Hαιφνίδια έλευση της πανδημίας στα τέλη του 2019 δεν έχει μόνο τον χαρακτήρα παγκόσμιας υγειονομικής κατάστασης εκτάκτου ανάγκης. Καθώς έπειτα από ενάμιση χρόνο αυτή μοιάζει να τίθεται υπό μερικό έλεγχο, αναδεικνύεται η διάστασή της ως βραδυφλεγούς καταλύτη εξελίξεων στο πεδίο της οικονομίας και της πολιτικής. Αυτές τις παραμέτρους διερευνά ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Κωνσταντίνος Τσουκαλάς στο νέο βιβλίο του Το πολιτικό στη σκιά της πανδημίας (εκδ. Καστανιώτη), διατυπώνοντας τον εύλογο προβληματισμό του για την ανθρώπινη συνθήκη στο φόντο μιας δυσχερούς συγκυρίας. Στο πλαίσιό της, όπως προκύπτει από τη συζήτησή μας, καθίσταται αναγκαίο να ξανασκεφτούμε θεμελιώδεις κατηγορίες και να αναθεωρήσουμε πάγιες απόψεις ως και για τα «εγγενή όρια» του πολιτικού.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
