Δύο εβδομάδες πριν από την πρώτη «σύγκρουση» με τον Παναθηναϊκό (20/3) για τα πλέι οφ της Ευρωλίγκας ο άσος της Μακάμπι Τελ ΑβίβΘοδωρής Παπαλουκάςπαραχώρησε μεγάλη συνέντευξη στην καταλανική εφημερίδα «Sport».
Και αν θεωρείται απολύτως θεμιτό να πιστεύει ότι η ομάδα του θα αποκλείσει με μειονέκτημα έδρας τον ΠΑΟ και μαζί με τις Μπαρτσελόνα, ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Μοντεπάσκι Σιένα θα συναντηθούν στο Φάιναλ Φορ της Κωνσταντινούπολης (11-13 Μαΐου), μεγάλη εντύπωση προκάλεσε η απάντηση που έδωσε σχετικά με το ποιος προπονητής τού έδωσε τη μεγαλύτερη ώθηση στην καριέρα του.
«Ο Ετορε Μεσίνα», αποκρίθηκε ορθά κοφτά, μολονότι ο (πρώην προπονητής του και στον Ολυμπιακό) κ.Ντούσαν Ιβκοβιτςήταν εκείνος, που _ όπως έχει γραφτεί πολλές φορές _ τον πήρε στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας για να τον… δοκιμάσει το καλοκαίρι του 2002, συνεργάστηκε μαζί του τρία χρόνια και αμφότεροι είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε ισάριθμα Φάιναλ Φορ χωρίς όμως να κατακτήσουν το τρόπαιο. Με τον Ιταλό, φυσικά, ο Παπαλουκάς μεγαλούργησε, κατέκτησε δύο φορές την Ευρωλίγκα (2006, 2008) και αναδείχθηκε από μία φοράMVPστο Φάιναλ Φορ της Πράγας (2006) καιMVPτης κανονικής περιόδου (2006-07), ωστόσο η ερώτηση αφορούσε στην ώθηση και όχι στην καταξίωση…
Ακολουθούν τα σημαντικότερα αποσπάσματα της συνέντευξης του 35χρονου πλέι μέικερ.
-Πώς είναι η πρώτη σου χρονιά με την Μακάμπι; Αγωνίζεσαι λιγότερο από όσο περίμενες; -Ο Παναθηναϊκός είναι ο χειρότερος δυνατός αντίπαλος στα προημιτελικά;
«Είμαι καλά, μου αρέσει που βρίσκομαι εδώ και μένω σε μια τόσο ευχάριστη πόλη όπως το Τελ Αβίβ. Σε μερικά παιχνίδια δεν πήρα τον χρόνο συμμετοχής που είχα συνηθίσει, αλλά δουλεύω σκληρά ώστε να βρίσκομαι σε φόρμα και να βοηθώ την ομάδα όποτε το κρίνει ο προπονητής».
«Πρόκειται για μια μεγάλη ομάδα, με έναν μεγάλο προπονητή και πολύ καλούς παίκτες. Το πιο σημαντικό για μας θα είναι να κερδίσουμε τουλάχιστον ένα παιχνίδι μακριά από την έδρα μας».
-Βλέπεις την Μπαρτσελόνα σαν ένα από τα φαβορί για να κατακτήσει τον τίτλο;
«Η Μπάρτσα και η ΤΣΣΚΑ είναι τα δυο μεγάλα φαβορί, αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Από εδώ και πέρα η ψυχολογία είναι πολύ σημαντική. Πέρυσι η Μπαρτσελόνα ήταν το απόλυτο φαβορί και όμως δεν έφτασε καν στο Φάιναλ Φορ. Η Μπάρτσα είναι μια μεγάλη ομάδα, με τον ίδιο προπονητή εδώ και κάποια χρόνια, με καλούς παίκτες σε κάθε θέση και κάποιους πολύ υψηλού επιπέδου όπως ο Ναβάρο, ενώ και οι ψηλοί της είναι επίσης πολύ καλοί».
-Ο προπονητής της Ρεάλ, Πάμπλο Λάσο, δήλωσε ότι κατά τη γνώμη του ο Ναβάρο δεν είναι ηγέτης. Ποια είναι η άποψή σου;
«Πρόκειται για τον καλύτερο ευρωπαίο σκόρερ που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, ειδικά στην Ευρωλίγκα και η ομάδα του έχει πολλές επιτυχίες. Είναι μεγάλος παίκτης και ηγέτης. Ίσως φέτος να μην αποδίδει όπως άλλες χρονιές λόγω του τραυματισμού του, αλλά συνεχίζει να αποτελεί απειλή για οποιαδήποτε ομάδα. Με αυτόν στο παρκέ δεν μπορείς να χαλαρώσεις ούτε δευτερόλεπτο, γιατί είναι ικανός να σε «σκοτώσει» μέσα σε ένα πεντάλεπτο».
-Πώς βλέπεις την ΤΣΣΚΑ;
«Είναι μια από τις καλύτερα οργανωμένες ομάδες, είχα την τύχη να αγωνιστώ εκεί και πρέπει να ομολογήσω ότι προγραμματίζουν κάθε τους κίνηση. Διαθέτει παίκτες που της επιτρέπουν να παίζει σε πολύ υψηλό επίπεδο όπως οι Κιριλένκο και Χριάπα, που κάνουν τη διαφορά στην επίθεση. Μετά υπάρχουν οι Κρστιτς, Σισκάουσκας, Γκόρντον, Τεόντοσιτς που δίνουν ενέργεια και λύσεις. Τώρα όμως το κλειδί βρίσκεται στον βαθμό ετοιμότητας με τον οποίο θα παρουσιαστεί κάθε ομάδα στο Φάιναλ Φορ».
-Ποιες ομάδες θα φτάσουν στην Κωνσταντινούπολη;
«Μακάμπι, ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα και Σιένα».
-Στη διάρκεια της καριέρας σου, είχες την ευκαιρία να αγωνιστείς στην Ισπανία;
«Όχι, αν και το περασμένο καλοκαίρι είχα δυο τρεις ομάδες στο μυαλό μου και μια από αυτές ήταν η Μπαρτσελόνα. Μίλησα με τον Πασκουάλ και είχαμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση, στην οποία μου εξήγησε τί είχε στο μυαλό του. Όμως γνώριζα ότι ήμουν δεύτερη επιλογή, αφού αυτοί ήθελαν τον Χουέρτας, ο οποίος είναι πολύ καλός παίκτης, νεότερος από εμένα και γνωρίζει καλά το ισπανικό πρωτάθλημα. Πάντως θα μου άρεσε να παίξω σε μια ομάδα όπως η Μπαρτσελόνα».
-Ποιες είναι οι σημαντικότερες αρετές για να γίνει κάποιος πολύ καλός πλέι μέικερ;
«Χρειάζεται ταλέντο και αντίληψη του παιχνιδιού, πάνω απ’ όλα όμως δουλειά. Επίσης είναι σημαντικό να βρεις τα σωστά άτομα: προπονητή, συμπαίκτες και φυσικά οργάνωση. Έχω αγωνιστεί σε μεγάλες ομάδες με καλούς παίκτες και καλό προπονητή, όμως δεν υπήρχε χημεία. Σε άλλες ομάδες υπήρχε. Η διαφορά ανάμεσα σε μια καλή ομάδα και μια πρωταθλήτρια είναι η χημεία».
-Ποιος προπονητής σου έδωσε τη μεγαλύτερη ώθηση στην καριέρα σου;
«Ο Έτορε Μεσίνα. Μου άνοιξε τις πόρτες της ΤΣΣΚΑ, με έβαλε να αγωνιστώ σε αυτό το επίπεδο και μου έμαθε πολλά. Το παιχνίδι μου ωρίμασε πάρα πολύ κοντά του, όμως προσπαθώ να μαθαίνω πράγματα από όλους. Είναι σημαντικό να διατηρείσαι ζωντανός και ξύπνιος, αλλιώς το πνεύμα σου πεθαίνει».
-Ποιο είναι το μεγαλύτερο πράγμα που έμαθες στην καριέρα σου;
«Πρέπει να αντιληφθούμε ότι το σημαντικότερο πράγμα είναι το σύνολο. Είναι καλύτερο να οδηγείς τις προσπάθειές σου με στόχο να κερδίζει η ομάδα, παρά να προσπαθείς να είσαι καλός παίκτης και η ομάδα σου να χάνει. Κάποιες φορές, σε ομάδες που κερδίζουν, κάποιοι παίκτες βάζουν πάνω από το σύνολο την προσωπική τους διάκριση και αυτό μπορεί να καταστρέψει το οικοδόμημα. Η συνεργασία είναι το σημαντικότερο πράγμα».
-Αυτή την περίοδο θα κλείσεις τα 35 σου. Μέχρι πότε θα συνεχίσεις να παίζεις;
«Μέχρι να αντέχουν τα πόδια μου και να με θέλουν μεγάλες ομάδες. Αλλιώς δεν θα έχει πια νόημα».
-Ποιες είναι οι σημαντικότερες στιγμές που έχεις ζήσει ως παίκτης;
«Πρώτα είναι το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Σερβίας με την Ελλάδα που ήταν και η αρχή ενός κύκλου, μετά η νίκη στον ημιτελικό επί των ΗΠΑ στο Παγκόσμιο της Ιαπωνίας και τέλος η πρώτη Ευρωλίγκα με την ΤΣΣΚΑ».
-Πώς βλέπεις την κατάσταση στην Ελλάδα με την οικονομική κρίση;
«Στην Ελλάδα περάσαμε το κατώφλι της ανησυχίας πριν από έναν χρόνο. Πρέπει να βρεθεί ο τρόπος ώστε να αλλάξουν τα πράγματα, να ξεμπερδεύουμε με τις παλιές συνήθειες και να ξεκινήσουμε από την αρχή, πάνω σε καλύτερες βάσεις και χωρίς να ξεχνάμε τον πολιτισμό και την οικογένεια. Δώσαμε δόξα σε αυτούς που δεν την άξιζαν».
