Πρέπει να δηλώσω προκαταβολικά πως υπολήπτομαι τα μάλα τον κ.Υπουργό των Οικονομικών. Εξάλλου, η μέχρι σήμερα επιστημονική και επαγγελματική του πορεία, αν διακρίθηκε για κάτι, είναι από την ειλικρινή του θέση, σε αντίθεση με δεκάδες «πολιτικολογούντες» που αρκέστηκαν στο αποκαλούμενο «σκούπισμα της πεθεράς».
Εκεί που προφανώς οι πιέσεις μιας άνευ προηγουμένου δημοσιονομικής δυσπραγίας οδήγησαν, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, είναι και το «άδειασμα» από το σύνολο των κομμάτων της κυβέρνησης «ειδικού σκοπού».
Αναφέρομαι, όπως αντιλαμβάνεσθε, στην πέραν πάσης λογικής, απλής, μαθηματικής και φορολογικής, επιβάρυνση των ακινήτων, αδιάφορα από σε πόσους ανήκουν, πώς αποκτήθηκαν, εάν εκμεταλλεύονται ή «ρημάζουν», κ.τ.λ.
Σε παλαιότερο σημείωμα, είχαμε αναφέρει κραυγαλέες περιπτώσεις υπερ-φορολόγησης, στοιχείο που αφενός εξοργίζει, αφετέρου οδηγεί σε μηδενικά εισπρακτικά αποτελέσματα. Αντιλαμβάνεσθε πως η «βεβαίωση» φόρων ουδόλως συνεπάγεται και την εξόφληση των οφειλών, είτε λόγω ανέχειας είτε λόγω «πονηρίας» (διαγραφές, εκπτώσεις, ρυθμίσεις κ.λ.π).
Ας πάρουμε ένα τυπικό παράδειγμα:
Έστωσαν δύο όμοια ακίνητα στην ίδια περιοχή, αξίας (υπόθεση εργασίας) 250.000 Ευρώ.
Το μεν α΄ ανήκει λόγω αγοράς α΄κατοικίας σε άγαμο ή άτεκνο έγγαμο φορολογούμενο.
Το β΄ προέρχεται από κληρονομιά , κατοικείται δε από οικογένεια με 2 ή και περισσότερα προστατευόμενα ή και συνοικούντα άτομα.
Ο πρώτος φορολογούμενος, εξόφλησε τοις μετρητοίς το τίμημα, καταβάλλοντας και την ανάλογη φορολογική επιβάρυνση λόγω της υπέρβασης του ορίου εμβαδού ή αντικειμενικής αξίας (το πόθεν το ποσό, δεν απασχόλησε τις υπηρεσίες του υπό τον κ. καθηγητή Υπουργείου).
Ο οικογενειάρχης του ετέρου ακινήτου, ζήτησε και έλαβε προσωπικό τραπεζικό δάνειο, προκειμένου να επισκευάσει/ανακαινίσει το «αιτία θανάτου» κτηθέν ακίνητο και να εξοφλήσει το κόστος μεταγραφής στο υποθηκοφυλακείο, την αμοιβή του δικηγόρου που «έλεγξε» (δια της υπογραφής του) την νομιμότητα των τίτλων ιδιοκτησίας, κ.ά.
Σύμφωνα λοιπόν με τους «συμβούλους» του κ. Στουρνάρα (επιμένω να πιστεύω πως δεν είναι δική του ιδέα), αμφότεροι οι ιδιοκτήτες υπόκεινται σε «ίση» μεταχείριση ενώπιον των φορολογικών αρχών.
Το ενδεχόμενο κλιμάκωσης των επιβαρύνσεων αναλόγως εισοδήματος, οικογενειακών βαρών, αιτίας κτήσεως κ.λ.π. που δεν έχει υιοθετηθεί από τα «αστέρια» του Υπ.Οικ. είναι τόσο δύσκολο να το σκεφθούν;
