Μην αρχίζεις

Ο Γουίλιαμ Αλεξάντερ Αμποτ και ο Λούις Φράνσις Κριστίλο, γνωστοί ως Αμποτ και Κοστέλο, ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή κωμικά ντουέτα στην ιστορία του αμερικανικού θεάματος, οι οποίοι μεσουράνησαν τη δεκαετία 1942-1952. Η κοινή τους επαγγελματική πορεία ξεκίνησε το 1935 σε ένα θέατρο της Νέας Υόρκης. Στη συνέχεια γύρισαν πολλές ταινίες, έκαναν ραδιοφωνικές εκπομπές, ώσπου το 1952 απέκτησαν και δικό τους πρόγραμμα στο CBS, το Abbott & Costello Show, «ένα από τα 100 καλύτερα τηλεοπτικά προγράμματα όλων των εποχών» σύμφωνα με το περιοδικό ΤΙΜΕ.

– Γειά σου, Αμποτ.
– Γεια σου, Λου.
– Μόλις αγόρασα το πρώτο μου κομπιούτερ.
– Υπέροχα, τι πήρες;
– Ενα Pentium II-266, με 40Megs RAM, έναν σκληρό 2.1Gig και ένα 24Χ CD-ROM.
– Εξαιρετικό.
– Ναι, αλλά δεν έχω ιδέα τι σημαίνουν όλα αυτά που μόλις είπα.
– Θα τα μάθεις στην πορεία.
– Ακριβώς γι’ αυτό ήρθα σ’ εσένα.
– Δηλαδή;
– Ακουσα ότι είσαι εξπέρ.
– Μμμμ, δεν ξέρω…
– Ναι, είσαι. Και θα με εκπαιδεύσεις.
– Αλήθεια;
– Ω, ναι. Και είμαι εδώ για το πρώτο μου μάθημα.
– Εντάξει, λοιπόν. Τι θέλεις να μάθεις;
– Δεν έχω πρόβλημα στο να το ανοίγω, αλλά ξέρω ότι πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός όταν το κλείνεις.
– Πράγματι.
– Ας πούμε, λοιπόν, ότι τελειώνω τη δουλειά μου και θέλω να το κλείσω, τι θα κάνω;
– Λοιπόν, πρώτα θα πατήσεις το κουμπί «Εναρξη» και μετά…
– Οχι, σου είπα, θέλω να το κλείσω.
– Το ξέρω, πατάς «Εναρξη»…
– Περίμενε ένα λεπτό. Θέλω να το κλείσω. ΝΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΩ. Ξέρω να κάνω έναρξη. Πες μου, λοιπόν, πώς το κλείνω.
– Σου είπα.
– Πότε;
– Οταν σου είπα να πατήσεις «Εναρξη»
– Γιατί να πατήσω έναρξη;
– Για να κάνεις κλείσιμο.
– Πατάω έναρξη για να κλείσω…
– Δεν είναι ακριβώς η «Εναρξη» που κλείνει το κομπιούτερ…
– Το ήξερα! Λοιπόν, τι πρέπει να πατήσω;
– «Εναρξη».
– Εναρξη και μετά;
– Πάτα έναρξη και κλείσ’ το.
– Πώς μου μιλάς έτσι;
– Οχι, όχι, δεν εννοούσα αυτό.
– Τότε πες μου τι εννοείς.
– Για να κλείσεις το κομπιούτερ πατάς…
– Μην πεις «Εναρξη»!
– Τι θέλεις να πω τότε;
– Κοίταξε, αν θέλει να κλείσει κάποιος το κομπιούτερ, θα πατήσει «Κλειστό», «Στοπ», «Τέλος», αλλά κανένας νορμάλ άνθρωπος δεν θα πατούσε έναρξη για να σταματήσει.
– Ναι, αλλά αυτό πρέπει να κάνεις.
– Και προφανώς, πρέπει να περνάς τα κόκκινα φανάρια και να σταματάς στα πράσινα.
– Μην γίνεσαι γελοίος.
– Τώρα είμαι γελοίος; Οκ, λοιπόν. Νομίζω ότι είναι ώρα να κάνω έναρξη της κουβέντας.
– Τι;
– Κάνω έναρξη της κουβέντας αυτή τη στιγμή. Αντίο!