Τα ισόβια του κ. Παπαγεωργόπουλου

Πολλοί έσπευσαν να τη χαρακτηρίσουν υπερβολική.

Ωστόσο είναι σύμφωνη με το νόμο περί καταχραστών του Δημοσίου.

Προβλέπονται τα ισόβια στην περίπτωση αποδεδειγμένης κατάχρησης και μάλιστα κατ’ εξακολούθηση.

Η μόνη περίπτωση επιβολής χαμηλότερης ποινής απαιτούσε αναγνώριση ελαφρυντικών και ειδικότερα αυτό του προτέρου έντιμου βίου.

Με τη διαφορά ότι το ελαφρυντικό του προτέρου έντιμου βίου αναγνωρίζεται όταν το αδίκημα διαπράτεται άπαξ.

Στην περίπτωση του κ. Παπαγεωργόπουλου το αδίκημα ήταν επαναλαμβανόμενο επί μια δεκαετία.

Μια ζωή ολόκληρη ο πρώην Δήμαρχος και η παρέα του υπεξαιρούσαν χρήματα από τα ταμεία του Δήμου.

Η κλοπή ήταν διαρκείας και συστηματικά οργανωμένη.

Συνολικά αφαιρέθηκαν 54 ολόκληρα εκατ. ευρώ, ανεξαρτήτως αν το Δικαστήριο, από αστοχίες της ανάκρισης, δίκασε μόνο για τα 18 εκατ. ευρώ.

Και απεδείχθη βεβαίως ότι ο ταμίας τα έπαιρνε και τα απέδιδε στους υπόλοιπους παρακρατώντας το 10% για ίδιες ανάγκες.

Φάνηκε επίσης ότι από τα κλοπιμαία, πέραν των προσωπικών παρακρατήσεων, χρηματοδοτούνταν ο συνδυασμός του Δημάρχου.

Όλες οι ανάγκες, προεκλογικές ή μη, καλύπτονταν από τις κλοπές.

Κάθε χρόνο μάλιστα άλλαζαν το λογιστικό σύστημα του Δήμου για να καλύπτονται τα ίχνη.

Χρειάσθηκε η εμμονή των εισαγγελικών αρχών προκειμένου να διεξαχθεί τακτικός οικονομικός έλεγχος για να αποκαλυφθεί πλήρως το σκάνδαλο.

Η παρέα λοιπόν έβαζε κανονικά χέρι στο Ταμείο του Δήμου επί μια δεκαετία.

Πως λοιπόν να αναγνωρισθούν ελαφρυντικά προτέρου έντιμου βίου; Δεν υπήρξαν δυστυχώς.

Και έτσι επιβλήθηκε η εσχάτη των ποινών.

Ας το έχουν υπ’ όψιν όσοι σκέπτονται να βάλουν το χέρι στο βάζο με το μέλι…