Οι καιροί αλλάζουν και μαζί τους αλλάζουν και οι τρόποι με τους οποίους τα άτομα που αποτελούν τις γενιές των Millennials και τις Generation Z γνωρίζονται, ερωτεύονται και συνάπτουν σχέσεις. Στην ουσία, έχει επέλθει μια μεταβολή στο ερώτημα τι είναι έρωτας και σχέση αλλά και στα βήματα τα οποία ακολουθεί ένα άτομο για να δημιουργήσει ερωτικούς δεσμούς με ένα άλλο. Η εν λόγω μεταβολή ξεκίνησε με αργούς ρυθμούς από το 2017. Όμως, μετά την υγειονομική κρίση, υπήρξε η ανάγκη για γρήγορη προσαρμογή στις νέες συνθήκες.

Η ιδέα που επικρατούσε τις προηγούμενες δεκαετίες, προωθούμενη και από τις ταινίες του Hollywood, είναι ότι ο έρωτας είναι κάτι που προκύπτει ξαφνικά και απροσδόκητα, κατά την διάρκεια μια τυχαίας συνάντησης, με την έννοια της «αγάπης» να παρουσιάζεται ως «τυφλή», υπό το πρίσμα ότι μπορεί να ξεπεράσει και να αγνοήσει τα κοινωνικά όρια.

Αυτή η ιδέα φαίνεται πλέον παρωχημένη για πολλούς και αμφισβητείται από τα νέα μέσα -ηλεκτρονικά και μη. Με τις εφαρμογές γνωριμιών (πχ. Tinder), το άτομο αναζητά την αγάπη (σ.σ. και με συγκεκριμένα κριτήρια), δεν πέφτει τυχαία πάνω της. Αντί να γνωρίσει κανείς ένα υποψήφιο σύντροφο μέσω φίλων, συναδέλφων ή γνωστών, το dating είναι συχνά πλέον μια ιδιωτική δραστηριότητα που εκτελείται σκόπιμα μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα. Έτσι, έχουν προκύψει νέες τάσεις, τόσο πριν όσο και μετά την σύναψη μια σχέσης. 

Το δαχτυλίδι και το αχλάδι

Στο πλαίσιο της ενεργής αναζήτησης συντρόφου, το άτομο έχει πλέον στην διάθεσή του και διάφορα «εργαλεία» για να πετύχει την έναρξη μια γνωριμίας.  Ειδικότερα, γι΄αυτούς που δεν επιθυμούν την εύρεση συντρόφου μέσω των dating apps, μπορούν πλέον να βάλουν το pear (σ.σ. αχλάδι) emoji στο bio τους στον προσωπικό τους λογαριασμό στο Instagram, παρουσιάζοντας τους εαυτούς τους ως διαθέσιμους  και ελεύθερους να εισέλθουν στον στίβο της σύναψης μιας σχέσης. 

Μάλιστα, υπάρχουν πλέον και λύσεις για εκείνους που θέλουν μια πιο «φυσική» γνωριμία. Το pearº, είναι ένα πράσινο δαχτυλίδι το οποίο μπορεί να φορέσει κάποιος για να δείξει την διαθεσιμότητά του, δηλαδή ότι είναι ελεύθερος και έτοιμος για νέες γνωριμίες. Αποτελεί ένα κοινωνικό πείραμα, που σύμφωνα με την εταιρεία, στοχεύει να προσεγγίσει αυτούς που έχουν κουραστεί να χρησιμοποιούν τις εφαρμογές dating και θέλουν να επιστρέψουν στις δια ζώσης γνωριμίες. Και αφού οι παντρεμένοι φορούν βέρα γιατί και οι ελεύθεροι να μην έχουν κάτι αντίστοιχο. 

Η συσκευή φιλιού

Ένα ακόμη εργαλείο στη διάθεση των ζευγαριών -κυρίως εκείνων που έχουν σχέση από απόσταση- είναι η συσκευή μετάδοσης φιλιού MUA. Η εν λόγω συσκευή έρχεται να καλύψει την ανάγκη για ένα φιλί μεταξύ δύο ατόμων  οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας, ακόμα και αν τους χωρίζουν χιλιόμετρα. Η εν λόγω συσκευή λειτουργεί ως εξής: συλλέγει δεδομένα μέσω αισθητήρων κίνησης από τον ένα χρήστη και τα μεταδίδει στον άλλον, όπου κι αν βρίσκεται. Το MUA – που πήρε το όνομά του από τον ήχο που κάνουν συνήθως οι άνθρωποι όταν δίνουν ένα φιλί – αναπαριστά ένα ζευγάρι χείλη. Κατασκευασμένο από πυρίτιο, αυτό το ζευγάρι χείλη καταγράφει και αναπαράγει τον ήχο του φιλιού, ενώ θερμαίνεται κι ελαφρώς, καθιστώντας την εμπειρία πιο αυθεντική.

Η απόρριψη της ταμπέλας – Το Situationship

Κάπου μεταξύ του ανεπανάληπτου έρωτα και της έλλειψης κάθε συναισθηματικού δεσίματος κρύβεται μια κατηγορία σχέσης που έχει αναδυθεί τον τελευταίο καιρό, το λεγόμενο Situationship. Ουσιαστικά, το εν λόγω status αποτελεί μια κατάσταση χωρίς καθορισμένους ρόλους στη σχέση, χωρίς δέσμευση και μελλοντικούς σχεδιασμούς αλλά με την ύπαρξη συναισθημάτων και όλων των πραγμάτων που κάνει ένα ζευγάρι.  Το Situationship είναι μια μορφή σχέσης, με τα ζευγάρια που βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση να ζουν το «τώρα» χωρίς να προσδοκούν κάτι στο μέλλον, χωρίς ταμπέλες και χωρίς να ακολουθούν οι ερωτήσεις «τι θα γίνει μετά, που οδεύουμε και τι είμαστε». Για κάποιους μπορεί να φαίνεται μια εξαιρετικά περίπλοκη κατάσταση, όμως ίσως και να λειτουργεί απελευθερωτικά σε μια κοινωνία γεμάτη περιορισμούς και «πρέπει».