Αν πέρυσι τέτοια εποχή κάποιος διακινδύνευε την πρόβλεψη ότι σε έξι μήνες αρχηγός της ΝΔ θα είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ίσως τον κοιτούσαμε περίεργα.
Αν μάλιστα προσέθετε στη μαντεψιά ότι η ΝΔ θα προηγείται επτά, δέκα μονάδες στις δημοσκοπήσεις και ότι ο αρχηγός της θα υπερέχει καθαρά του Τσίπρα μάλλον θα κινδύνευε να παραδοθεί στα χέρια της επιστήμης.
Αλλά συνέβη! Απόδειξη ότι η ζωή έχει πολλές απρόβλεπτες παραμέτρους. Και έναν βασικό κανόνα: απεχθάνεται το κενό.
Το σημειώνω για δύο λόγους.
Ο πρώτος είναι συστημικός. Κάθε χώρα έχει εξίσου ανάγκη από μια κυβέρνηση και από μια αντιπολίτευση.
Ως εκ τούτου η ταχεία ανασυγκρότηση της Κεντροδεξιάς δεν είναι κέρδος μόνο για την ίδια. Είναι κέρδος για το δημοκρατικό σύστημα στο σύνολό του.
Ο δεύτερος είναι παιδαγωγικός. Ο δρόμος που ακολούθησε με απρόσμενη ως τώρα επιτυχία η ΝΔ είναι ο δρόμος που ανοίγεται μπροστά και στην Κεντροαριστερά –δεν χρειάζεται να ανακαλύπτει ο καθένας την Αμερική.
Διότι η Κεντροαριστερά είναι κι αυτή σταθεροποιητικός παράγοντας του δημοκρατικού συστήματος.
Η απήχησή της είναι υπαρκτή και ευδιάκριτη.
Σε όλες τις πρόσφατες εκλογές ήταν καθαρά τρίτη δύναμη με διψήφια ποσοστά: 10,38% τον Σεπτέμβριο, 13,13% τον Ιανουάριο, 14,64% στις Ευρωεκλογές 2014 –χωρίς να υπολογίζω τον Λεβέντη…
Αλλά και πολιτικά ομοιογενής. Δεν νομίζω να έχει βιώσει εσχάτως κάποια σοβαρή αντίθεση για κάποιο σοβαρό θέμα. Αποκλίσεις ίσως, διαφορές κάποιες, αλλά επί της ουσίας συμφωνία στα περισσότερα.
Τι απομένει για να ολοκληρωθεί η ανασυγκρότηση; Τα βήματα που όλοι ξέρουμε, όπως η ανάδειξη αρχηγού σε μια κοινή πορεία.
Και στην οποία είναι προφανές ότι θα πρυτανεύσουν εκ των πραγμάτων τα «Δύο Αλφα» στα οποία στήριξε την ανασυγκρότηση της Κεντροδεξιάς ο Μητσοτάκης. Ανανέωση και Αντιπολίτευση.
Είπαμε: την Αμερική μία φορά την ανακαλύπτεις…
Ασφαλώς θα μεσολαβήσουν πεπονόφλουδες –με αποκορύφωμα τη δόλια προτροπή να κάνουν αντιπολίτευση στην επόμενη κυβέρνηση και όχι στη σημερινή.
Προφανώς δεν μάσησαν. Και αποτελεί ηθικό εύσημο για την Κεντροαριστερά ότι στο εκλογικό επέλεξε το ευρύτερο συμφέρον της χώρας και όχι το στενό κομματικό.
Προτίμησε δηλαδή να διασφαλίσει την πολιτική αλλαγή, την κυβερνητική σταθερότητα και την έξοδο από την κρίση από τέσσερις, πέντε έδρες περισσότερες.
Τόσο απλά. Χωρίς να είναι απλό.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
