Κατά την περίοδο της πανδημίας, με την εμφάνιση ενός πρωτόγνωρου ιού, επεκράτησε ο όρος «κανονικότητα», με το σκεπτικό ότι η κοινωνία ξαφνιάστηκε, γιατί η ζωή ξεπέρασε τα όρια του κανονικού με τις απαγορεύσεις και τον υποχρεωτικό για ένα διάστημα εγκλεισμό. Φαίνεται, όμως, ότι η έλλειψη κανονικότητας, μάς έγινε… συνήθεια, και έτσι τα γεγονότα, που ακολούθησαν προκαλούν εύλογα ερωτηματικά για την ύπαρξη αυτής της επιθυμητής κανονικότητας.
Ενδεικτικά θα αναφέρω την περίπτωση των παρακολουθήσεων πολιτικών προσώπων, ακόμη και αρχηγού κόμματος, για την οποία ουδεμία εξέλιξη έχουμε σχετικά με τους υπεύθυνους αυτής της παρανομίας, που ξεπερνά τα όρια της κανονικότητας. Αποκορύφωμα, όμως, αυτού του φαινομένου αποτελεί η τραγωδία των Τεμπών. Η πρωτοφανής αυτή εθνική τραγωδία με τη σύγκρουση δύο τρένων, επιβατικού και εμπορικού, φορτωμένου με εύφλεκτη ύλη απροσδιόριστη, είχε ως αποτέλεσμα να καούν ζωντανοί συμπολίτες μας. Και αυτοί ήταν νέοι και νέες, που είχαν –και λόγω διακοπών– γεμίσει ένα τρένο της χαράς, που κατέληξε τρένο της απόγνωσης και του θανάτου. 57 θάνατοι και 85 τραυματίες για όλη τους τη ζωή, μια άμορφη μάζα σιδερικών… και ο τόπος αυτός του… εγκλήματος μπαζώθηκε ακαριαία! Τυχαία; Δεν νομίζω…
Το ιστορικό της υπόθεσης είναι εξίσου τραγικό, καθώς από το 2022 είχαν ειδοποιηθεί οι υπεύθυνοι από τον αντιπρόεδρο των μηχανοδηγών του ΟΣΕ –ο οποίος και παραιτήθηκε– ότι θα υπάρξει δυστύχημα. Ηταν γνωστό, λοιπόν από τότε, ότι δεν υπήρχαν σύγχρονα συστήματα ασφαλείας, υπήρχε έλλειψη σηματοδότησης και ημιτελής συντήρηση του σιδηροδρομικού δικτύου. Για τους λόγους ακριβώς αυτούς, συνέβη το τραγικό δυστύχημα. Δεν ήταν ανθρώπινο λάθος, όπως στη αρχή υποστηρίχθηκε, αλλά η απαράδεκτη κατάσταση του σιδηροδρομικού άξονα της χώρας και η μη λειτουργία αυτοματοποιημένων συστημάτων ασφαλείας και διαχείρισης κυκλοφορίας. Και το χειρότερο για το δυστύχημα είναι ότι ο χώρος, που μπαζώθηκε, δυσχεραίνει απόλυτα την απαιτούμενη για τα αίτια του δυστυχήματος έρευνα.
Η ενημέρωση των πολιτών για την υπόθεση των Τεμπών γίνεται μόνον από τους δημοσιογράφους και τις μαρτυρίες όσων σώθηκαν. Η κυβέρνηση απέρριψε την πρόταση ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ για σύσταση προανακριτικής επιτροπής που θα μπορούσε να διερευνήσει ποινικές και όχι μόνον πολιτικές ευθύνες των πολιτικών προσώπων. Και η έλλειψη της κανονικότητας συνεχίζεται σε όλο της το μεγαλείο!
Ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης πρόσφατα επανέλαβε τις δηλώσεις του, που κινούνται σταθερά στο ίδιο υποσχετικό πνεύμα: «Δεν πρέπει να μείνει καμία σκιά, που να δηλητηριάζει τη δημόσια ζωή και την εμπιστοσύνη στους θεσμούς». Περί ποίας όμως σκιάς πρόκειται; Ούτε ακτίνα φωτός υπάρχει για την ανείπωτη τραγωδία… το απόλυτο σκοτάδι!
Και έρχεται ξαφνικά η κραυγή της χαροκαμένης μάνας για να ξεσηκώσει την κοινωνία και να ανατρέψει το σκηνικό που είχε στηθεί. Με πρωτοβουλία της προέδρου του Συλλόγου Θυμάτων των Τεμπών, Μαρίας Καρυστιανού, έχει συλλεγεί ενάμισι σχεδόν εκατομμύριο υπογραφές πολιτών με αίτημα την κατάργηση της ασυλίας των πολιτικών και ενεργοποίηση του νέου συνταγματικού θεσμού της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας (αναθεώρηση Συντάγματος 2019, άρθρο73, παρ.6).
Φωνή λαού, φωνή Θεού, λέει ο σοφός λαός. Η Δικαιοσύνη μονόδρομος!
Η εμπιστοσύνη στα λόγια και τις υποσχέσεις εξέλιπε, και όπως ο Ευριπίδης επεσήμανε στην Ιφιγένεια εν Ταύροις (στ.1183) «πιστόν Ελλάς οίδεν ουδέν» (η Ελλάδα δεν γνώρισε τίποτα άξιο εμπιστοσύνης).
Το μπάζωμα, όμως, των Τεμπών δεν πρέπει να σημάνει και ισοπέδωση των αρχών δικαίου στη χώρα, όπου γεννήθηκε η Δημοκρατία!
Η κυρία Στέλλα Πριόβολου είναι ομότιμη καθηγήτρια, πρόεδρος Σώματος Ομοτίμων Καθηγητών ΕΚΠΑ, κοσμήτορας Δημοτικού Λαϊκού Πανεπιστημίου Αγίας Παρασκευής.
