Πέρασε το Πάσχα, περνάει και η Πρωτομαγιά, τώρα περιμένουμε ξανά την τρόικα. Και μας τρομοκρατούν. Δεν συγκεντρώθηκαν αρκετά χρήματα στα κρατικά ταμεία και πρέπει ξανά να παρθούν «μέτρα». Βελτιώθηκαν ορισμένοι δείκτες (π.χ. οι εξαγωγές) αλλά όχι και τα βασικά ελλείμματα.

Κυρίως το έλλειμμα το πιο σημαντικό και το πιο κραυγαλέο: αυτό που έχει σχέση με την απόδοση της κρατικής μηχανής. Αυτή είναι υπεύθυνη για τη συλλογή των φόρων, αυτή είναι υπεύθυνη για τις σπατάλες, αυτή είναι υπεύθυνη για την απίστευτα προκλητική διαφθορά, αυτή είναι υπεύθυνη για τις διαπλοκές, αυτή είναι υπεύθυνη και για τις δολιοφθορές.

Αν ανέβεις σκαλοπάτι με σκαλοπάτι τον καταμερισμό των ευθυνών, αναγκαστικά καταλήγεις στο ερώτημα του τι κάνει επιτέλους ο Πρωθυπουργός, η ανώτατη ιεραρχία του κάθε υπουργείου και η πολιτική ηγεσία του. Δεν αναφέρομαι φυσικά στα «θα» των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, αλλά στο τι πραγματικά προχώρησε. Το τελευταίο μεγαλεπήβολο «θα» αφορά τις πειθαρχικές διώξεις όσων υπαλλήλων πρέπει να υποστούν κυρώσεις και συστηματικά, με το σύστημα που επικρατεί, πέφτουν στα μαλακά. Το προηγούμενο «θα» αφορά τους μεγαλόσχημους φοροφυγάδες, που τα ονόματά τους δόθηκαν μάλιστα στη δημοσιότητα πριν από ένα χρόνο χωρίς να οδηγηθούν στον Κορυδαλλό. Αν υπάρχουν στοιχεία. Γιατί, αν δεν υπάρχουν, στον Κορυδαλλό θα έπρεπε να οδηγηθούν όσοι με περισσή επιπολαιότητα τους παράδωσαν στη δημόσια χλεύη. Ισως και σε κάποιο θαυμασμό όσων δεν έπραξαν τα ίδια και ομολογούν στον καθρέφτη τους ότι είναι βλάκες.

Είναι πληθώρα πάντως τα «θα» των μεταρρυθμίσεων που μουχλιάζουν στις μνήμες του Οpengov! Και είναι περισσότερες ακόμα οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που άρχισαν και βάλτωσαν με την πρώτη συντεχνιακή αντίδραση των ενδιαφερομένων. Τι να πρωτοθυμίσουμε: τα φαρμακεία, τα κλειστά επαγγέλματα γενικά, τις μεταφορές, τόσα άλλα; Το σκέφτεσαι με θλίψη: βράχος είναι η κυβέρνηση με τους συνταξιούχους και τους εργαζόμενους. Και λάστιχο με τις συντεχνίες των ισχυρών. Προκύπτει έτσι συνεχώς το θέμα ενός λειτουργικού ανασχηματισμού. Να δούμε επιτέλους μια κυβέρνηση που όχι μόνο να διαχειρίζεται λογιστικά (υποχρεωτικό αυτό φυσικά εδώ που μας έφτασαν οι νεοδημοκράτες που τώρα μόλις καταδικάζουν τις ψευδεπίγραφες «απογραφές» τους) αλλά και τις μεταρρυθμίσεις χωρίς τις οποίες ανάπτυξη δεν θα δούμε. Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση έχει λαχανιάσει. Και ότι πρέπει να ξαναβρεί την ανάσα της. Να ξεκαθαρίσει το έδαφος αρχίζοντας από το Υπουργικό Συμβούλιο. Δεν είναι επιτρεπτό λ.χ. να έχουμε όλο και μεγαλύτερο πρόβλημα ασφάλειας κάθε είδους, κάποιος φταίει τέλος πάντων. Και δεν είναι δυνατό σημαντικά μέτρα, που ανακοινώνονται μετά από διαβούλευση σαν «αδιαπραγμάτευτα» (π.χ. Κερατέα και τόσα άλλα) να καταλήγουν σε θέατρο του πασχαλινού παραλόγου.

somerit@otenet.gr
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ