Ένα φθηνό εισιτήριο που βρίσκει κανείς σερφάροντας σε μία σελίδα, ένα newsletter, ένα forum, είναι πάντα καλή αφορμή και καλή δικαιολογία. Πριν μερικές μέρες, αφορμή στάθηκαν τα εισιτήρια τελευταίας στιγμής που διατίθενται τα Σαββατοκύριακα. Ένα 24ωρο από τη Θεσσαλονίκη στην Ρόδο, φθηνότερο από μία βόλτα στην Αθήνα με τρένο. Νομίζω πως το μυστικό σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να προλάβουμε τις ενστάσεις: click, click, booked!

Παρασκευή πρωί, αναμονή για μισή ώρα στο lounge του αεροδρομίου, το οποίο λόγω έργων είναι αυτή την περίοδο μόνο ένα, με όποια εταιρία κι αν πετάτε. Στο «Μακεδονία» η κίνηση σιγά σιγά αυξάνεται, έχει αρχίσει να μυρίζει καλοκαίρι. Απογείωση στην ώρα μας με ελικοφόρο. Είχα καιρό να μπω σε μικρό αεροσκάφος και θυμήθηκα πόσο πιο παρεΐστικο μοιάζει το ταξίδι.

Άφιξη στο αεροδρόμιο της Ρόδου με πολύ καλό καιρό. Δύο αεροσκάφη μόνο στην πίστα, τελικά δεν καλοκαίριασε ακόμα. Με μόνο 24 ώρες στη διάθεσή μας η καλύτερη και οικονομικότερη επιλογή φάνηκε η ενοικίαση ενός μικρού αυτοκινήτου από τα γραφεία του αεροδρομίου. Αποφύγαμε έτσι το κόστος για ταξί από / προς αεροδρόμιο και μετακινήσεις στα κοντινά χωριά.

Στην παλιά πόλη δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα και με μόλις μισή μέρα στη διάθεσή μας, αποφασίσαμε να νοικιάσουμε ποδήλατα. (Ποδηλατάδικα σε αφθονία στον παραλιακό δρόμο και στην οδό Στρατηγού Γρίβα). Αποδείχθηκε πως ήταν ο καλύτερος τρόπος για να γυρίσει κανείς όλα στα δρομάκια και να ανακαλύψει αμέτρητα σπίτια στα οποία θέλει να περάσει την υπόλοιπη ζωή του! Η βόλτα είχε ακόμα όμορφα πλακόστρωτα δρομάκια και πλατείες, κάστρα, ιππότες και ένα από τα 7 θαύματα του κόσμου. Διανυκτέρευση σε ένα από τα αμέτρητα ξενοδοχεία του νησιού, τα οποία πριν το καλοκαίρι έχουν απίθανες τιμές.

Πρωινό, καφές και άλλη μία βόλτα στη -νέα- πόλη. Επιστροφή στο αεροδρόμιο και παράδοση του αυτοκινήτου στον χώρο των αφίξεων. Γρήγορο check-in χωρίς αποσκευές στο ισόγειο και σε λίγα λεπτά είμαστε στον πρώτο όροφο του αεροδρομίου. Έλεγχος χειραποσκευών αμέσως μόλις ανεβούμε τη σκάλα και βρισκόμαστε στον χώρο πριν τις πύλες.

Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να κάνει κανείς στο αεροδρόμιο της Ρόδου όσο περιμένει για την πτήση του. Ένα καφέ με λίγα τραπεζάκια, ένα συμπαθητικό κατάστημα duty free και οι πύλες αναχώρησης πίσω από τις τζαμαρίες. Ευτυχώς υπήρχε ένα ασύρματο δίκτυο που σχεδόν λειτουργούσε και βοήθησε να περάσει η λίγη ώρα αναμονής.

Η πτήση της επιστροφής ήταν ακόμα καλύτερη. Ήταν απ’ αυτές τις πτήσεις χωρίς συννεφιά, που θα μπορούσαν να είναι και μάθημα γεωγραφίας. Συνολικό κόστος εκδρομής για εισιτήρια, ξενοδοχείο, αυτοκίνητο, φαγητά, ποτά, περίπου 120 ευρώ ανά άτομο. Λέω να το κρατήσω σαν επιχείρημα για τους φίλους που πιστεύουν πως οι σύντομες αποδράσεις είναι ακριβές. Τι μας λείπει τελικά και δεν ταξιδεύουμε συχνότερα; Τα χρήματα, η διάθεση ή η πληροφορία;