ΟΛΑ ξεκίνησαν το 1977, ακριβώς πριν από 20 χρόνια. Τότε, κάτω από την ασφυκτική πίεση των χρεών που είχαν δημιουργήσει στις τράπεζες αλλά και για λόγους προετοιμασίας εν όψει της ένταξης στην ΕΟΚ και της έντασης του ανταγωνισμού, η εταιρεία Ιζόλα του πρώην προέδρου του ΣΕΒ κ. Γ. Δράκου και η εταιρεία Βιομετάλ Εσκιμό του πρώην υπουργού της χούντας κ. Γ. Σταυρόπουλου απεδέχθησαν πρόταση της Εθνικής Τράπεζας, βασικού πιστωτή, για τη δημιουργία κοινής βιομηχανικής εταιρείας με συνεισφορά των βιομηχανικών κλάδων και των εμπορικών σημάτων των δύο εταιρειών.
Ετσι, με μετόχους κατά 1/3 την Εθνική Τράπεζα, 1/3 την Ιζόλα και 1/3 τη Βιομετάλ Εσκιμό, ιδρύθηκε η εταιρεία Ελίντα, που συνέχισε ως τα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας και αφού το 1986 πέρασε στην κατοχή του ΟΑΕ, λόγω συσσώρευσης νέων μεγάλων χρεών, να αποτελεί το μεγαλύτερο όνομα στην ελληνική αγορά λευκών ηλεκτρικών οικιακών συσκευών. Την παραμονή της συστάσεως της Ελίντα η Εθνική Τράπεζα υπέγραψε συμφωνητικά με τις διοικήσεις των εταιρειών Ιζόλα και Βιομετάλ Εσκιμό, αφαιρώντας τόσο από την πρώτη όσο και από τη δεύτερη εταιρεία κάθε δικαίωμα όχι μόνο να χρησιμοποιούν τα σήματα Ιζόλα και Εσκιμό αλλά και να παράγουν ή να εμπορεύονται προϊόντα που εμπίπτουν στους σκοπούς και στο αντικείμενο λειτουργίας της Ελίντα.
Για τον λόγο αυτό η Ιζόλα περιέπεσε σε αδράνεια, ενώ η Βιομετάλ Εσκιμό περιόρισε τις δραστηριότητές της, κατόπιν ειδικής αδείας μάλιστα που παραχώρησε η Ελίντα, αποκλειστικώς και μόνο στη συναρμολόγηση και στη συνέχεια στην εμπορία τηλεοράσεων. Η Βιομετάλ δεν έπαψε ποτέ να επιδιώκει την «υπέρβαση» αυτής της δέσμευσής της, ενώ η Ιζόλα, όπως λένε παράγοντες της αγοράς, συμβιβάστηκε με τον όρο της συμφωνίας που είχε αποδεχθεί. «Εμείς τον λόγο μας πάντοτε τον τιμάμε…», λέγεται ότι είχε απαντήσει προ ετών ο κ. Δράκος όταν είχε ερωτηθεί γιατί δεν δοκίμαζε να παράγει συσκευές με το σήμα Ιζόλα, τη στιγμή που η Ελίντα είχε διακόψει τη λειτουργία της και αναζητούσε αγοραστή.
Δέκα χρόνια μετά την ίδρυσή της, το 1986, η Ελίντα όχι μόνο είχε συσσωρεύσει νέα μεγάλα βάρη αλλά είχε και ανάγκη νέων κεφαλαίων. Ετσι υπήχθη τελικά στον ΟΑΕ, τον Οργανισμό των «Προβληματικών». Διοικήθηκε όμως με τέτοιο τρόπο ώστε το Πάσχα του 1991 αναγκάστηκε λόγω χρεών να σταματήσει τη λειτουργία της.
Από τότε ξεκίνησε ένα απίστευτο σίριαλ «διαδικασιών ιδιωτικοποίησης» με ενδιαφερόμενους, μεταξύ άλλων, τους ομίλους Φουρλή, Βαγιωνή και Βαρβούτη, που οδήγησε τον Μάιο του 1993 στην υπογραφή προσυμφώνου πώλησης της εταιρείας από τον ΟΑΕ στον επιχειρηματία κ. Β. Παπαγιάννη, ιδιοκτήτη τότε της βιομηχανίας ψυκτικών θαλάμων Billpa Hellas, με όρους που δεν έχουν προηγούμενο και οι οποίοι είχαν σχολιαστεί αναλόγως από «Το Βήμα» σε αποκαλυπτικό δημοσίευμα. Ως σήμερα το σίριαλ της επανιδιωτικοποίησης και επαναλειτουργίας της Ελίντα έχει περάσει από διάφορες φάσεις, με αποτέλεσμα, πάντως, η Ελίντα να εξακολουθεί και σήμερα να τελεί «υπό ιδιωτικοποίηση», να παραμένει κλειστή, αλλά και να διοικείται ακόμη από «προσωρινό» ΔΣ με επικεφαλής τον κ. Παπαγιάννη, ο οποίος μέχρι στιγμής δεν έχει δώσει αλλά και δεν οφείλει ούτε μία δραχμή στον ΟΑΕ.
Εν αναμονή της ρύθμισης των παλαιών χρεών της εταιρείας και της υπογραφής της συμφωνίας μεταβίβασης, ο κ. Παπαγιάννης διοικεί την εταιρεία αλλά δεν έχει ούτε μία μετοχή της, αφού μέτοχος παραμένει ως τη μεταβίβαση ο ΟΑΕ.
Μια απόπειρα επαναλειτουργίας το 1994 δεν ευδοκίμησε και συνέπεσε, μεταξύ άλλων, με τη δημιουργία χρεών της Ελίντα προς την Billpa και λίγο αργότερα με την κήρυξη της τελευταίας λόγω χρεών σε πτώχευση.
Στο διάστημα αυτό από το 1991 ως σήμερα φαίνεται να εκδηλώθηκε, μεθοδικά, η προσπάθεια «οικειοποίησης» του σήματος Eskimo από την εταιρεία του Χρηματιστηρίου Αθηνών, με αποκορύφωμα, τους τελευταίους μήνες, την εμφάνιση στην ελληνική αγορά χιλιάδων ηλεκτρικών συσκευών που φέρουν το σήμα Eskimo αλλά έχουν κατασκευαστεί… στην Τουρκία.
Την ίδια στιγμή, ελλείψει φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας, στο εργοστάσιο της Ελίντα στη Βοιωτία παραμένουν «δεσμευμένες» έτοιμες ελληνικές συσκευές με το σήμα Eskimo και δεν είναι δυνατόν, για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, να αρχίσει η μονάδα να επαναλειτουργεί και να «υποκαταστήσει» έστω την τουρκική μονάδα που παράγει τις συσκευές με το σήμα Eskimo κατ’ ανάθεση και για λογαριασμό της εταιρείας του Χρηματιστηρίου.
Οι «διάδοχοι» του υπουργού της δικτατορίας στην πρώην Βιομετάλ Εσκιμό και νυν Εσκιμό επιμένουν ότι το δίκαιο είναι με το μέρος τους. Ο κ. Σταυρόπουλος, από την πλευρά του, έχει περιορισθεί στη θέση του μικρομετόχου, ενώ ο κ. Δράκος, παρακολουθώντας από απόσταση τα πράγματα, δεν μπορεί να πιστέψει, όπως λέγεται, ότι όλα αυτά είναι πραγματικότητα και ότι οι συσκευές της Ελίντα παράγονται πλέον στην Τουρκία. Για την ώρα, πάντως, ο μεγάλος κερδισμένος φαίνεται να είναι η… Eskimo Τουρκίας. Ολόκληρο το παρασκήνιο της αντιδικίας
Ο ΙΔΙΟΣ ο πρώην πρόεδρος του πανίσχυρου Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών, ο κ. Γεώργιος Δράκος, δημιουργός του σήματος Ιζόλα και μέτοχος της εταιρείας που δημιουργήθηκε πριν από είκοσι χρόνια και μεγαλούργησε παράγοντας τις ηλεκτρικές συσκευές με τα σήματα Εσκιμό και Ιζόλα, δεν μπορεί να πιστέψει ακόμη, καθώς λέγεται, ότι «ηττήθηκε» από έναν επιχειρηματία που χρημάτισε «υπουργός» της δικτατορίας. Και όμως, αυτό έχει συμβεί σε μιαν υπόθεση που εξηγεί ίσως τους λόγους για τους οποίους η ηγεσία του Οργανισμού των «Προβληματικών», του γνωστού μας ΟΑΕ, πέρασε το καλοκαίρι της στην Αθήνα: ο κίνδυνος λεηλασίας των προβληματικών επιχειρήσεων και πρώτα πρώτα της εταιρείας Ελίντα, της εταιρείας που επί σειρά ετών παρήγε τις συσκευές Ιζόλα και Εσκιμό, είναι κάτι παραπάνω από ορατός όσο καθυστερούν οι ιδιωτικοποιήσεις.
Ηδη ο ΟΑΕ, όπως αποκάλυψε «Το Βήμα» πριν από τρεις εβδομάδες, βρίσκεται σε αντιδικία με μια εισηγμένη στο Χρηματιστήριο εμπορική εταιρεία η οποία εδώ και λίγους μήνες ονομάζεται Εσκιμό, ενώ ονομαζόταν Βιομετάλ Εσκιμό.
Μαζί με έναν επιχειρηματία ονόματι Βασίλειος Παπαγιάννης που προορίζεται για αγοραστής της Ελίντα και έχει αναλάβει από το 1993 τη διοίκησή της, κατηγορεί ενώπιον της Δικαιοσύνης τη διοίκηση της εισηγμένης στο Χρηματιστήριο εταιρείας για «υφαρπαγή» του σήματος Εσκιμό.
Ο πρώτος γύρος της δικαστικής διαμάχης έληξε υπέρ του ΟΑΕ, δηλαδή του ελληνικού Δημοσίου. Το δικαστήριο έκανε δεκτό σχετικό αίτημα ασφαλιστικών μέτρων και με απόφασή του δέχθηκε ότι κακώς η εταιρεία του ΧΑΑ διαθέτει στην αγορά συσκευές με το σήμα Εσκιμό. Την προειδοποίησε δε ότι τον Σεπτέμβριο εκδικάζοντας εκ νέου την υπόθεση έπειτα από σχετικό αίτημα δεν αποκλείεται να την υποχρεώσει να αποσύρει εντός μηνός από την ελληνική αγορά κάθε συσκευή που κυκλοφορεί με το σήμα Eskimo. Ο πρόεδρος του ΟΑΕ κ. Ανδρ. Τσουδερός, που ρωτήθηκε σχετικώς, εξήγησε: «Τα σήματα Εσκιμό και Ιζόλα είναι τα σημαντικότερα περιουσιακά στοιχεία που έχει η Ελίντα και δεν μπορούμε να προσπεράσουμε αδιάφορα το γεγονός».
Ο πρόεδρος του Χρηματιστηρίου κ. Μ. Ξανθάκης είναι ενήμερος του προβλήματος το οποίο αντιμετωπίζει η εισηγμένη επιχείρηση, όπως ανέφερε ο ίδιος προς το «Βήμα» σε σχετική ερώτηση που του τέθηκε. Ελπίζει όμως ότι η εταιρεία έχει περάσει τώρα σε εξομάλυνση της πορείας της υπό τη σημερινή ιδιοκτησία και διοίκηση μετά το ταραχώδες παρελθόν της. «Η δημοσιοποίηση των στοιχείων που είχαν τεθεί υπόψη μου πριν από την οριστική δικαστική έκβαση θα προκαλούσε βλάβη στο επενδυτικό κοινό» σημείωσε ο κ. Ξανθάκης.
