Τα χαρτοφυλάκια που ανέλαβε ο Ελληνας επίτροπος Δημήτρης Αβραμόπουλος συνιστούν μεγάλη εθνική επιτυχία για τη χώρα, που όμοιά της δεν έχει υπάρξει σε όλα τα προηγούμενα χρόνια της συμμετοχής της στην ΕΟΚ / ΕΕ.
Πρόκειται για πεδία εξαιρετικά αναβαθμισμένης σημασίας που κάθε μέρα που περνάει θα καθίστανται όλο και πιο κρίσιμα για το μέλλον της Ευρώπης και των κρατών της και που για μία σειρά από λόγους αποκτούν τώρα, με αυτή τη λογική, ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα.
Πρώτον, η σύνθεσή τους υπό έναν επίτροπο, η σύνθεση δηλαδή της μεταναστευτικής πολιτικής και εκείνης της εσωτερικής ασφάλειας, διαμορφώνει μία πραγματική, ολιστική δυνατότητα παρέμβασης και δράσης, στα πρότυπα του αμερικανικού ομοσπονδιακού συστήματος εσωτερικής ασφάλειας, ίσως δε και με ακόμα ευρύτερο ορίζοντα. Δίνεται δηλαδή η δυνατότητα διαμόρφωσης μιας πολιτικής πραγματικά συνολικά ευρωπαϊκής και πραγματικά αποτελεσματικής.
Δεύτερον, το αντικείμενο εκ των πραγμάτων επιτρέπει, αν όχι προτρέπει, στη σύσφιξη των ευρωατλαντικών θεσμών και δεσμών, κάτι που είναι τόσο αυτονόητο και προφανές, ώστε να μην απαιτείται ίσως και πολύ μεγάλη προεργασία στις διαβουλεύσεις με έκαστο κράτος μέλος, ειδικά σε αυτή την περίοδο που οι απειλές όχι μόνον γίνονται όλο και πυκνότερες, αλλά πολλές εξ αυτών έρχονται και μέσα από το ίδιο το έδαφος των κρατών μελών.
Τρίτον, είναι αντικείμενα που ξεφεύγουν αισθητά από το μονοπώλιο ισχύος που έχει αναπτύξει τα πέντε τελευταία χρόνια, λόγω της κρίσης, το Βερολίνο στην «ισότιμη» Ευρώπη. Με άλλα λόγια, εδώ υπάρχουν δυνατότητες ρόλου και για άλλες χώρες.
Τέταρτον, ίσως το πιο σημαντικό για εμάς, είναι ότι έχοντας Ελληνα επίτροπο με αυτές τις αρμοδιότητες, θα επιταχυνθεί πολύ η δυνατότητα της Ευρώπης συνολικά να αντιληφθεί ουσιωδώς ότι τα εξωτερικά σύνορά της πρέπει να προστατεύονται αληθινά κι όχι μόνον στα λόγια, όπως συνέβαινε ως τώρα.
Η Ελλάδα φέρει μακράν το μεγαλύτερο φορτίο από κάθε άλλη χώρα της ΕΕ ακριβώς λόγω της εγγύτητάς της στις χώρες προέλευσης των μεταναστών αλλά και της πολύπλοκης γεωγραφίας της που καθιστά τις ακτές της πολύ δύσκολο χώρο για αποτελεσματική φύλαξη με τα μέσα που διαθέτει ένα μόνο κράτος.
Με άλλα λόγια, το ζήτημα θα τεθεί πλέον στις πραγματικές του διαστάσεις – όχι εθνικά αλλά ευρωπαϊκά: κανέναν δεν εξυπηρετεί να μην επικουρείται αποτελεσματικά η Ελλάδα στην προστασία των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων της, καθώς κανένα κράτος μέλος δεν θέλει ούτε να περνούν ατέλειωτα ναρκωτικά από το Αιγαίο, ούτε να πνίγονται συνεχώς τραγικοί λαθρομετανάστες στα νερά του…
Για όλους αυτούς τους λόγους λοιπόν είναι που η ανάληψη αυτών των δύο τομέων από την Ελλάδα και τον Δημήτρη Αβραμόπουλο συνιστά εθνική επιτυχία πρώτης γραμμής.
Γιατί η Ελλάδα θα μπορέσει, επιτέλους, να βρεθεί δημιουργικά στο επίκεντρο μιας πολύ σημαντικής ευρωπαϊκής πολιτικής και να έχει κεντρική παρουσία στη διαμόρφωσή της, την ώρα που τα εν λόγω ζητήματα όχι απλώς την αφορούν, αλλά, κυριολεκτικά, την καίνε…
