To ισπανόφωνο κοινωνικό/πολιτικό μανιφέστο του ράπερ Bad Bunny, «Debí Tirar Más Fotos», με το οποίο υπερασπίζεται την πατρίδα του Πουέρτο Ρίκο έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών, συναντά την country εκδοχή του 84χρονου πρώην Beatle, με τις Lambrini Girls να μας «διασκεδάζουν» με noise – punk στο ντεμπούτο τους άλμπουμ «Who Let the Dogs Out». Σε αυτά να προσθέσουμε την μπλουζ εσωτερικότητα της Joan Armatrading στο «How Did This Happen and What Does It Now Mean», ενώ την «έκπληξη» κάνει ο Rufus Wainwright με το «Dream Requiem».

Bad Bunny | «Debí Tirar Más Fotos»

Ο Pορτορικανός ράπερ Benito Antonio Martínez Ocasio υποδέχεται την νέα χρονιά με το έκτο σόλο στούντιο άλμπουμ του, το ακολουθεί την προηγούμενη δισκογραφική δουλειά του «Nadie Sabe Lo Que Va a Pasar Mañana» (2023). Δίσκος reggaeton που συνδυάζει διάφορα στοιχεία της μουσικής του Πουέρτο Ρίκο που άκουσε ο Bad Bunny όταν μεγάλωνε, όπως plena, jíbaro και salsa. Ο δημιουργός περιγράφει το Πουέρτο Ρίκο που καταστρέφεται από τον αμερικανικό καταναλωτισμό, διερευνώντας παράλληλα την πολυπλοκότητα της πολιτικής θέσης της πατρίδας του  και τα ζητήματα που προκύπτουν, όπως το gentrification (η διαδικασία κατά την οποία ο χαρακτήρας μιας γειτονιάς αλλάζει μέσω της εισροής περισσότερων εύπορων κατοίκων και των επενδύσεων) με άμεση συνέπεια την απώλεια της πολιτιστικής ταυτότητας. Στο επίκεντρο τους τα αρπαχτικά των Ηνωμένων Πολιτειών και τα σχέδιά τους για την πατρίδα του.

Αποδεικνύει ότι είναι από τις πιο κοινωνικές – πολιτικές φωνές της γενιάς του, αποτελεί το πιο προσωπικό του άλμπουμ και όπως προκύπτει αποτίνει φόρο τιμής στο Πουέρτο Ρίκο. Το άλμπουμ έφτασε στο νούμερο ένα στο αμερικανικό Billboard 200 , και έγινε το τέταρτο νούμερο ένα άλμπουμ του και το έκτο ισπανόφωνο άλμπουμ που έφτασε στην κορυφή του chart. Φρέσκια δουλειά που δείχνει και την ικανότητα του Bad Bunny.

Το άλμπουμ περιλαμβάνει συνεργασίες με τους Chuwi, Omar Courtz , Los Pleneros de la Cresta, Dei V και RaiNao.

+ : η κοινωνικά / πολιτική ταυτότητα του άλμπουμ 
– : ενδεχομένως η χρήση της ισπανικής γλώσσας να ενοχλήσει κάποιους
4 / 5

Ringo Starr | «Look Up»

Ο Ringo Starr ήταν λάτρης της κάντρι μουσικής προτού αυτή γίνει cool. Ως εκ τούτου, δεν κάνει ιδιαίτερη εντύπωση η κυκλοφορία του εν λόγω άλμπουμ αν και είναι λίγο διαφορετικό από ότι θα περίμενε κάποιος. Ο πρώην Beatle έχει δίπλα του τον παραγωγό και τραγουδοποιό T – Bone Burnett, έβαλε το κεφάλι κάτω δούλεψε σε εννέα κομμάτια του δίσκου, που είτε έγραψε είτε συνέγραψε. Άλλωστε είναι η πρώτη φορά που συνεργάστηκε με μέλος των Fab Four. Μεταξύ άλλων στο άλμπουμ συμμετέχουν ο ήρωας της κιθάρας Billy Strings, η ηρωίδα του bluegrass Molly Tuttle, οι Lucius , και η crossover star Alison Krauss.

Εργασία ευαίσθητων πινελιών, σύγχρονη παραγωγή, συμπαγές με στοχαστικούς στίχους που αναδεικνύουν τα φωνητικά του Starr. Ενδεχομένως διαφορετικό από ότι έχει κάνει στο παρελθόν αλλά δεν είναι ακριβώς country. Αποτυπώνεται η σοφία του δημιουργού του αλλά και το γεγονός ότι παραμένει από τους λιγότερο κουρασμένους σταρ του σήμερα.
Τα τραγούδια του Burnett ταιριάζουν πολύ στον Starr. Εχουν φιλοσοφική χροιά, ταιριάζουν με την ιδιοσυγκρασία του Starr και στα 84του χρόνια φαίνεται ότι δεν έχει πει ακόμη αντίο.

+ : η συμμετοχή του παραγωγού T – Bone Burnett
– : η έλλειψη σαφούς προσανατολισμού
3,5 / 5

Lambrini Girls | «Who let the dogs out»

Ενδιαφέρον ντεμπούτο άλμπουμ από το noise-punk duo Lambrini Girls, που έχει σαν βάση του, το Μπράιτον του Ηνωμένου Βασιλείου. Στιχουργικά Phoebe Lunny and Lilly Macieira, βάζουν στο μπλέντερ τους όλα τα στραβά του κόσμου και πατούν το on. Πολιτικά τραγούδια με χιούμορ που δημιουργούν παράξενο, επικίνδυνο άρα και συναρπαστικό. Το συγκρότημα κινείται ανάμεσα στο αισιόδοξο pop punk, με βρώμικους τόνους grunge και ασυμβίβαστο post-punk. Χωρίς να απουσιάζει και η… φασαρία. Από τα καλύτερα ντεμπούτο άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει τον τελευταίο καιρό.

+ : η μουσική και στιχουργική θρασύτητά τους
– : οι πολλές ιδέες στιχουργικά και μουσικά
4 / 5

Joan Armatrading | «How Did This Happen and What Does It Now Mean»

Η Aγγλίδα τραγουδίστρια, τραγουδοποιός και κιθαρίστρια Joan Anita Barbara Armatrading, κυκλοφορεί το εικοστό πρώτο στούντιο άλμπουμ. Η καριέρα της, αναζωπυρώθηκε το 2021 με το «Consequences», άλμπουμ που την βοήθησε να επιστρέψει στο τοπ – 10, του Ηνωμένου Βασιλείου για πρώτη φορά από το 1983.

Η Bρετανή τραγουδίστρια / τραγουδοποιός, παραμένει αξιόλογη αν και η παραγωγή της επιβραδύνθηκε κάπως τον 21ο αιώνα. Μοναδική η συνέπειά της όσον αφορά στην ποιότητά και την προσήλωσή της στην τέχνη της, όπως προκύπτει και με το νέο της άλμπουμ «How Did This Happen and What Does It Now Mean». Δώδεκα τραγούδια που καλύπτουν ένα πλούσιο μουσικό έδαφος. Τραγουδά και παίζει με εκπληκτική ζωντάνια. Σε τραγούδια όπως είναι τα «25 Kisses», «Someone Else» και «I’m Not Moving», «αστράφτει» με τις λαμπερές μελωδίες. Υπάρχουν ερωτικά τραγούδια, μπαλάντες R&B, bluesy vamps, αλλά και ορχηστρικά κομμάτια που αποθεώνουν την κιθάρα. Ένα από αυτά, το «Now What», είναι ιδιαίτερα ζωηρό με μια jazzy art-rock αίσθηση και επιδέξια σόλο. Το σίγουρο είναι το διασκεδάζει κάνει την μουσική που της αρέσει εξερευνώντας παράλληλα νέες πτυχές. Αισιόδοξο και χαρούμενο άλμπουμ

+ : η ενέργεια, η δύναμη και η συνέπεια της Joan Armatrading
5 / 5 

Rufus Wainright | «Dream Requiem»

Το «Dream Requiem», του Rufus Wainwright , έκανε πρεμιέρα στο Auditorium de Radio France στο Παρίσι στις 14 Ιουνίου 2024. Βασίζεται σε κείμενο του Λόρδου Βύρωνα και της «Requiem Μass» με την συμμετοχή της σοπράνο Anna Prohaska , του Maîtrise de Radio France , του Chœur de Radio France και της Orchester philharmonique de Radio France υπό τη διεύθυνση Mikko Franck. Στην ανάγνωση αποσπασμάτων η Meryl Streep.

«Ρέκβιεμ για την ανθρώπινη επαφή, την αλληλεγγύη και την ανθρώπινη φωνή που όλα έχουν γίνει επικίνδυνα και μεταδοτικά» είναι η περιγραφή του Rufus Wainwright για το φιλόδοξο ρέκβιεμ του, το οποίο είναι αφιερωμένο στον Verdi και τον Puccini. Δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια του lockdown Covid το 2020.

Το ποίημα του Λόρδου Βύρωνα, «Darkness», που γράφτηκε το 1816, μετά την έκρηξη ηφαιστείου στις Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες – είχε σαν αποτέλεσμα το λεγόμενο έτος χωρίς καλοκαίρι τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Βόρειο Αμερική – αποτελεί τον καμβά για να χτίσει ο τραγουδιστής, τραγουδοποιός και συνθέτης, το «Dream Requiem». Η απειλή της οικολογικής καταστροφής διαποτίζει το έργο εξίσου έντονα με την παραδοσιακή αίσθηση της ανθρώπινης απώλειας. Το ποίημα παραδίδεται σε ορχηστρικά σκηνικά που αναδεύονται ήσυχα και ταυτοχρόνως καταλυτικά. Μια ωδή στην ανθρώπινη επαφή, την αλληλεγγύη και τη φωνή, που έγιναν επικίνδυνα μεταδοτικές κατά τη διάρκεια του covid.

+ : ο θεμέλιος λίθος του άλμπουμ. Το ποίημα «Darkness» του Λόρδου Βύρωνα.
5 / 5