Το διπλό περιστατικό αστυνομικής γκάφας που έλαβε χώρα τη Δευτέρα (απόδραση κρατουμένου και εκτέλεση υπόδικου), φέρνει στο προσκήνιο μια από τις παθογένειες που έχουμε ως λαός και η οποία ακυρώνει πολλά από τα πλεονεκτήματά μας.

Κατά το παρελθόν, με παρεμβάσεις μου στον Τύπο, είχα επισημάνει οτι η κακή, ωχαδελφιστική, αδιάφορη και ερασιτεχνική νοοτροπία μας είναι η πηγή όλων των δεινών μας. Στο χώρο των Σωμάτων Ασφαλείας δε, υπάρχει πρόσφορο έδαφος για την μεγέθυνση αυτής της παθογένειας αφού μια γκάφα λαμβάνει δημοσιότητα και «ξεγυμνώνει» το σύστημα.

Γι αυτή μου την τοποθέτηση δέχτηκα πολλά πυρά. Όλοι έδιναν σημασία στην εκπαίδευση, στον εξοπλισμό, στις ευθύνες της ηγεσίας, πολιτικής και φυσικής. Να που για μια ακόμα φορά η στρεβλή μας νοοτροπία ήλθε να μας εκθέσει. Αυτό που αδυνατούμε να καταλάβουμε ειναιοτι τίποτα απο όλα αυτά δεν έχει αξία, αν δεν αρχίσουμε να αλλάζουμε τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς.

Όσο επαγγελματική και αν ειναι η εκπαίδευση που λαμβάνουν οι αστυνομικοί μας, αυτό που καθορίζει τις κινήσεις τους στην καθημερινότητά τους είναι το υποσυνείδητο, το οποίο είναι ο προγραμματισμός που έχουν δεχτεί απο τα παιδικά τους χρόνια.

Ας αναρωτηθούμε τι τους υπαγορεύει αυτό;

Αν έχουν μεγαλώσει σε μια τυπική ελληνική οικογένεια, κυριαρχεί η νοοτροπία «έλα μωρε, σε μένα θα συμβεί»; Αν κάποιος τους επισημάνει τους κανονισμούς και πως πρέπει να ειναι σε εγρήγορση, αμέσως χαρακτηρίζεται γραφικός, «κολημμένος» ή και με τη γνωστή λεξη απο «μ»… Με την γνωστή ρήση «του Ελληνος ο τράχυλος ζυγό δεν υπομένει», απαξιώνουμε με ταχύτητα φωτός έννοιες όπως ο επαγγελματισμός, που σε όλες τις προηγμένες χώρες αποτελεί θεμελιώδη λίθο ευνομούμενης και σοβαρής κοινωνίας.

Ως λαός, παρα τα πολλά θετικά μας, είμαστε απείθαρχοι, ενεργούμε ερασιτεχνικά και πρόχειρα και αντιμετωπίζουμε τους κανονισμούς ως κάτι που μας επιβλήθηκε και έχουμε χρέος να πολεμήσουμε.

Δεν θα κουραστώ να το γράφω: Οι έλληνες αστυνομικοί είναι τέκνα της πατρίδας μας με τα θετικά και τα αρνητικά που κουβαλάμε μέσα μας όλοι. Τα θετικά όπως το φιλότιμο και η ευφυΐα μας έχουν γλιτώσει απο πολλά δεινά. Τα αρνητικά όμως μας ξεγυμνώνουν κάθε φορά και θα συνεχίσουν να το κάνουν έως ότου τα αντιμετωπίσουμε.

Ποιος θα τολμήσει;

* Ο Κωνσταντίνος Δούβλης είναι διδάκτωρ εγκληματολογίας