Όταν στα μέσα της δεκαετίας του ’80 οι πολλές –για την εποχή εκείνη- ελληνικές κινηματογραφικές εταιρίες διανομής βρέθηκαν προ αδιεξόδου λόγω της (άλλης τότε) οικονομικής κρίσης, αποφάσισαν να συνασπιστούν για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.
Εγιναν λοιπόν όλες μαζί ένα «κινηματογραφικό κόμμα διανομής» που λεγόταν ΕΛΚΕ.
Το αποτέλεσμα; Λίγους μήνες αργότερα το κόμμα διαλύθηκε και έκαστος διανομέας τράβηξε ξανά, μόνος τον δρόμο του. Απ ότι φαίνεται η συνεννόηση μεταξύ τους ήταν σενάριο …επιστημονικής φαντασίας.
Σήμερα, δυο από τις ακόμα περισσότερες σε σχέση με τα eighties κινηματογραφικές εταιρίες που υπάρχουν στην Ελλάδα, η Spentzos Films και η Seven αποφάσισαν να συνασπιστούν για να αντιμετωπίσουν την νέα, ακόμη πιο σοβαρή κρίση. Αυτήν που βιώνουν καθημερινά στο πετσί τους όλοι οι τομείς της ελληνικής κοινωνίας. Ναι, γιατί η κρίση στην δεκαετία του ’80 αφορούσε μόνον το σινεμά στο οποίο ο κόσμος δεν πατούσε επειδή ήταν η περίοδος της ηγεμονίας της βιντεοκασέτας. Σήμερα όμως, η κρίση καλύπτει όλο το φάσμα της ελληνικής πραγματικότητας και όχι μόνον του κινηματογράφου.
«Μέσα από την παράλληλη δραστηριοποίηση του δυναμικού της κάθε επιχείρησης, διατηρώντας την αυτοτέλειά μας, στοχεύουμε στη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών, αλλά και στην ενίσχυση του ανεξάρτητου κινηματογράφου» λένε μεταξύ άλλων οι S. S. σε ανακοίνωση που συνυπογράφουν. «Με τη συνεργασία αυτή και την αξιοποίηση της εκατέρωθεν τεχνογνωσίας, φιλοδοξούμε να ανταποκριθούμε με τον καλύτερο τρόπο στις σύγχρονες ανάγκες και στα αιτήματα των καιρών.»
Θα τα καταφέρουν; Τους το εύχομαι ολόψυχα. Μακάρι για να δώσουν και το παράδειγμα δραστηριοποίησης και σε μερικές άλλες κινηματογραφικές εταιρίες που ενδεχομένως να χρειάζονται επίσης φιλί ζωής με κάτι αντίστοιχο για να επιβιώσουν.
Να θυμούνται όμως, ένα πράγμα. Αν στοχεύσουν να βγάλει ο ένας το μάτι άλλου και όχι να φάνε όλοι από την ίδια πίτα (μικρή ή μεγάλη δεν έχει σημασία), τότε το στοίχημα έχει ήδη χαθεί. Και δυστυχώς, στην έρμη αυτή την χώρα την Ελλάδα, ανέκαθεν αυτός ήταν ο στόχος. Όχι το πώς να πάμε εμείς καλύτερα αλλά το πώς να μην πάει ο διπλανός μας.
