Θέμα χρόνου ήταν να ανοίξει για πολλοστή φορά ο αιματηρός κύκλος βίας στα παλαιστινιακά εδάφη, μετά την ανάληψη και πάλι της εξουσίας από τον εδώ και χρόνια υπόδικο αλλά και «ανοξείδωτο» Μπενιαμίν Νετανιάχου, επικεφαλής μια κυβέρνησης όπου τη γραμμή επιβάλλουν οι ακραίοι εθνικιστές κυβερνητικοί εταίροι του. Moναδικός στόχος των οποίων είναι η αποτροπή της δημιουργίας των περιώνυμων δύο κρατών και η όσο το δυνατόν σκληρότερη αντιμετώπιση των Παλαιστινίων. Και όλα αυτά ενώ φέτος συμπληρώνονται 30 χρόνια από τη υπογραφή της περίφημης Συμφωνίας του Οσλο, που η βασική της διάταξη προέβλεπε την αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων από τις περιοχές της Λωρίδας της Γάζας και της Δυτικής Οχθης του Ιορδάνη καθώς και το δικαίωμα των Παλαιστινίων για αυτοκυβέρνηση μέσω της Παλαιστινιακής Αρχής, με απώτερο στόχο τη δημιουργία δύο κρατών. Και ενώ η συμφωνία αυτή υπολειτουργούσε με συνεχείς παραβιάσεις, ήλθε ο περιώνυμος Ντόναλντ Τραμπ να τα τινάξει όλα στον αέρα, σε αγαστή συνεργασία με την προηγούμενη κυβέρνηση Νετανιάχου.

Διότι ο Τραμπ ήταν εκείνος που μετέφερε την αμερικανική πρεσβεία στη διηρημένη Ιερουσαλήμ από το Τελ Αβίβ, αναγνώρισε πλήρως την παράνομη εγκατάσταση των ισραηλινών οικισμών στη Δυτική Οχθη και διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις και την οικονομική βοήθεια στους Παλαιστινίους. Απαξιώθηκε έτσι η μετριοπαθής κυβέρνηση του υπέργηρου πλέον Αχμούτ Αμπάς και εγκαταλείφθηκε οριστικά η ιδέα της δημιουργίας των δύο κρατών με την απαράδεκτη εκείνη πομπώδη «Συμφωνία του Αβραάμ» μεταξύ ορισμένων φιλοαμερικανικών καθεστώτων του Κόλπου, έτοιμων να ξεπουλήσουν τους Παλαιστινίους ως τίμημα για μια δήθεν λύση. Οπως ήταν επόμενο, βρήκε έτσι την ευκαιρία να αντιδράσει με τη βία και πάλι η τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς, που συνεχίζει να ελέγχει τη λωρίδα της Γάζας. Και ο Αμπάς, χωρίς πλέον κανένα διεθνές στήριγμα, δεν ξανάκανε εκλογές. Ενώ παράλληλα ο Τραμπ κατήργησε και την πυρηνική συμφωνία με το Ιράν, με αποτέλεσμα να παραμείνουν ανεξέλεγκτοι οι μουλάδες της Τεχεράνης και να παρακολουθούμε όσα φοβερά συμβαίνουν σήμερα στη χώρα αυτή.

Αυτή την τραγική κατάσταση κληρονόμησε ο οπαδός της λύσης των δύο κρατών πρόεδρος Μπάιντεν, χωρίς όμως να έχει πλέον τη δυνατότητα να την ανατρέψει. Αυτό είναι άλλωστε που απέδειξε η επίσκεψη Μπλίνκεν στο Ισραήλ την περασμένη εβδομάδα, ο οποίος τελικά περιορίσθηκε σε απλές νουθεσίες για τη διατήρηση της ηρεμίας, διαπιστώνοντας ταυτόχρονα ότι η λύση των δύο κρατών είναι ουσιαστικά νεκρή, διότι ούτε οι απελπισμένοι Παλαιστίνιοι την πιστεύουν πλέον. Ετσι άφησε εκεί μια ομάδα αμερικανών διπλωματών για να συζητήσει το περιεχόμενο μιας ενδεχόμενης νέας προσέγγισης και επανέφερε την οικονομική βοήθεια προς τους Παλαιστινίους, που έχουν περιέλθει σε απελπιστική κατάσταση, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για το ειρηνικό μέλλον μιας ούτως ή άλλως γενικότερα εύφλεκτης περιοχής, που έχει βυθισθεί εδώ και δεκαετίες σε μια εξαιρετικά επικίνδυνη κλιμάκωση της βίας.