Οι ληστείες αναδεικνύουν ήρωες: διαβόητος ο Ρομπέν των τραπεζών, ιδιαίτερα αγαπητός ο ληστής με τις γλαδιόλες. Δεν ισχύει το ίδιο για τον ληστή με το κοστούμι. Ξέρετε ποιόν εννοούμε, τον Γενικό Γραμματέα Εσόδων που βρήκε μια ακόμη ιδέα για να ληστέψει τους πολίτες, για να τους αρπάξει τα ακίνητα.
Ο Χάρης Θεοχάρης καταθέτει μια ακόμη ληστρική ιδέα στοτελικό σχέδιο νόμου για τον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων. Στο άρθρο 9 καταγράφεται ότι πρόκειται για δική του ιδέα, μην τυχόν και αποδοθεί σε άλλον η ευρηματικότητα. Προτείνει για όσους έχουν χρέη προς το Δημόσιο, να εξοφλούν δίνοντας ένα ακίνητο. Αν το ακίνητο είναι μεγαλύτερης αξίας, καλή καρδιά, θα πάει στο κράτος. Για να μην αρχίσουν μιζέριες τύπου «πάρτε το παλάτσο μου αλλά δώστε μου ρέστα ένα κατοστάρικο».
Εν πρώτοις ο Θεοχάρης μπορεί να έχει δίκιο. Αν δηλαδή κάποιος δεν έχει ρευστό, δύναται να ξεχρεώσει σε είδος. Αυτό όμως δεν μπορούμε να το δούμε αποκομμένο από την πραγματικότητα και την ιστορική συγκυρία. Οι οφειλέτες του δημοσίου δεν ξέρουν ποια τύχη τους περιμένει κι εδώ δεν υπάρχουν περιθώρια για ηθικολογίες. Χρωστούν, τελεία και παύλα. Κάθε λίγο και λιγάκι αλλάζουν τα δεδομένα της θέσης τους. Ο ένας υπουργός πρότεινε προσωποκράτηση από τις 5.000 ο μεθεπόμενος έβαλε όριο τις 150.000. Υπάρχει απόσταση ανάμεσα στα ποσά, δεν είναι; Κι όμως μέσα στη δεκαετία τα δεδομένα άλλαζαν τόσο θεαματικά.
Ας υποθέσουμε ότι ο οφειλέτης ρισκάρει, δεν χαρίζει ακίνητο στο Δημόσιο. Μπορεί να κάνει σχέδια για το μέλλον; Όχι. Δεν ξέρει ποια είναι η μοίρα του αν μπλέξει με τη Δικαιοσύνη.Οι απόψεις διίστανται. Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου έχει κρίνει συνταγματική την προσωποκράτηση ενώ αντίθετα η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε ότι σε καμιά περίπτωση δεν επιτρέπεται η επιβολή του επαχθούς μέτρου, ακόμη κι όταν ο οφειλέτης του Δημοσίου έχει τη δυνατότητα να καταβάλει τα χρέη του και δεν τα αποπληρώνει.
Ο καινοτόμος Χάρης Θεοχάρης κάπου ποντάρει με όλες αυτές τις ιδέες. Ποντάρει στην απελπισία. Φορολογούμενοι που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις, θα αποχωριστούν ένα ακίνητο προκειμένου να μην πάθουν εγκεφαλικό από το άγχος. Το πλήθος των οφειλετών αυξάνεται μήνα με το μήνα και δεν πρόκειται για τους κλασικούς απατεώνες. Στον κατάλογο μπαίνει πλέον ο μέσος έλληνας, της τάξης των μισθοσυντήρητων. Στο σχέδιο νόμου δεν αποσαφηνίζεται το ύψος του χρέους που καλύπτει η ρύθμιση. Μπορεί να είναι τόσο χαμηλό όσο το χαράτσι, τόσο χαμηλό όσο οι περικοπές των εισοδημάτων. Η ρύθμιση όπως διατυπώνεται στο σχέδιο νόμου μοιάζει να αφορά οποιαδήποτε οφειλή: δεν έχει κάποιος να πληρώσει τους φόρους ενός ακινήτου, δίνει ολόκληρο το ακίνητο.
Δεν ξέρουμε αν θα ανταποκριθούν οι οφειλέτες όμως είναι αξιοθαύμαστο το νέο μότο της Γραμματείας Εσόδων: ό,τι είναι ευρηματικό είναι και ηθικά σωστό.
