Κριτήρια επιτυχίας

Ας αναζητήσουμε στις συγκρίσεις των ευρωεκλογών με τις εθνικές εκλογές κάποια στέρεα κριτήρια για την ερμηνεία του αποτελέσματος της Κυριακής. Κατ’ αρχάς, τα μεγάλα κόμματα υποχωρούν στις ευρωεκλογές καθώς η πόλωση είναι ασθενής. Στις εθνικές εκλογές του 1996 το ΠαΣοΚ κέρδισε με 41,5% έναντι 38,1% της ΝΔ, αλλά στις ευρωεκλογές του 1999 η ΝΔ κέρδισε με 36% έναντι 32,9% του ΠαΣοΚ. Στις εθνικές εκλογές του 2007 η ΝΔ κέρδισε με 41,8% έναντι 38,1% του ΠαΣοΚ, αλλά στις ευρωεκλογές του 2009 το ΠαΣοΚ κέρδισε με 36,6% έναντι 32,3% της ΝΔ. Δηλαδή, η ΝΔ και το ΠαΣοΚ κέρδισαν ευρωεκλογές με ποσοστό περίπου 2% χαμηλότερο από εκείνο των εθνικών εκλογών στις οποίες είχαν ηττηθεί! Κατά συνέπεια, δεν δικαιούμαστε να εντυπωσιαστούμε αν δούμε υποχώρηση των ποσοστών των μεγάλων κομμάτων σε σχέση με τον Ιούνιο του 2012 (ΝΔ 29,7%, ΣΥΡΙΖΑ 26,9%).

Οι ευρωεκλογές έχουν χαρακτήρα ετυμηγορίας για την κυβέρνηση ανάλογο με εκείνο που είχαν οι ευρωεκλογές του 1999 και του 2009. Και στις δύο κέρδισε η αντιπολίτευση. Το 1999 η ΝΔ κέρδισε το ΠαΣοΚ με διαφορά 3,1% και το 2009 το ΠαΣοΚ κέρδισε τη ΝΔ με διαφορά 4,3%. Ωστόσο, η νίκη στις ευρωεκλογές δεν εγγυάται τη νίκη στις εθνικές εκλογές. Στις εθνικές εκλογές του 2000, που διενεργήθηκαν δέκα μήνες μετά τις ευρωεκλογές, η ΝΔ έχασε με διαφορά 1%.Αντίθετα, στις εθνικές εκλογές του2009, τέσσερις μήνες μετά τις ευρωεκλογές,το ΠαΣοΚ κέρδισε με διαφορά 10,5%.

Σήμερα, μιαήττα της ΝΔ με 1%-2% θα είναι επιτυχία για την κυβέρνηση. Αντιθέτως, επιτυχία για την αξιωματική αντιπολίτευση αντίστοιχη του 1999 και του 2009 θα είναι μια νίκη με διαφορά 3%-4%, ακόμη και με ελαφρά υποχώρηση από το ποσοστό του 2012. Ωστόσο, η άμεση ανατροπή της κυβέρνησης προϋποθέτει επιδόσεις χωρίς ιστορικό προηγούμενο.