Η Βρετανία φιλοξενεί διαχρονικά ουκ ολίγα εργοστάσια αυτοκινητοβιομηχανιών τόσο από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ όσο και την Aσία. Οπως εύκολα υποθέτει κανείς, στο πλαίσιο του Brexit προβλέφθηκαν μια σειρά από κανόνες οι οποίοι αποσκοπούν να καθορίσουν τιςεμπορικές σχέσεις μεταξύ Βρετανίας και ΕΕ, με δεδομένο ότι η πρώτη εξαιρείται πια από τον κανόνα ελεύθερης κυκλοφορίας ανθρώπων, αγαθών, κεφαλαίων και υπηρεσιών. Ενας από τους κανόνες που αφορούν τα οχήματα τα οποία κατασκευάζονται στη Βρετανία είναι ότι προκειμένου ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο να διατεθεί στην ΕΕ χωρίς να επιβαρύνεται από δασμούς θα πρέπει το 45% της αξίας του, δηλαδή το 45% της αξίας των εξαρτημάτων του, να έχει είτε βρετανική είτε ευρωπαϊκή προέλευση. Ως γνωστόν, στην περίπτωση των ηλεκτρικών οχημάτων το ακριβότερο εξάρτημα είναι η μπαταρία, η οποία αντιστοιχεί συνήθως σε άνω του μισού της συνολικής αξίας ενός EV ενώ ούτε η Ευρώπη ούτε η Βρετανία έχουν μεγάλη παραγωγή μπαταριών – κάθε άλλο. Με τα παραπάνω δεδομένα, τόσο η VDA, η γερμανική ένωση αυτοκινητοβιομηχάνων, όσο και οι ίδιοι Βρετανοί ζητούν την αναβολή ισχύος του παραπάνω κανόνα πέραν του 2024 οπότε και επρόκειτο να ισχύσει καθώς η εφαρμογή του θα έπληττε ανεπανόρθωτα τη διάδοση της ηλεκτροκίνησης ενώ η μη μεταβολή του θα μπορούσε να οδηγήσει σε κλείσιμο εργοστασίων και απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας στη Γηραιά Αλβιώνα, όπως έχουν ήδη προειδοποιήσει οι αυτοκινητοβιομηχανίες που δραστηριοποιούνται βιομηχανικά στην τοπική αγορά καθώς ουσιαστικά η επιβολή δασμών καθιστά ασύμφορη την παραγωγή ηλεκτροκίνητων στη Βρετανία.