Στο δεύτερο τρίμηνο του τρέχοντος έτους η ύφεση περιορίστηκε ταχύτερα του αναμενομένου στο -0,2% και πλέον είναι σχεδόν βέβαιον ότι στο τρίτο τρίμηνο που ήδη διανύουμε η επιστροφή σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης έχει συντελεσθεί. Οι διεθνείς οργανισμοί αποδέχονται πια ότι η ανάπτυξη θα ξεπεράσει το 0,6% και κατά μία εκδοχή μπορεί να βρεθεί κοντά στο 1%.
Υπέρ των εκτιμήσεων αυτών συνηγορεί και το ισχυρό τουριστικό ρεύμα, που κατά τα φαινόμενα θα φέρει περισσότερους από 21 εκατ. τουρίστες εφέτος στην Ελλάδα, ενισχύοντας σημαντικά και τα έσοδα από την πηγή αυτή.
Αν δεν μεσολαβούσε η ουκρανική κρίση και το επακόλουθο ρωσικό εμπάργκο φρούτων και λαχανικών, η ανάπτυξη θα μπορούσε να είναι ακόμη ταχύτερη.
Ταυτόχρονα τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών δείχνουν ότι στο πρώτο εξάμηνο του 2014 επιτεύχθηκε πρωτογενές πλεόνασμα της τάξεως των 2,3 δισ. ευρώ, γεγονός που βεβαιώνει ότι και εφέτος, για δεύτερη συνεχή χρονιά, τα δημόσια οικονομικά παραμένουν σε σταθεροποιητική τροχιά.
Οι δημόσεις δαπάνες συνεχίζουν να μειώνονται και τα έσοδα αυξάνονται με ρυθμούς υψηλότερους των προβλεπομένων. Γεγονός που φανερώνει ότι η επίδραση των μέτρων, περιοριστικών και φορολογικών, είναι κατά πολύ ισχυρότερη από την επιθυμητή.
Συνδυαζόμενη η καταγραφόμενη πρόοδος στην ελληνική οικονομία εξηγεί και τη χαλαρότερη πια στάση της τρόικας, όπως και των άλλων διεθνών οικονομικών οργανισμών, που αντιμετωπίζουν την Ελλάδα με λιγότερη ένταση.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι επιτελείς της τρόικας αποδέχθηκαν χωρίς πολλές αντιστάσεις το ελληνικό αίτημα για διεξαγωγή των διαπραγματεύσεων του Σεπτεμβρίου στο Παρίσι, ούτε τυχαία επίσης δείχνουν ανοχή σε άλλα αιτήματα για καλύτερη κατανομή στον χρόνο των πολλών δράσεων του Μνημονίου που δεν έχουν εφαρμοσθεί.
Θα έλεγε κανείς ότι έπειτα από πολλές και μακροχρόνιες προσπάθειες η ελληνική οικονομία βρίσκει τον δρόμο εξόδου από την κρίση και πως σύντομα θα μπορέσει να σταθεί στα πόδια της. Πολύ περισσότερο μάλιστα αν στο τελευταίο τρίμηνο του έτους προσφερθεί η υπεσχημένη επαναρρύθμιση των χρεών. Στην περίπτωση αυτή η διαχείριση των δημοσίων οικονομικών θα διευκολυνθεί έτι περαιτέρω και η οικονομική πολιτική θα είναι σε θέση να διαθέσει περισσότερους πόρους για την ανάπτυξη.
Ωστόσο, όσο κι αν η ελληνική οικονομία βγει από το βαθύ τούνελ της κρίσης, παραμένει, όπως και η ελληνική κοινωνία, εξαντλημένη από την προσπάθεια.Το νεοφιλελεύθερο υπόδειγμα της απελευθέρωσης και των μεταρρυθμίσεων δεν επαρκεί να την επανεκκινήσει δυναμικά ώστε να ανακουφισθεί ο ελληνικός λαός και να βρουν αξιοπρεπείς δουλειές οι νέοι μας.
Η Ελλάδα και συνολικά ο ευρωπαϊκός Νότος θα χρειασθούν μια πιο δυναμική ώθηση, που δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς γενναία κινητοποίηση αναπτυξιακών πόρων.
Η Γερμανία και οι πλούσιοι γείτονές της δεν έχουν πλέον επιλογή. Η πρόοδος και η ευημερία τους εξαρτώνται από την ευημερία των άλλων και ιδιαίτερα των εταίρων και πραγματικών συμμάχων τους.
Μετά και την ουκρανική κρίση δεν έχουν παρά να στρέψουν το ενδιαφέρον τους στην επανοικοδόμηση της Ευρώπης προσφέροντας πόρους και δυνάμεις για την πραγματική ενοποίησή της και τη δικαιότερη κατανομή των ωφελειών.
Αυτή είναι η λύση για την Ευρώπη, αυτή πρέπει να είναι και η ελληνική διεκδίκηση από εδώ και πέρα.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ