Σήμερα θα παραχωρήσω τη στήλη στον κ. Νίκο Μαρούδα, πρόεδρο της Ιατρικής Εταιρείας Σ. Διευθυντών ΕΣΥ και συντονιστή Υγείας στο ΙΣΤΑΜΕ. Αναδημοσιεύω από τα «Νέα» (22 Οκτωβρίου) βασικά σημεία από ένα ενδιαφέρον άρθρο για το μέλλον του ταλαίπωρου ΕΣΥ:
«Το ΕΣΥ χρειάζεται 85 νοσοκομεία και έχει 135, έχει 2.000+κλινικές, ενώ χρειάζεται 600+, έχει 30.000 κρεβάτια, ενώ χρειάζεται πολύ λιγότερα και η πληρότητα είναι 67%-70%. Παρά ταύτα, έχουμε αντιδράσεις στις συγχωνεύσεις, ακόμη και από νοσοκομεία που υπολειτουργούν.
Χρειαζόμαστε αλλαγές ρόλων των νοσοκομείων. Θέλουμε νοσοκομεία (κέντρα) χρονίως πασχόντων αφού τα 10 χρόνια νοσήματα σπαταλούν το 70% των διατιθέμενων πόρων. Θέλουμε νοσοκομεία (κέντρα) Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και θέλουμε νοσοκομεία τελικού σταδίου για τους ογκολογικούς ασθενείς.
Οι προβλέψεις για την επόμενη δεκαετία αναφέρουν ότι οι δαπάνες υγείας θα ξεπεράσουν το 13% του ΑΕΠ. Το μόνο που μπορεί να ελπίζει μια καλή κυβέρνηση είναι να πετύχει μείωση του ρυθμού αύξησης των δαπανών υγείας για τα επόμενα 10-15 χρόνια. Επιπλέον, είναι γεγονός ότι πολλά από τα χρήματα που ξοδεύονται για τις υπηρεσίες υγείας πολύ λίγο βελτιώνουν την υγεία και σε πολλές περιπτώσεις την επιδεινώνουν… Το υπάρχον μοντέλο οργάνωσης και χρηματοδότησης των υπηρεσιών είναι υπεύθυνο για τις μεγάλες αυξήσεις των δαπανών υγείας τα τελευταία τριάντα χρόνια. Είναι, όμως, υπεύθυνο και για τις μεγάλες βελτιώσεις που πέτυχε, αλλά δυστυχώς στοιχίζει πανάκριβα και έπαψε πλέον να είναι αποδοτικό.
Το νέο μοντέλο πρέπει να υπηρετεί τους ασθενείς και να προάγει την υγεία. Η μόνη πραγματική λύση είναι η μεγιστοποίηση της αξίας των παρεχομένων υπηρεσιών και όχι μόνο οι πολιτικές συγκράτησης των δαπανών. Η μεγιστοποίηση της αξίας απαιτεί βελτίωση των αποτελεσμάτων και όχι μόνο προσπάθειες αύξησης της παραγωγικότητας.
Η πιο σπουδαία διαπίστωση είναι ότι, για να πετύχουμε τα παραπάνω, χρειάζεται να υπάρξει ένας κοινός σκοπός –η αύξηση της αξίας των παρεχομένων υπηρεσιών –που μπορεί να ενοποιεί τα διαφορετικά συμφέροντα και τις δραστηριότητες όλων των εμπλεκομένων στην παροχή των υπηρεσιών υγείας.
Είναι παράδοξο ότι ενώ όλοι αναγνωρίζουν πως πρέπει να γίνουν δομικές αλλαγές, τίποτε συστηματικό δεν αφήνεται να γίνει. Στο ΕΣΥ η αντίδραση προέρχεται πρώτα από τους γιατρούς που χρησιμοποιούν τον όρο της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών σαν άλλοθι για να μη δεχθούν καμία αλλαγή. Αντιδρούν ακόμη και στις αξιολογήσεις. Για να περάσουμε στη φάση της δράσης, το σύστημα πρέπει να σοκαριστεί, να βγει από τον αυτισμό του, πράγμα το οποίο απαιτεί κάτι περισσότερο από λογική αποδοχή τού τι πρέπει να γίνει.
Οι γιατροί χρειάζεται να αναλάβουν ηγετικό ρόλο και να διαμορφώσουν τις αλλαγές, όχι μόνο να αντιδρούν στις αλλαγές. Και μόνο ότι θα γίνονται μετρήσεις, μπορεί να αποτελέσει την ικανή και αναγκαία συνθήκη για κινητοποίηση του προσωπικού και ισχυρό κίνητρο για βελτίωση των υπηρεσιών. Χωρίς μετρήσεις και στόχους οι αλλαγές μπορεί να γίνουν, αλλά δεν θα διαρκέσουν.
Αφού εκφράζει την ελπίδα ότι τα συμφέροντα του ΕΣΥ δεν θα ανακόψουν τις αλλαγές που προωθεί με αποφασιστικότητα η νέα ηγεσία του υπουργείου Υγείας ο κ. Μαρούδας καταλήγει:
Το ΕΣΥ (νοσοκομεία και πρωτοβάθμια) πρέπει επιτέλους να αποκτήσει κεντρική διοίκηση, μακριά από πολιτικές επιρροές, άρα ανεξάρτητη από το υπουργείο Υγείας και επαγγελματική διοίκηση των μονάδων του, δίχως τη συμμετοχή συνδικαλιστών. Δεν είναι δυνατόν η μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας με περίπου 110.000 εργαζομένους, με κύκλο εργασιών μεγαλύτερο από 12 δισ. και ετήσιο έλλειμμα 3 δισ. ευρώ να μην έχει αυτόνομη διοικητική δομή, κατάλληλη ηγεσία, όραμα, στρατηγικούς στόχους, με σχέδιο υλοποίησης και πολιτική κινήτρων».
gromaios@otenet.gr
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
