Η στάση των Ευρωπαίων στην κρίση χρέους της ευρωζώνης περιγράφεται καλύτερα με την αγγλική έκφραση «kick the can down the road» (κλωτσάνε το κουτί πιο κάτω στον δρόμο), που σημαίνει ότι προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο. Και στην προκειμένη περίπτωση το «κουτί» είναι η Ελλάδα.
Αρχικά είχαμε την προσφυγή της Ελλάδος στο ΔΝΤ και το πρώτο μνημόνιο. Μετά έπεσε η ιδέα της συμμετοχής των ιδιωτών στο κούρεμα του ελληνικού χρέους και ήλθε η συμφωνία της 21ης Ιουλίου, με το πρώτο PSI.
Η αποτελεσματικότητά της όμως αμφισβητήθηκε πριν στεγνώσει το μελάνι των υπογραφών των ευρωπαίων ηγετών και σύντομα φθάσαμε σε μεγαλύτερο κούρεμα, το PSI plus και τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου.
Όμως και τώρα, η πρόεδρος του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ και ο σκληρός πυρήνας της γερμανικού υπουργείου Οικονομικών περί τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε υποστηρίζουν στους συνεργάτες τους ότι ούτε το PSI plus αρκεί για να βγει η Ελλάδα από την κρίση.
Θεωρούν ότι εξαιτίας της μεγαλύτερης ύφεσης, ο στόχος για χρέος 120% του ΑΕΠ το 2020 δεν είναι εφικτός και αφήνουν να εννοηθεί ότι απαιτείται νέα λύση.
Μάλιστα, οι υποστηρικτές της ιδέας αυτής προπαγανδίζουν ότι στην καλύτερη περίπτωση, η Ελλάδα το 2020 να βρίσκεται εκεί που είναι σήμερα η Ιταλία (χρέος 120% του ΑΕΠ), από την οποία ζητούν να πάρει μέτρα. Άρα για ποια λύση στο ελληνικό ζήτημα μιλάμε;
Βεβαίως τον στόχο για χρέος 120% του ΑΕΠ το 2020 τον έθεσαν από κοινού το ΔΝΤ και ο γαλλογερμανικός άξονας, οι ίδιοι που ζητούν από την Ιταλία σκληρά μέτρα λιτότητας και διαρθρωτικές αλλαγές για να καταστεί το χρέος της βιώσιμο!
Οι ευρωπαίοι και το ΔΝΤ λοιπόν βλέπουν ότι για ακόμα μια φορά έπεσαν έξω, πως ούτε η λύση της 26ης Οκτωβρίου καθιστά βιώσιμο το ελληνικό χρέος και θέλουν να μεταφέρουν στην Ελλάδα την ευθύνη για ενδεχόμενη αποτυχία του προγράμματος, αξιώνοντας υπερβολικές απαιτήσεις.
Οχυρωμένοι πίσω από την αναξιοπιστία της Ελλάδος, ζητούν όλο και περισσότερα πράγματα, αυξάνοντας συνεχώς τις πιέσεις. Είναι φανερό ότι αναζητούν διέξοδο για την εφαρμογή μιας νέας λύσης, η οποία ενδεχομένως να περιλαμβάνει αυτή τη φορά τη χρεοκοπία της χώρας.
Η τακτική του «kick the can down the road» τούς βολεύει γιατί κερδίζουν χρόνο.
Υψώνουν προστατευτικά τείχη για να μην επεκταθεί η κρίση σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες (Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία), οι τράπεζές τους ξεφορτώνονται τα ελληνικά ομόλογα, ενώ αν τελικά εφαρμοστεί σε πρώτη φάση το PSI plus, τα δύο τρίτα του ελληνικού χρέους θα έχουν περάσει στο αγγλικό δίκαιο, που σημαίνει ότι οι πιστωτές πιο εύκολα μπορούν να αξιώσουν αποζημιώσεις.
Αν λοιπόν οι Ευρωπαίοι θέλουν να οδηγήσουν τη χώρα σε χρεοκοπία αρχικά και ενδεχομένως εκτός ευρωζώνης αργότερα, είναι για μας προτιμότερο να το θέσουμε πρώτοι στο τραπέζι. Διότι όσο θα περνάει ο καιρός, τόσο πιο επαχθείς θα γίνονται οι όροι της χρεοκοπίας.
