Κρίνοντας από κουβέντες ανάμεσα σε διανομείς και αιθουσάρχες, σε γενικές γραμμές το καλοκαίρι του 2014 αποδείχθηκε πολύ δύσκολο για τον κινηματογράφο. Με την εξαίρεση κάποιων αιθουσών που έχουν αποκτήσει όνομα στην αγορά, με σίγουρη πελατεία (ανάμεσά τους το Θησείο, το Σινέ Παρί, η Φιλοθέη) τα εισιτήρια του καλοκαιριού αναμένεται να παρουσιάσουν πτώση συγκρινόμενα με εκείνα καλοκαιριών παρελθόντων ετών. Εταιρεία διανομής αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «το κοινό δείχνει μουδιασμένο και η προσέλευση στους κινηματογράφους δεν είναι η αναμενόμενη για το πρώτο και το δεύτερο τρίμηνο του 2014». Ολα αυτά είναι φυσικό να συμβαίνουν σε μια εποχή που πολλοί κοπιάζουν για να σταθούν οικονομικά στα πόδια τους και το κέφι είναι μειωμένο. Πάντοτε όμως σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχουν οι εκπλήξεις, κάποιες ταινίες που καταφέρνουν να ανατρέψουν τα δεδομένα, καλώντας κοντά τους ολοένα και περισσότερους θεατές.
Οι επανεκδόσεις είναι από μόνες τους μια ειδική περίπτωση που έχουν το κοινό τους αλλά προβάλλονται σε περιορισμένο κύκλωμα. Ο Ζέφυρος, για παράδειγμα, στα Ανω Πετράλωνα είναι μια αίθουσα που δουλεύει μόνον με επανεκδόσεις οι οποίες σπανίως προβάλλονται και κάπου αλλού. Το μεγάλο ερώτημα είναι πώς μπορούν να σταθούν οι ταινίες α’ προβολής που διανέμονται το καλοκαίρι, περίοδος που ανέκαθεν δεν θεωρείτο ποιοτικώς η καλύτερη. Αλλά και ποιο είδος φαίνεται ότι περνάει.
Πριν από μια εβδομάδα αναφερθήκαμε στην πολύ καλή πορεία της ισπανικής κωμωδίας «Ερωτας α λα ισπανικά» που ήδη ανήκει στις μεγάλες επιτυχίες του εφετινού καλοκαιριού. Συνδυάζοντας τον έρωτα δυο νέων ανθρώπων με ένα πολιτικό θέμα, το φαινόμενο του εθνικισμού στην Ισπανία, η ταινία του Εμίλιο Μαρτίνεθ Λαθάρο απέδειξε ότι είναι ευρύτερης και όχι μόνον τοπικής κατανάλωσης (όπως αρχικώς έδειχναν οι προδιαγραφές της). Για τις μέρες μας, τα 10.000 εισιτήρια που έχει καταφέρει να κόψει μέσα σε δύο μόλις εβδομάδες στη χώρα μας το αποδεικνύουν.
Δεν είναι η μόνη ταινία που έλκυσε το ενδιαφέρον του ελληνικού κοινού κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού καθώς επίσης δεν είναι η μόνη κωμωδία και μάλιστα από την Ευρώπη. Πριν από δέκα περίπου εβδομάδες, χωρίς ακριβή διαφήμιση και σε χαμηλούς τόνους, έκανε πρεμιέρα στην Ελλάδα η γαλλική κωμωδία «Θεέ μου, τι σου κάναμε;» του Φιλίπ Ντε Σοβερόν. Το μόνο της όπλο ήταν η τεράστια απήχηση που είχε στη Γαλλία (11.000.000 εισιτήρια), κάτι παρόμοιο δηλαδή με το όπλο του «Ερωτας α λα ισπανικά», που είναι η πιο επιτυχημένη ταινία στην ιστορία της Ισπανίας (9.500.000 εισιτήρια). Να όμως που το ελληνικό κοινό σπεύδει ακόμη και σήμερα να την παρακολουθήσει, προφανώς επειδή έχει καταλάβει ότι με το χιούμορ της θα ξεχαστεί, χωρίς ποτέ να νιώσει προσβεβλημένο (ο εθνικισμός και οι φυλετικές διακρίσεις είναι στοιχεία που υπάρχουν και εδώ). Δεν εξηγούνται διαφορετικά τα 80.000 (!) εισιτήρια που η ταινία έχει ως σήμερα κόψει σε 10-15, κατά μέσο όρο, αίθουσες ανά εβδομάδα.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ