοκινητόδρομος 5 λωρίδων. Οι υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας και Internet –όταν δεν περνούν από δορυφόρο –μεταδίδονται μέσα από τις συχνότητες των UHF. Το ίδιο και η ψηφιακή πλέον επίγεια τηλεόραση.

Τι είναι πιο σημαντικό, πιο κοινωνικά χρήσιμο και πιο προσοδοφόρο για το κράτος; Να έχουμε πολλά –πάνω από 25 –επίγεια κανάλια τηλεόρασης ή να έχουμε πολύ υψηλές ταχύτητες Internet στο σπίτι και παντού αλλού;

Η απάντηση είναι Ιnternet, γι’ αυτό σε όλον τον κόσμο το φάσμα, οι συχνότητες των UHF νοικιάζονται στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας και παρόχων Internet. Παντού το φάσμα που αναλογεί στην τηλεόραση περιορίζεται. Οι λωρίδες του αυτοκινητοδρόμου για την τηλεόραση μειώνονται.

Με απόφαση της ΕΕ το 2020 θα γίνει ακόμη μία μεταφορά φάσματος από την τηλεόραση στις υπηρεσίες κινητής σε όλη την Ευρώπη. Το τμήμα συχνοτήτων από τα 700 ως τα 790 ΜΗΖ θα αλλάξει χέρια. Αυτό ονομάζεται ψηφιακό μέρισμα 2.

Η τηλεόραση θα στριμωχθεί κι άλλο. Μιλώντας με αριθμούς συχνοτήτων: από τον δίαυλο 45 και πάνω δεν θα υπάρχει τηλεοπτική λήψη. Σήμερα οι δίαυλοι είναι ως το 66. Δηλαδή, όλα τα κανάλια θα στριμωχθούν από το 21 ως το 45, ενώ σήμερα κινούνται από το 21 ως το 66. Αυτό δεν σημαίνει με τίποτε πως τα κανάλια περιορίζονται σε τέσσερα, ακόμη και υψηλής ευκρίνειας. Ανετα χωρούν 12 κανάλια υψηλής ευκρίνειας ή 30 κανονικής ευκρίνειας. Ανετα μόνο αν η Ελλάδα και συγκεκριμένα ο υπουργός κ. Σπίρτζης δεν κοιμούνται ή από δόλο δεν φροντίζουν να διεκδικήσουν για τη χώρα τους διαύλους (συχνότητες) που χρειάζεται.

Γιατί το ποιες συχνότητες/διαύλους χρησιμοποιεί κάθε χώρα το συντονίζει η Ευρώπη και μετά η ITU (International Telecommunications Union). Αυτό για να μην παρεμβάλλει η μια χώρα στην άλλη και οι πολίτες βλέπουν παράσιτα ή μαύρο. Οχι μόνο στα σύνορα. Για να γίνει κατανοητό, η Ιταλία μπορεί να «τυφλώσει» όλα τα παράλια της Πελ/νήσου, Ηπειρο και Ιόνιο και η Πάρνηθα τα παράλια της Τουρκίας. Ακόμη και η Αίγυπτος και η Λιβύη παρεμβάλλουν. Φυσικά στα χερσαία σύνορα Σκόπια, Αλβανία, Βουλγαρία και Τουρκία χωρίς διακρατικό συντονισμό η λήψη είναι αδύνατη.

Ο τροχονόμος λοιπόν είναι η ITU. Με τον περιορισμό του φάσματος το 2020 μόνη περίπτωση να έχουμε ευρυχωρία συχνοτήτων είναι να χρησιμοποιήσουμε ανά περιοχή όσο το δυνατόν καλύτερα την κάθε συχνότητα/δίαυλο (δηλαδή, να μην αφήσουμε καμία χρήσιμη συχνότητα ανεκμετάλλευτη, σε καμία περιοχή).

Αυτές τις συχνότητες θα πρέπει να τις δηλώσουμε στην ITU και να τις διεκδικήσουμε έναντι των άλλων κρατών. Η προτεραιότητα είναι χρονική. Οποιος πάει πρώτος κερδίζει.

Πού βρίσκεται η Ελλάδα από το 2015 που ξεκίνησε η διαδικασία για το μέρισμα 2020; Στο μηδέν. Δεν έχει ακόμη επανασχεδιάσει τον χάρτη συχνοτήτων ούτε έχει ανασχεδιάσει την κατανομή των διαύλων ανά περιοχή. Φυσικά αφού αυτά δεν τα έχουμε, δεν ξέρουμε τι θέλουμε, άρα δεν μπορούμε να πάμε να το διεκδικήσουμε ούτε στην Eυρώπη ούτε βέβαια να το κατοχυρώσουμε στην ITU. Το υπουργείο αγέρωχα για τέταρτη φορά δεν μετέχει στο Διεθνές Φόρουμ Συντονισμού της Νοτιοανατολικής Ευρώπης SEDDIF (South Europe Digital Dividend Implementation Forum), όπου χώρες από την Αλβανία ως την Αυστρία και από την Τουρκία ως τη Μολδαβία προσπαθούν να συντονισθούν εν όψει του 2020.

Αδιαφορία ή σκοπιμότητα;

Αν αυτή η κατάσταση παραμείνει και η Ελλάδα δεν διεκδικήσει διαύλους, αντί για 12 κανάλια θα χωρούν το 2020 μετά βίας πέντε. Και έτσι απεμπολώντας εθνικό πλούτο και στενεύοντας τον περίφημο πλουραλισμό, ο μαγικός αριθμός 4 στις τηλεοπτικές άδειες, το απόσταγμα της μελέτης από την πόλη του Δάντη, θα γίνει το 2020 πραγματικότητα. Οχι από επιστημοσύνη ούτε για λόγους δήθεν βιωσιμότητας, αλλά από επιμελημένα ηθελημένη αμέλεια, αδιαφορία ή ιδεοληψία.