Το σκηνικό για την τελευταία πράξη του εξαντλητικού δράματος των Βρυξελλών φαίνεται πως έχει ήδη στηθεί.
Η πρόταση που παρουσιάστηκε στην ελληνική κυβέρνηση από τους δανειστές αρχικώς στις συναντήσεις της Τετάρτης και εν συνεχεία σε πιο ολοκληρωμένη μορφή στο eurogroup της Παρασκευής είναι η τελική.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που μετέφεραν συμμετέχοντες στις συζητήσεις και συνεργάτες τους, ο όρος τελεσίγραφο μπορεί να αποφεύγεται προκειμένου να λείπουν οι εντάσεις στο τελικό στάδιο της συζήτησης, όμως οι επιλογές της ελληνικής κυβέρνησης δεν είναι πολλές: είτε θα δεχθεί την πρόταση αυτή ως έχει, είτε θα έχει απλώς την δυνατότητα να προσθέσει σε αυτήν κάποιες προτάσεις, όσο αυτές δεν διαταράσσουν την δομή του σχεδίου της τρόικας.
Οι πληροφορίες αυτές συνδυάστηκαν με δηλώσεις όπως αυτές του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και άλλων υπουργών μελών του eurogroup, οι οποίοι την Πέμπτη το απόγευμα έκριναν την πρόταση που κατατέθηκε ως πολύ ήπια για να εγκριθεί από τα ξένα κοινοβούλια.
Οι δηλώσεις αυτές κατά κάποιους έχουν όμως μία αρκετά απλή ερμηνεία – στην αισιόδοξη προοπτική των εξελίξεων: όσο η πρόταση παρουσιάζεται ως προϊόν διαπραγμάτευσης και μίας πρωτοφανούς διαδικασίας που άφησε τους πάντες εκνευρισμένους και κατάκοπους, απαιτείται η αίσθηση του συμβιβασμού. Και συμβιβασμός σημαίνει ότι καμία από τις δύο πλευρές δεν είναι απολύτως ικανοποιημένη, όπως αναφέρουν διεθνείς πηγές.
Υπό τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις αυτές, το βάρος της απόφασης πέφτει στους ώμους του Πρωθυπουργού.
Αν και εφόσον στις συναντήσεις έως το Σάββατο και στο eurogroup της ημέρας εκείνης, η ελληνική πλευρά δεχθεί την πρόταση των δανειστών, οι εξελίξεις επιταχύνονται και σε διάστημα δύο ημερών θα πρέπει να έχει συνεδριάσει η Βουλή, να έχει ψηφίσει, ώστε εν συνεχεία να ακολουθήσουν τα ξένα κοινοβούλια, να επιλυθούν τα τεχνικά ζητήματα και γίνουν οι εκταμιεύσεις.
