Σαν να ήταν βαμμένο με αίμα: Έτσι έμοιαζε το ντοκουμέντο με τις ελληνικές προτάσεις που επέστρεψαν οι δανειστές στην ελληνική αντιπροσωπεία γεμάτο με σβησίματα και προσθήκες με κόκκινο μελάνι. Το ντοκουμέντο αυτό, προσθέτει η «Süddeutsche Zeitung», περιέχει στην καθαρογραμμένη πλέον μορφή του «απαιτήσεις, τις οποίες η Αθήνα δεν μπορεί να ικανοποιήσει με τίποτα». Ακόμα και οι μικρές προσεγγίσεις, προσθέτει, που είχαν επιτύχει τις περασμένες ημέρες η Αθήνα με τους δανειστές, έχουν αφαιρεθεί από αυτό. Αντί λιγότερα, οι δανειστές απαιτούν περισσότερα: Ακριβώς εκείνα δηλαδή που είχε υπογράψει ο Αντώνης Σαμαράς το 2012 για να πάρει το τρέχον πρόγραμμα βοήθειας και τα οποία δεν θέλει με κανένα τρόπο να αποδεχθεί ο Αλέξης Τσίπρας.
Οι πολιτικοί ωστόσο παραμένουν ψύχραιμοι. «Ήταν αναμενόμενο» λέει αξιωματούχος του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, που θέλει να μείνει ανώνυμος. Οι δανειστές, προσθέτει, χοντραίνουν την τελευταία στιγμή το παιχνίδι, επειδή ξέρουν ότι η Αθήνα δεν έχει ούτε χρόνο, ούτε συμμάχους στην Ευρώπη – χώρια που κινδυνεύει να χάσει και τα στηρίγματά της στην Ελλάδα.
Η δραματουργία, λέει ο ίδιος, έχει μείνει η ίδια: Το Eurogroup θα συνεχίσει να αυξάνει την πίεσή του έως ότου η Αθήνα πρακτικά «γονατίσει». Και μόνο μετά θα ακολουθήσει μια πολιτική απόφαση από τους αρχηγούς κρατών, που θα περιέχει κάποιες παραχωρήσεις προς την ελληνική πλευρά. «Έστω και αργά η συμφωνία θα έρθει» λέει η βουλευτής της Linke (Αριστεράς) και πρόεδρος της επιτροπής προϋπολογισμού της γερμανικής Βουλής Γκεζίνε Λετς. «Αυτή θα είναι σίγουρα εις βάρος της Ελλάδας, αλλά δεν ξέρουμε ακόμα σε τι βαθμό».
Η Linke πάντως έχει ήδη εντοπίσει τον «δραματουργό»: Αυτός, σύμφωνα με την αντιπρόεδρο της κοινοβουλευτικής της ομάδας Σάρα Βάγκενκνεχτ, είναι «το μυστικό αρχηγείο της τρόικας στο Βερολίνο» το οποίο επιδιώκει την «χωρίς όρους συνθηκολόγηση της ελληνικής κυβέρνησης».
Στον αντίποδα βρίσκεται ο εκπρόσωπος των Χριστιανοδημοκρατών σε θέματα οικονομίας Χανς Μίχελμπαχ, ο οποίος εκφράζει την άποψη, ότι «οι περαιτέρω συνομιλίες δεν έχουν νόημα» δεδομένου ότι η ελληνική κυβέρνηση «αρνείται την αναγνώριση των στοιχειωδών οικονομικών αρχών». Κατά τα άλλα, προσθέτει, όλα είναι πλέον αργά: Ακόμα και αν επέλθει συμφωνία, δεν θα μπει σε εφαρμογή, δεδομένου ότι το γερμανικό κοινοβούλιο δεν θα προφτάσει να την επικυρώσει μέχρι τις 30 Ιουνίου – την ημέρα λήξης του τρέχοντος προγράμματος βοήθειας.
Στο Βερολίνο λέγονταν σήμερα πολλά για την υποτιθέμενη συνεργία της προέδρου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ και του γερμανού υπουργού οικονομικών Βόλφγκαντ Σόιμπλε. «Η Λαγκάρντ λειτουργεί ως φερέφωνο του Σόιμπλε» εκτιμούσαν κύκλοι του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος υπαινισσόμενοι με αυτό, ότι ο γερμανός υπουργός οικονομικών προσπαθεί έτσι να κινήσει με πλάγιο τρόπο τα νήματα ύστερα από το «άδειασμα» που υπέστη από την κ.Μέρκελ στο θέμα της Ελλάδας.
Όμως η άποψη αυτή είναι αμφισβητήσιμη. Κι αυτό επειδή η πρόεδρος του ΔΝΤ είναι από μόνη της «σκληρή», δεν χρειάζεται δηλαδή κάποιον υποβολέα γι αυτό. Η σύμπτωση των απόψεων μεταξύ τους είναι λοιπόν μάλλον τυχαία – αν και οι δυο τους δεν την βλέπουν φυσικά με άσχημο μάτι.
Κατά τα άλλα, η κ.Μέρκελ φαίνεται εγκατέλειψε τις τελευταίες ώρες οριστικά το ρόλο του «έντιμου μεσίτη» που έπαιζε τις τελευταίες εβδομάδες και να συμμετάσχει πρωταγωνιστικά στις πιέσεις που ασκούνται στον κ.Τσίπρα. Μόνο έτσι εξηγούνται οι δηλώσεις της τόσο στη σύσκεψη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, ότι «η Γερμανία δεν θα αφήσει την Ελλάδα να την εκβιάσει», όσο και πριν την έναρξη της συνόδου κορυφής ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν θα αναμιχθεί στις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα και ότι «έχει την εντύπωση, ότι οι Έλληνες υπαναχώρησαν τελευταία σε ορισμένα σημεία από τις μέχρι τώρα προσωρινές συμφωνίες».
«Η Μέρκελ μπαίνει στη θέση του Σόιμπλε» έλεγε γερμανός ραδιοσχολιαστής. Για να συμπληρώσει ωστόσο ότι η αλλαγή ρόλου είναι προσωρινή, δεδομένου ότι η ίδια – σύμφωνα με άλλη δήλωσή της – θέλει συμφωνία το αργότερο μέχρι το βράδυ της Κυριακής για να αποτρέψει έτσι τις αναταράξεις στα διεθνή χρηματιστήρια το πρωί της Δευτέρας.
Αυτή η καθησυχαστική προοπτική δεν βάζει βέβαια φρένο στην σεναριολογία περί grexit, της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Σε αυτήν συμμετέχουν πολλοί υπουργοί οικονομικών της ευρωζώνης, όπως ο αυστριακός Χανς-Γιόργκ Σέλινγκ, αλλά και πολλοί παίκτες του χρηματιστηρίου της Φρανκφούρτης, όπως οι σύμβουλοι επενδύσεων που είναι οργανωμένοι στον επαγγελματικό σύνδεσμο DVFA. Όπως έδειξε δημοσκόπηση ανάμεσά τους, τα τρία τέταρτα από αυτούς ποντάρουν στην χρεοκοπία της χώρας, ενώ η πλειοψηφία τους θεωρεί ρεαλιστικό το ενδεχόμενο εξόδου της από την ευρωζώνη.
Για τους πολιτικούς ωστόσο, το grexit είναι σε πρώτη γραμμή μέσο πίεσης, όχι ρεαλιστική επιλογή. Αν και κανείς δεν ξέρει, στο που θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει μια υπέρμετρη «εξοδολογία».
