Η «μάχη της καρέκλας» προκαλεί τριγμούς σε πολλές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Κι όχι γιατί διχάζονται οι απόψεις περί ευρώ ή επιστροφής στη δραχμή ή για τη δύναμη που θα έχουν στο επικείμενο συνέδριο οι συνιστώσες. Σε αυτές μπορούν να βρεθεί, έστω και με το ζόρι κάποιο modus vivendi.
Εκεί, που φαίνεται ότι δε βρίσκεται λύση σε πολλές τοπικές οργανώσεις όπως η Πετρούπολη, το Ψυχικό, η Καστοριά και άλλες και οδηγεί σε «αλληλοσπαραγμό» στελεχών είναι οι παραγοντισμοί, ιδιαίτερα αυτοί που σχετίζονται με φιλοδοξίες αναρρίχησης σε δημαρχιακούς θώκους.
Το αποτέλεσμα ακόμη και κινήματα πολιτών να βάλονται και να υπονομεύονται από πρόσωπα που δεν έχουν σχέση αλλά επιθυμούν τον έλεγχο τους.
Οπως σημειώνουν κορυφαία οργανωτικά στελέχη και παρά τις προσπάθειες της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, σε τοπικό επίπεδο προβεβλημένα στελέχη δεν μπορούν να ομονοήσουν. «Έχουμε γίνει ρεζίλι των σκυλιών», ειπώθηκε στο ανώτατο όργανο του κόμματος.
Τα ακραία φαινόμενα του ακήρυχτου «πολέμου της καρέκλας» είναι ορισμένοι παράγοντες να κρατούν τα κλειδιά των κομματικών γραφείων, να κάνουν μαζικά εγγραφές με ανθρώπους άσχετους που αφού αλλάξουν τους συσχετισμούς, μετά εξαφανίζονται.
Αρνούνται να δεχτούν τα νέα δεδομένα ενός μεγάλου κόμματος, αντιδρούν αντιδημοκρατικά, προπηλακίζοντας, φτάνοντας μέχρι τη συκοφάντηση, μη διστάζοντας να υπονομεύσουν και τη κεντρική κομματική γραμμή για τα δίκτυα αλληλεγγύης, συμμαχώντας με το διάβολο (τη δεξιά) προκειμένου να διαλύσουν το έργο της αλληλεγγύης.
Και καλά να συμβαίνουν αυτά τα θλιβερά σε «ορφανές» οργανώσεις.
Το ανησυχητικό είναι ότι παρατηρούνται, όμως και σε αυτές που καθοδηγούνται από κεντρικά και κοινοβουλευτικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Το πρόβλημα, όπως σημειώνουν οι ίδιες πηγές, είναι σοβαρό και θα το βρίσκει συνεχώς μπροστά της και σε αναπαραγωγή, η ηγεσία του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
