Ο ανεπανάληπτος Μάνφρεντ Τιερί Μιγκλέρ

«Ηταν διαχρονικός και μπροστά από την εποχή του. Ηξερε τα πάντα για το gender fluidity και τα ρούχα του αντανακλούσαν την έξαψη και τη σεξουαλικότητα που είχε αναδυθεί στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και στις αρχές των 80s». Η Τζέρι Χολ, μούσα του Τιερί Μιγκλέρ και πρόσωπο του αρώματος «Αngel» που σάρωνε στις πωλήσεις τη δεκαετία του ’90 (αλλά και σήμερα), συνόψιζε στους «New York Times» το 2019 τι εστί Τιερί Μιγκλέρ. Το πάλαι ποτέ φοβερό παιδί της μόδας που βασίλευε στις πασαρέλες τη δεκαετία του ’80 άφησε την τελευταία του πνοή την προηγούμενη Κυριακή στα 73 του χρόνια, όπως ανακοινώθηκε μέσα από τον λογαριασμό Instagram με το πλήρες όνομά του – Manfred Thierry Mugler. Η αιτία είναι άγνωστη – τουλάχιστον όσο γράφονται αυτές οι γραμμές -, καθώς ο ατζέντης του περιορίστηκε να διευκρινίσει ότι ο Μιγκλέρ «έφυγε» από φυσικά αίτια.

Είναι δύσκολο να μη σκεφτεί κανείς ότι η εντυπωσιακή μεταμόρφωση, και εν μέρει παραμόρφωση, του Μιγκλέρ τόσο στο σώμα όσο και στο πρόσωπο τα τελευταία χρόνια είχαν επιτευχθεί με τόσο «φυσικούς» τρόπους που θα επηρέαζαν τελικά με κάποιον τρόπο την υγεία του. Tουλάχιστον, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν έζησε μια γεμάτη ζωή που όριζε ο ίδιος τους κανόνες της όπως και ότι άφησε τη δική του παρακαταθήκη στη μόδα αλλά και την LGBTQΙ+ κοινότητα – αν μη τι άλλο, εκείνος χρησιμοποιούσε trans μοντέλα στις επιδείξεις του και συνεργαζόταν με drag artists ήδη από τη δεκαετία του ’80. Ο Μάνφρεντ Τιερί Μιγκλέρ έκανε τη μόδα, δεν την ακολουθούσε. Ο ρόλος του, όπως εκείνος τον προσδιόριζε, ήταν να εφοδιάζει τις γυναίκες με τα κατάλληλα εργαλεία που θα τις βοηθούσαν να κάνουν τη φαντασίωσή τους πραγματικότητα μέσα από ένα στυλιζάρισμα που φλέρταρε με τις ενδυμασίες ηρωίδων από παραμύθια, από ταινίες επιστημονικής φαντασίας ή από την underground σκηνή του S&M, προσδίδοντάς τους σε κάθε περίπτωση μια ζωώδη σεξουαλικότητα μέσα από την camp αισθητική του. Εκείνος το αποκαλούσε απλώς «power dressing». «Δεν πιστεύω στη «φυσική» μόδα» έλεγε στους «New York Times» το 1994. «Ας το κάνουμε όπως πρέπει! Με τον κορσέ. Το σουτιέν με ενίσχυση. Ολα! Αν είναι να το κάνουμε, ας κάνουμε τα πάντα». Κατά προτίμηση με latex, δέρμα και πολλές καμπύλες.

Την προτροπή του ακολούθησε πλήθος αστέρων, από την Νταϊάνα Ρος και τη Λάιζα Μινέλι, την Ιβάνα Τραμπ ή τον Ντέιβιντ Μπόουι (γιατί βέβαια δημιούργησε και για άνδρες, αν και τα ρούχα για εκείνους ήταν πιο κοντά στον «δικό μας» κόσμο), ως τη Lady Gaga και την Μπιγιονσέ. Η τελευταία είχε αναθέσει στον Μιγκλέρ να σχεδιάσει την γκαρνταρόμπα της για την περιοδεία της «I Am…», όταν το διάσημο μπούστο μοτοσικλέτας με τις χειρολαβές και τους καθρέπτες, εμπνευσμένο από τις Harley Davidson, που είχε φορέσει η Εμα Σιόμπεργκ στο βίντεο κλιπ «Too Funky» του Τζορτζ Μάικλ το 1992, το οποίο είχε σκηνοθετήσει ο ίδιος ο Μιγκλέρ, είχε παρουσιαστεί στην έκθεση «Superheroes: Fashion and Fantasy» στο Μητροπολιτικό Μουσείο Νέας Υόρκης το 2008. Και βεβαίως η Κιμ Καρντάσιαν, μέσω της οποίας έκανε ένα δυναμικό comeback όταν εκείνη φόρεσε μια ασφυκτικά στενή και «wet» δημιουργία του στο MET Gala του 2019.

Σπάζοντας τα καλούπια

Ο Μιγκλέρ είχε σταματήσει να ασχολείται με το prêt-à-porter από το 2003. Eίχε διαφοροποιηθεί και από την εταιρεία που φέρει το όνομά του στις δημιουργίες υψηλής ραπτικής και είχε αποσυρθεί από τα φώτα της δημοσιότητας. Οταν επανεμφανίστηκε ως Μάνφρεντ Μιγκλέρ τέσσερα χρόνια αργότερα, ήταν ένας άλλος άνθρωπος, ο οποίος είχε χτίσει από την αρχή το κορμί και το πρόσωπό του. Ο Μιγκλέρ δεν είχε εξάλλου ποτέ επαφή με το μέτρο. Ας μην ξεχνάμε πως δεν το είχε σε τίποτα να ξοδεύει δύο εκατομμύρια δολάρια για μία επίδειξη όπου τα μοντέλα κατέβαιναν από στην οροφή, και το είδωλό του, η ηθοποιός Τίπι Χέντρεν, άνοιγε την επίδειξη με τα ρούχα του με μουσική από τα «Πουλιά» του Αλφρεντ Χίτσκοκ μπροστά σε πλήθη που έφθαναν ακόμα και τα 13.000 άτομα.

Ο Μιγκλέρ είχε γεννηθεί τo 1948 στο Στρασβούργο και λέγεται ότι κληρονόμησε από τον γιατρό πατέρα του τη χειρουργική ακρίβεια στα χέρια του και από τη νοικοκυρά μητέρα του την αγάπη για την κομψότητα. Ως παιδί έφτιαχνε μόνος του ρούχα, ενώ στα εννέα του χρόνια είχε ξεκινήσει τον κλασικό χορό, έγινε μάλιστα τελικά χορευτής στην Εθνική Οπερα του Ρήνου. Παρά την ενεργή καλλιτεχνική διέξοδο, ο Τιερί Μιγκλέρ ένιωθε ότι έπρεπε να φύγει για το Παρίσι, όπου ως ομοφυλόφιλος θα ένιωθε μεγαλύτερη ελευθερία. Ξεκίνησε το brand του το 1974 και ο Χέλμουτ Νιούτον, οπαδός ή «πατέρας» του «dominatrix chic», ήταν από τους πρώτους που φωτογράφισαν κολεξιόν του. Θα ακολουθούσαν ονόματα όπως ο Γκι Μπουρντέν, ο Χερμπ Ριτς, ο Πίτερ Λιντμπεργκ, ο Ντέιβιντ ΛαΣαπέλ. Το γεγονός ότι δήλωνε ανοιχτά (αν μη τι άλλο μέσα από τη δουλειά του) τις σεξουαλικές προτιμήσεις του όταν οι άλλοι απλώς τις άφηναν να είναι κοινό μυστικό, του κόστισε επαγγελματικά, καθώς δεκαετίες πριν δεν εθεωρείτο και τόσο «chic» να δηλώνεις γκέι. Το «chic» όμως έχει πολλές εκφάνσεις και του Μιγκλέρ ήταν επιπλέον εμβαπτισμένο με την αρετή της ειλικρίνειας – αυτός είναι άλλος ένας λόγος για τον οποίο θα τον θυμόμαστε με αγάπη.