Και τα κόμματα ζητούν… κούρεμα

Το ΠαΣοΚ υπό κατάληψη! Η εικόνα και η σχετική είδηση στις εφημερίδες της Πέμπτης ήταν το κωμικοτραγικό «πρελούντιο» της διαδικασίας εκλογής νέου ηγέτη, στον οποίο οι εναπομείναντες οπαδοί επενδύουν τις ελπίδες τους για την αποτροπή της πολιτικής χρεοκοπίας. Για την αποτροπή όμως της οικονομικής χρεοκοπίας, το ΠαΣοΚ, όπως και η Νέα Δημοκρατία, ζητεί διακανονισμό – «κούρεμα» – των χρεών στις τράπεζες και προκαταβολή της κρατικής επιχορήγησης. Τα χρέη της ΝΔ φθάνουν τα 132 εκατ. ευρώ και του ΠαΣοΚ τα 120 εκατ. ευρώ. Η κρατική επιχορήγηση δεν επαρκεί ούτε για την κάλυψη των τοκοχρεολυσίων.

Οι 220 εργαζόμενοι στο ΠαΣοΚ έκαναν κατάληψη των γραφείων γιατί έχουν να λάβουν μισθούς τεσσάρων μηνών και εμφανίζονται απρόθυμοι να μετάσχουν στις διαδικασίες για την εκλογή του νέου αρχηγού!

Από τη ΝΔ επιχειρήθηκε κάποια διαφοροποίηση με το σχόλιο: «Τουλάχιστον έχουμε αποφύγει πολύμηνες καθυστερήσεις και δεν έχουμε τον κόσμο να διαμαρτύρεται έξω από το κόμμα». Οι εργαζόμενοι στα γραφεία της Συγγρού εισέπραξαν τον μισθό του Ιανουαρίου και αναμένουν για αργότερα του Φεβρουαρίου. Χρωστάει όμως τα νοίκια τεσσάρων μηνών, όπως και αμοιβές σε προμηθευτές, διαφημιστές και εταιρείες δημοσκοπήσεων!

Η οικονομική κατάσταση των δύο «κομμάτων εξουσίας» θα επιδεινωθεί μετά τις εκλογές, διότι η κρατική επιχορήγηση θα μειωθεί δραματικά, ακόμη και αν ως συνολικό ποσό για όλα τα κόμματα παραμείνει στα επίπεδα του 2012. Διότι η επιχορήγηση για τα κόμματα διανέμεται με βάση τον αριθμό των ψήφων που έλαβαν στις εκλογές.

Η κρατική επιχορήγηση στα κόμματα στην Ελλάδα είναι από τις υψηλότερες μεταξύ των 27 κρατών της ΕΕ. Η υψηλότερη είναι στο Λουξεμβούργο με 21,05 ευρώ ανά έγκυρη ψήφο, ακολουθούν η Φινλανδία με 12,25, η Κύπρος με 11,05 και η Ελλάδα με 9,39.

Η επιχορήγηση κομμάτων, αλλά και μεμονωμένων υποψηφίων, από τον κρατικό προϋπολογισμό εφαρμόζεται στις 90 από τις 140 χώρες με Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Και έχει ως σκοπό να περιορισθεί η οικονομική εξάρτηση από επιχειρηματικά ή άλλα ιδιωτικά συμφέροντα.

Στα περισσότερα όμως κράτη έχουν επιβληθεί κανόνες για τη χρήση της ενίσχυσης και μηχανισμοί ελέγχου για τη χρηστή διαχείριση, δεδομένου ότι είναι χρήματα των φορολογουμένων. Και οι κανόνες αυτοί επεκτείνονται και στις ιδιωτικές εισφορές και συνδρομές προς τα κόμματα.

Νομίζω ότι η οικονομική χρεοκοπία του ΠαΣοΚ και της Νέας Δημοκρατίας, ανεξάρτητα από την καλή ή κακή διαχείριση, συνδέεται απόλυτα με την οργάνωση, τη δομή και τη λειτουργία τους. Συνήθως τα μέλη των οργανώσεων στα δύο αυτά κόμματα, σε όλα τα επίπεδα, είναι, κατά πλειοψηφία, κυβερνητικοί αξιωματούχοι, όταν το κόμμα κυβερνά, ή υποψήφιοι για να διαδεχθούν τους πρώτους όταν έλθει το δικό τους κόμμα στην εξουσία. Οι πολίτες, που δεν είναι «πελάτες» αλλά οπαδοί, μένουν στο περιθώριο.

Ισως έτσι εξηγείται το γεγονός ότι η οικονομική εισφορά-συνδρομή των οπαδών στα δύο αυτά κόμματα, αλλά και η εθελοντική εργασία, είναι ασήμαντη σε σχέση με τις οικονομικές ανάγκες λειτουργίας ενός μεγάλου κόμματος. Παράδειγμα. Για την εκλογή του Γ. Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠαΣοΚ από τη βάση ψήφισαν 700.000 μέλη και φίλοι. Αν οι μισοί από αυτούς κατέβαλλαν στο κόμμα ένα ευρώ τον μήνα, θα είχε συγκεντρωθεί ποσό πολλαπλάσιο της κρατικής επιχορήγησης.

Η οικονομική χρεοκοπία του ΠαΣοΚ και της ΝΔ είναι εσωτερικό πρόβλημα και ουδεμία σχέση έχει με τη δημοσιονομική και οικονομική κρίση της χώρας. Και προκαλεί στους πολίτες, δικαιολογημένα, το ερώτημα: Οταν δεν μπορούν να διαχειρισθούν με σύνεση τα δικά τους οικονομικά, πώς θα βγάλουν τη χώρα, αν κυβερνήσουν, από το οικονομικό αδιέξοδο;