Ύστερα από 137 ημέρες αγρανάπαυσης η Euroleague εισβάλλει ξανά στις ζωές των μπασκετόφιλων (και μη).

Οι δεκαοχτώ ομάδες της διοργάνωσης βγαίνουν από μια σύντομη «χειμερία νάρκη» 4,5 μηνών και, μέσα από την πάντα αναγεννησιακή διαδικασία του καλοκαιριού, ανοίγουν πανιά για το μεγάλο ταξίδι με τελικό προορισμό το Final Four – που τον ερχόμενο Μάιο και για τρίτη φορά από το 2009 θα φιλοξενηθεί στο Βερολίνο!

Σ’ αυτή τη μακρά διαδρομή, με πρεμιέρα το Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός της Παρασκευής (6/10, 21:15) στο ΟΑΚΑ, θα διεξαχθούν συνολικά 306 παιχνίδια κανονικής περιόδου και όλα τους ανεξαιρέτως θα έχουν μια αυτοτελή ιστορία να διηγηθούν. Κάθε φορά διαφορετική από την προηγούμενη, πλασμένη ανάλογα με το περιβάλλον, την περίσταση και τους πρωταγωνιστές.

Διότι στο τέλος της ημέρας, κι ανεξαρτήτως αντιπάλων, «κάθε παιχνίδι έχει σημασία», αν ασπαστούμε το σύνθημα που υιοθέτησαν οι διοργανωτές και λάνσαραν στο -πλημμυρισμένο από την αμερικάνικη «street ball» αλητεία και αυθεντικότητα- σποτ για το τζάμπολ της νέας σεζόν.

Οι 18 μονομάχοι

Ο χάρτης της Euroleague σύνορα δεν άλλαξε – τουλάχιστον προς το παρόν. Γύρω από τους ίδιους (ισχυρούς οικονομικά κι όχι απαραίτητα αγωνιστικά) πόλους του ευρωπαϊκού μπάσκετ περιστρέφεται για άλλη μια σεζόν, καθώς από τη μία η Μονακό κατάφερε μέσα από τη συμμετοχή της στα playoffs να ανανεώσει την «κάρτα μέλους» της από την άλλη η κάτοχος του Eurocup Γκραν Κανάρια δήλωσε αδυναμία συμμετοχής και παραχώρησε τη θέση της.

Υπό αυτές τις συνθήκες το παζλ απαρτίζεται από: την Άλμπα Βερολίνου, την Εφές, τη Μονακό, την Μπασκόνια, τον Ερυθρό Αστέρα, τη Μιλάνο, την Μπαρτσελόνα, την Μπάγερν Μονάχου, τη Φενέρμπαχτσε, τη Βιλερμπάν, τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, την Παρτίζαν, τη Ρεάλ Μαδρίτης, τη Βαλένθια, τη Βίρτους Μπολόνια και τη Ζάλγκιρις.

Άλλες εξ αυτών ενίσχυσαν τα ρόστερ τους κι άλλες διατήρησαν απλώς τη δυναμική τους, άλλες μεταμορφώθηκαν κι άλλες κράτησαν αναλλοίωτα τα χαρακτηριστικά τους. Ο χρόνος θα δείξει ποιες στο τέλος της χρονιάς θα είναι πετυχημένες και ποιες θα ψάχνουν για ευθύνες και εξιλαστήρια θύματα.

Το νέο φορμάτ της Euroleague

Γι’ αρχή πάντως όλες τους μπαίνουν εφέτος σε μια φρέσκια διαδικασία: αυτήν της «δεύτερης ευκαιρίας» στην οποία άπαντες έχουν δικαίωμα και η οποία θα προκύψει από την αναδιαμόρφωση της μάχης για την οκτάδα και κατόπιν εκείνης που οδηγεί στο Final Four. Εφέτος η διαφοροποίηση αφορά τις θέσεις 9-10 που στα πρότυπα του NBA θα αφήνουν μια χαραμάδα εισόδου στα playoffs.

Φαινομενικά είναι ένα μέτρο που θ’ αυξήσει το ενδιαφέρον στις τελευταίες αγωνιστικές.

Από εφέτος (και όσο πάει) μόνο οι πρώτες έξι ομάδες της κανονικής περιόδου θα έχουν εξασφαλισμένη θέση στην post season.

Για τις επόμενες τέσσερις θα μεσολαβήσει μια έξτρα φάση διεκδίκησης (play-in showdown). Σε νοκ άουτ αγώνα και αβαντάζ έδρας για την ομάδα με το καλύτερο ρεκόρ, ο έβδομος θα παίξει με τον όγδοο και ο νικητής θα είναι ο αντίπαλος της ομάδας που θα έχει ήδη καταλάβει τη δεύτερη θέση.

Από την άλλη, ο ηττημένος θα αγωνιστεί απέναντι στην ομάδα που θα έχει «επιβιώσει» στη μάχη της 9ης με τη 10η. Όποια εκ των δύο προκριθεί θα είναι αυτή που θα διασταυρωθεί με την ομάδα του κορυφαίου ρεκόρ στη ρέγκιουλαρ σεζόν.

Έκτοτε ισχύει ό,τι ακριβώς ίσχυε: σειρά στις τρεις νίκες (2-2-1) και Final Four δύο ημιτελικών, μικρού και μεγάλου τελικού.

Οι προπονητές έχουν ένα νέο όπλο

Σε ποιο άλλο επίπεδο υπήρξαν τροποποιήσεις; Σε κανονισμούς που, κατά την Euroleague, διασφαλίζουν ότι «τα παιχνίδια είναι δίκαια για τους συμμετέχοντες και διαφανή για τους φιλάθλους».

Η σημαντικότερη αλλαγή αφορά το δεύτερο challenge που έχουν στη διάθεσή τους οι προπονητές κάθε ομάδας στη διάρκεια των αγώνων. Αρκεί φυσικά να έχουν κάνει χρήση του πρώτου εντός των πρώτων 38 λεπτών και όχι αργότερα. Σε μια τέτοια περίπτωση στερούνται τη δυνατότητα του δεύτερου και θα έχουν διαθέσιμο μόνο το ένα.

Συνολικά κάθε κόουτς  μπορεί να ενεργοποιήσει το δικαίωμά του αυτό σε 16 διαφορετικές περιστάσεις και πάντα σε «νεκρό χρόνο», προτού δηλαδή οι διαιτητές δώσουν την μπάλα σε παίκτη για επόμενη κατοχή.

Η εξέταση του instant replay

Μια από αυτές τις 16 είναι αυτή για φάουλ που χρειάζονται επανεξέταση. Τέτοιες φάσεις, προκειμένου να ευνοηθεί ο ρυθμός, οι διαιτητές θα τις κοιτάζουν ξανά μόνο στα τελευταία δύο λεπτά κάθε αναμέτρησης ή στην παράταση αυτής – εκτός κι αν έχει ζητηθεί κάποιο challenge από προπονητή.

Από εφέτος το instant replay οι διαιτητές θα έχουν τη δυνατότητα να το συμβουλεύονται για δύο επιπλέον περιπτώσεις.

  1. Η πρώτη αφορά το φάουλ που ενδέχεται να δέχθηκε παίκτης στην προσπάθεια για σουτ.
  2. Η δεύτερη εφόσον ο χρόνος χρειάζεται εκ νέου ρύθμιση όταν ελέγχεται αν η μπάλα ακούμπησε τη στεφάνη ή όχι.

Η αποβολή για συμμετοχή σε καβγά

Παράλληλα, εφεξής οποιοσδήποτε παίκτης ή μέλος του τεχνικού τιμ μιας ομάδας φύγει από τον πάγκο του στη διάρκεια αντιπαράθεσης στο παρκέ, αλλά δεν εμπλακεί ενεργά σε αυτήν δεν θα τιμωρείται με αποβολή.

Θα έχει προηγηθεί, βέβαια, ο έλεγχος του οπτικού υλικού προκειμένου να επικυρωθεί ότι ο παίκτης του πάγκου δεν συμμετείχε στον διαπληκτισμό. Είναι μια ανάγκη που προέκυψε από τα όσα συνέβησαν στο Ρεάλ – Παρτίζαν.

Τέλος, όλες οι καταστάσεις που απαιτούν τζάμπολ θα μεταφέρονται στην πιο κοντινή θέση (είτε γραμμή βολών φάουλ είτε στο κέντρο) από εκείνη που έγινε η τελευταία ενέργεια, είτε στη γραμμή των ελεύθερων βολών είτε στο κέντρο του γηπέδου.

Όλα αυτά από την πρώτη κιόλας αγωνιστική.

Καλώς να έρθει το (πετρο)δολάριο

Εκ των πραγμάτων, οι διαφοροποιήσεις στο format και στους κανόνες διεξαγωγής των παιχνιδιών ορίζουν όσα γίνονται εντός γηπέδου. Το τι διαδραματίζεται εκτός είναι ένα σενάριο που θα καθαρογραφθεί προσεχώς.

Όπως άλλωστε διαρρέει από πηγές, ως το τέλος του χρόνου εκτιμάται πως θα έχει διαμορφωθεί το κατάλληλο πλαίσιο για τη διεύρυνση που βρίσκεται στα σκαριά αρκετό καιρό τώρα.

Οι αγορές του Λονδίνου και του Παρισιού είναι δύο εξ αυτών στις οποίες η Euroleague θα ήθελε πολύ να διεισδύσει, αποκομίζοντας τα εμπορικά οφέλη των δύο μητροπόλεων. Παρόλα αυτά η προοπτική του Ντουμπάι είναι ομολογουμένως αυτή που την απασχολεί περισσότερο από κάθε άλλη.

Η πρόταση βρίσκεται ήδη πάνω στο τραπέζι από τον Οκτώβρη του 2022 και οι πρίγκιπες περιμένουν την οριστική απάντηση για την εκπροσώπηση του πανίσχυρου οικονομικά Εμιράτου μέσω μιας fast track ανταγωνιστικής ομάδας που θα δημιουργηθεί μόνο και μόνο για να ενταθεί στο νέο πρωτάθλημα των τουλάχιστον είκοσι.

Η απόπειρα να δοκιμαστεί το πείραμα στο Eurocup, διότι δεν κυκλοφόρησε τυχαία το σενάριο της μετακόμισης της νεοσύστατης λιθουανικής Γουλβς, συνάντησε την αντίσταση των Αράβων που με πολιορκητικό κριό το πολύ χρήμα, μέσω μυθικών χορηγιών που φτάνουν τα 150 εκατομμύρια για 6 χρόνια, τα ζητούν όλα ή τίποτα.

Λογικό θα πεις.

Οι μέτοχοι, σαν άλλοι καρδινάλιοι, κουβεντιάζουν διαρκώς πάνω στο πρότζεκτ, καθώς σε κάθε περίπτωση τα (πετρο)δολάρια κατευθύνουν τις συνειδήσεις και τις πράξεις τους, αλλά λευκός καπνός δεν έχει ξεμυτίσει ακόμη από την καμινάδα.

Εφόσον αποφασιστεί πάντως η διεύρυνση προς Ανατολάς, οι πόρτες θ’ ανοίξουν διάπλατα εφεξής για κάθε ενδιαφερόμενο.