Εξηγήσεις της Αστυνομίας για την υπόθεση του δολοφόνου της Τουλούζης

Αν και πολλά ζητήματα για την επιδρομή της RAID, της επίλεκτης ομάδας κομάντος της γαλλικής αστυνομίας, στο σπίτι του ισλαμιστή δολοφόνου της Τουλούζης παραμένουν αδιευκρίνιστα, τα γαλλικά μέσα ενημέρωσης κωδικοποίησαν τις πρώτες επίσημες εξηγήσεις των Αρχών για το πώς αντιμετώπισαν τον ταμπουρωμένο Μωχάμεντ Μεράχ. Ακολουθούν τέσσερις ερωταπαντήσεις σχετικά με την μεθοδολογία που ακολουθήθηκε, η οποία απέτυχε να οδηγήσει στην σύλληψη του δράστη (όπως ήταν ο διακηρυγμένος στόχος) και έληξε με την εκτέλεσή του.

Η επιχείρηση βασίστηκε σε μια κοινή απόφαση, πολιτική και δικαστική: να συλληφθεί, ει δυνατόν, ο Μοχάμεντ Μεράχ ζωντανός. Αυτό έγινε σαφές τόσο από τον εισαγγελέα του Παρισιού, Φρανσουά Μολίν, όσο κι από τον υπουργό Εσωτερικών, Κλοντ Γκεάν. Η RAID θέτει ως προτεραιότητές της την διαπραγμάτευση και τον εκφοβισμό, όπως φάνηκε και από τις νυχτερινές εκρήξεις ή από την διακοπή των παροχών νερού, ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αεριού. Ωστόσο, αυτή η τακτική μπορεί να είναι χρονοβόρα. Και ο δράστης έκανε τη μοιραία κίνηση να διακόψει πλήρως οποιαδήποτε επικοινωνία με τους ψυχολόγους – διαπραγματευτές της αστυνομίας, ενώ ήταν άγνωστο τί όπλα και εκρηκτικά είχε μαζέψει και πόσο καταστροφικά θα ήταν αν τα χρησιμοποιούσε.

Σε μια τόσο ρευστή κατάσταση, κανείς ποτέ δεν πρέπει να λέει ποτέ. Αλλά δεν είναι αυτή η μεθοδολογία και ο τρόπος επέμβασης της RAID. Το υπνωτικό αέριο θέτει δυο ζητήματα. Πρώτον, πώς να το ρίξουν εν αγνοία του μανιακού και, δεύτερον, πώς να τον κοιμίσουν κατόπιν. Στην περίπτωση της Τουλούζης, σε ένα διαμέρισμα, δεν θα μπορούσε να γίνει χρήση αερίου χωρίς ο έγκλειστος ένοπλος να το αντιληφθεί. Κατόπιν θα μπορούσε να γίνει λάθος στο χρονικό σημείο όπου οι αστυνομικοί θα πίστευαν πως είναι ναρκωμένος ενώ ίσως θα διατηρούσε ακόμη τις αισθήσεις του. Αν αντιλαμβανόταν την ρίψη αερίου, τότε οι αντιδράσεις του θα ήταν απρόβλεπτες: θα μπορούσε να αυτοκτονήσει, να πυροβολήσει, να πυροδοτήσει ανεξέλεγκτες εκρήξεις ή, απλώς, να επιχειρήσει να διαφύγει με κάποιον τρόπο. Η επιχείρηση θα μπορούσε εύκολα να αποτύχει ή να εξελιχθεί σε τραγωδία.

Ο Μεράχ μιλούσε με έναν μόνο διαπραγματευτή, με τον οποίον κατάφερε να διατηρήσει μια «σταθερή» συνομιλία την Τετάρτη. Ένα έμπειρο στέλεχος της RAID τονίζει πως οι αστυνομικοί θα έπρεπε συνεχώς να του δίνουν «συναισθηματικά στηρίγματα», όπως να του υπενθυμίζουν την οικογένειά του και να του λένε πως «δεν αξίζει να πεθάνει, αλλά να παραμείνει ζωντανός». Οι διαπραγματευτές της RAID, προκειμένου να φωτίσουν την προσωπικότητα του υπόπτου, είχαν πρόσβαση σε στοιχεία του φακέλου του, κι ένας ειδικευμένος ψυχολόγος βρισκόταν δίπλα στον συνομιλητή – διαπραγματευτή, παρέχοντάς του συμβουλές.

Οι αστυνομικοί ήλπιζαν να συλλάβουν τον Μοχάμεντ Μεράχ ξαφνικά την ώρα που θα κοιμόταν. Όμως, όπως λέει ένας αστυνομικός που έλαβε μέρος στην επιχείρηση στην Τουλούζη, «αυτό δεν θα πετύχαινε». Πράγματι, ο ένοπλος βρισκόταν σε διαρκή εγρήγορση, κολλημένος σαν βεντούζα πίσω από την πόρτα του διαμερίσματος του κρατώντας το Καλάσνικοφ του, περιμένοντας τους αστυνομικούς να εισβάλουν. Αυτό που συνέβη κατόπιν, είχε πολλές φάσεις: αρχικά, οι αστυνομικοί επιχείρησαν μια μικρή επίθεση, νωρίς το πρωί της Τετάρτης, μια έφοδο που οδηγήθηκε σε αποτυχία. Κατόπιν, άνοιξαν διάλογο μαζί του, προκειμένου να έχουν χρόνο να εκκενώσουν την πολυκατοικία από τους υπόλοιπους κατοίκους, κάτι το οποίο συνέβη στις 11.30 το μεσημέρι της ίδιας μέρας. Ακολούθησε το τρίτο βήμα, όπου προσπάθησαν να τον κάνουν να παραδοθεί με τα λόγια, αλλά ένας αστυνομικός είπε πως εξαιτίας της «περίπλοκης προσωπικότητας» του, οι ψυχολόγοι δεν «μπορούσαν να βγάλουν άκρη μαζί του». Οπότε και αυτό απέτυχε. Στο τέλος, λίγο πριν το σούρουπο, η RAID βρήκε μια στρατηγική εκφοβισμού κι εξάντλησης του: το ηλεκτρικό είχε κοπεί στο κτίριο καθώς και η παροχή νερού στο διαμέρισμα του. Οι εκρήξεις που έγιναν κατά τη διάρκεια της νύχτας της Τετάρτης προς Πέμπτη είχαν έναν και μοναδικό σκοπό: να μην τον αφήσουν να κοιμηθεί, ώστε να εξαντληθεί σωματικά.