Στο δασάκι της Κυανής Ακτής, πολύ κοντά στην πόλη, υπάρχει ένας ειδικά διαμορφωμένος χώρος για ένα υπαίθριο παιχνίδι-άθλημα, το αμπαλί ή αμπάλες. Για τους κατοίκους της πόλης, ειδικά για τους παλαιότερους, είναι ιδιαίτερα οικείο, καθώς αποτελούσε αγαπημένη μορφή διασκέδασης στις περασμένες δεκαετίες, την οποία διατηρούν έως σήμερα. Οσοι επισκέπτονται την πόλη και παρακολουθούν αγώνες αμπαλί, αμέσως ελκύονται και θέλουν να το μάθουν.

Πώς παίζεται το αμπαλί; Ποια είναι η θέση του διεθνώς ως αγώνισμα; Πώς συνδέεται με την πόλη και την Ιστορία της; Ποια είναι η σημερινή ανταπόκριση των κατοίκων σε αυτό και πώς διαγράφεται το μέλλον του; Για να λύσουμε τις απορίες αυτές, συνομιλήσαμε με τον κ. Τάσο Δημητρίου, λάτρη του παιχνιδιού εδώ και αρκετές δεκαετίες. Συνταξιούχος γυμναστής ο ίδιος, γεννημένος το 1945 στην Πρέβεζα, εκπρόσωπος της πόλης μας, μέχρι και σήμερα, σε πανελληνίους και διεθνείς αγώνες, υπήρξε το 2002 συνιδρυτής του Συλλόγου Φίλων Αμπαλί Πρέβεζας.

Το αμπαλί είναι ένα παιχνίδι δεξιότητας που παίζεται με μικρές μεταλλικές μπάλες στο μέγεθος ενός πορτοκαλιού. Αποτελεί ένα αναγνωρισμένο αγώνισμα στο εξωτερικό με διαρκώς αυξανόμενη δημοφιλία. Με τις απαραίτητες προσαρμογές στον τρόπο διεξαγωγής του αποτελεί παραολυμπιακό άθλημα, ενώ η Γαλλία και η Ελλάδα προσπαθούν συστηματικά για την εισαγωγή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αντιστοιχεί στο επίσημο παιχνίδι των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων κέρλινγκ, μόνο που παίζεται με διαφορετικές μπάλες. Το αμπαλί στη Γαλλία, γνωστό ως πετάνκ, αγγίζει τον τίτλο του εθνικού σπορ και η δημοφιλία του έπεται αυτής του ποδηλατικού γύρου της χώρας.

Σύμφωνα με τον κ. Δημητρίου, οι ρίζες του αγωνίσματος φτάνουν μέχρι την αρχαιότητα και τους αρχαίους Φωκαείς του 600 π.Χ. που με τις πόλεις που ίδρυσαν διέδωσαν το αγώνισμα κατά μήκος της Μεσογείου. Η είσοδός του στην Πρέβεζα χρονολογείται στην περίοδο της Βενετσιάνικης κατοχής του 18ου αιώνα, καθώς το έπαιζαν οι στρατιώτες που στρατοπέδευαν στα κάστρα της πόλης. Σταδιακά το υιοθέτησαν οι ντόπιοι, αρχίζοντας έτσι μία παράδοση που συνεχίζεται από γενιά σε γενιά μέχρι τις μέρες μας.

Ο κ. Δημητρίου θυμάται με συγκίνηση τα στέκια των παλιών Πρεβεζάνων που έπαιζαν αμπαλί τα οποία διαποτίζουν τις παιδικές του αναμνήσεις. Το 2002 ιδρύεται ο επίσημος σύλλογος με ονομασία Σύλλογος Φίλων Αμπαλί Πρέβεζας με 22 παίκτες και το 2022 ιδρύεται ένας νέος σύλλογος με την ονομασία Γυμναστικός Σύλλογος Πετάνκ Πρέβεζας.

Αν απορείτε για την προέλευση αυτής της ιδιότυπης ελληνικής ονομασίας, ο κ. Δημητρίου μας δίνει μία ενδιαφέρουσα εξήγηση: «Καθώς οι παίκτες λέγανε «πάω για μπάλες», το «α» κολλάει στο μπάλες κι έτσι καθιερώθηκε το «αμπάλα» σαν όρος».  Με αυτόν τον τρόπο επικράτησε ο όρος αμπάλες και αμπαλί. Βέβαια υπάρχει και η πιο ξύλινη και τυπική ονομασία της σιδηροσφαίρισης που όμως δεν έχει υιοθετηθεί από τους αθλητές.

Σήμερα, η δυναμική παρουσία της Πρέβεζας στο ελληνικό και ευρωπαϊκό πρωτάθλημα αλλά και η προοπτική της αναγωγής του αμπαλί σε ολυμπιακό αγώνισμα έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον και πολλών νεότερων ανθρώπων.

Των Αννας Μουκάνου, Ολγας Στασινού, Βασιλικής Ζώνιου, Βασιλικής Αλεξανδροπούλου, Πελαγίας Λεοπούλου, Μυρτώς Μπόρου, Ελευθερίας Πρίφτη, Δήμητρας Αυδίκου-Θέου