Ολοι έχουν τα εσωκομματικά τους πλην ενός. Η Δημοκρατική Συμμαχία δεν πρόλαβε να αποκτήσει φατρίες, δεν έχει Ιστορία, δεν έχει ζήσει συγκρούσεις, δεν έχει καν δελφίνους. Είναι ένα κόμμα που τώρα μπαίνει στη νηπιακή του ηλικία, δηλαδή τώρα κάνει τα πρώτα του βήματα.
Θα αφήσουμε στην άκρη το ιδεολογικό κομμάτι: δεν κομίζει κάτι νέο στην κεντροδεξιά_ ονειροβατεί μεταξύ λιγότερου κράτους και μεγαλύτερης κοινωνικής μέριμνας, κινείται δηλαδή στα ευρωπαϊκά και ελλαδικά τετριμμένα. Αυτό που μάλλον έχει υποτιμηθεί από τους αντιπάλους είναι ότι η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη στρατολογεί παρθένους ήτοι άτομα που δεν έχουν μέχρι στιγμής αναμιχθεί με τα κομματικά.
Προσεγγίζει στην περιφέρεια πρόσωπα που έχουν ανακατευτεί με κοινωνικές διεργασίες όχι όμως μέσα από κομματικούς μηχανισμούς. Ατομα από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, από συλλόγους, πετυχημένους επαγγελματίες, προσωπικότητες δημοφιλείς στις τοπικές κοινωνίες. Ως «οργανωμένοι» θεωρούνται εκείνοι που κάποτε πήραν μέρος σε εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης.
Ενώ λοιπόν στα υπόλοιπα κόμματα δίδεται η μάχη των δεινοσαύρων (σε ηλικία ή σε πολιτικές θητείες) στις λίστες της Δημοκρατικής Συμμαχίας το 80% των υποψηφίων θα πολιτεύεται για πρώτη φορά, στην πλειονότητα σε νεαρή ηλικία. Τα ψηφοδέλτια δεν θα γεμίσουν από πρώην βουλευτές, από πρώην υποψήφιους ή από τα παιδιά τους.
Τα νέα στελέχη δεν βασανίστηκαν από διλήμματα αν θα είναι αβερωφικοί ή σημιτικοί, δεν υπήρξαν κλακαδόροι σε ομιλίες, δεν έχουν να απολογηθούν για το παρελθόν τους σε παράταξη. Παρά λοιπόν τον προσωποκεντρικό χαρακτήρα της Δημοκρατικής Συμμαχίας καλλιεργείται η εντύπωση στους ψηφοφόρους ότι θα πάνε να ψηφίσουν τον ικανό γείτονά τους, αυτόν που δεν έχει δει ποτέ από κοντά τηλεοπτική κάμερα αλλά είναι γνωστός από τη δουλειά του ή για τη δράση του στην μικροκλίμακα.
Κρίνοντας από τις δημοσκοπήσεις τα αποτελέσματα αυτής της στρατηγικής είναι πενιχρά. Εντούτοις η κυρία Μπακογιάννη είναι αισιόδοξη υποστηρίζοντας ότι ουδείς μπορεί να υποθέσει τα αποτελέσματα όταν δεν γνωρίζει το εκλογικό σώμα.
Πόσοι θα πάνε στις κάλπες στην επόμενη αναμέτρηση; Αυτό είναι το κρίσιμο ερώτημα που θα απαντηθεί εκ των υστέρων. Στις τηλεφωνικές μετρήσεις οι μισοί αρνούνται να απαντήσουν, πολλοί δηλώνουν αναποφάσιστοι, κάποιοι παραπλανούν εκ πεποιθήσεως, άλλοι δηλώνουν την προτίμηση. Η συγκυρία είναι τέτοια που δεν μπορεί να γίνουν υπολογισμοί.
Δεν ξέρουμε καν πώς θα είναι τα κόμματα, ποιοι νέοι σχηματισμοί θα προκύψουν, ποια πρόσωπα θα ηγηθούν στις εξελίξεις. Οι πιθανότητες είναι όλες ανοιχτές και την κυρία Μπακογιάννη τη βολεύει να την υποτιμούν. Οσο δεν λογίζεται ως ικανός αντίπαλος μπορεί ανενόχλητη να κάνει τις επαφές της με τα νέα και μελλοντικά στελέχη της και να διεισδύει σε κοινωνικούς κύκλους που μέχρι τώρα ήταν αποστασιοποιημένοι.
Να θυμίσουμε κάτι ακόμη. Η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη έχασε τσίμα-τσίμα την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Οι κομματάρχες, ως συνηθίζεται, «πήγαν με το γκουβέρνο», υποστήριξαν τον νέο αρχηγό στις εκλογές της αυτοδιοίκησης. Δεν ξέρει όμως κανείς πώς σκέφτεται σήμερα ο άγνωστος νεοδημοκράτης. Δεν έχει καταμετρηθεί ακόμη με σοβαρότητα αν υπάρχει δυσαρέσκεια στους γαλάζιους οπαδούς από την «συναίνεση».
Πληροφορίες ότι το τηλεφωνικό κέντρο της Συγγρού απαντά ολημερίς σε θυμωμένους, δεν λένε τίποτε. Οι θυμωμένοι μπορεί να είναι εκατό φανατικοί. Δεν υπάρχει καμία μέθοδος για να καταγραφούν οι προθέσεις ενός αλλόκοτου εκλογικού σώματος. Ετσι εκείνοι που αξιολογούν την κυρία Μπακογιάννη ως «τελειωμένη» της επιτρέπουν να αλωνίζει στις περιφέρειες.
