Με αφορμή μια απάντηση που έλαβα από την Ομοσπονδία εργαζόμενων στην ΕΡΤ σχετικά με ένα σχόλιό μου για το μπάχαλο που επικρατεί στα ακούνητα κρατικά κανάλια.
Πρώτο λοιπόν: Κανένα μα κανένα καθεστώς δεν θα μπορέσει να αποδώσει και να επιβιώσει αναπαράγοντας το σύνδρομο το ελληνικό. Δηλαδή αραλίκι. Δηλαδή μηδενική ανταγωνιστικότητα. Δηλαδή κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος. Η ΕΣΣΔ,. λόγου χάριν, επί Στάλιν-ναι έτσι ακριβώς-είχε πιάσει πιο γρήγορους ρυθμούς ανάπτυξης από τους αντίστοιχους των ΗΠΑ. Πως έγινε αυτό; Με τον βούρδουλα θέλετε; Με τον βούρδουλα. Παράδειγμα ο αχόρταγος καπιταλισμός των ΗΠΑ. Πρόσφατο παράδειγμα η Κίνα. Ετσι λειτουργούν τα συστήματα. Δεν μας αρέσουν; Τότε να πάμε όλοι μαζί στα Μάταλα σαν τους Χίπηδες του εξήντα και να τρώμε ρίζες.
Δεύτερο λοιπόν: Κάθε εργαζόμενος του Δημοσίου, όσο υψηλά και αν βρίσκεται, πρέπει να αξιολογείται με αντικειμενικά κριτήρια. Οπως στον ιδιωτικό τομέα. Δουλεύει; Μένει. Δουλεύει δημιουργικά και προσφέρει; Να αμείβεται παραπάνω από το κανονικό. Δεν δουλεύει; Φεύγει. Τόσο απλά. Και όποιος πιστεύει ότι σε ένα σύστημα σοσιαλιστικό με πρωθυπουργό, ας πούμε, την Παπαρήγα, θα κάθεται και θα απολαμβάνει τον ουρανό, δεν ξέρει που πατάει και που πηγαίνει. Γιατί αν το δημόσιο δεν δουλεύει τότε και αυτός ο «σοσιαλισμός» όπως συνέβη με τον Μπρεζνιεφικό της απέραντης ακινησίας, θα καταλήξει στο γκρεμό.
Τρίτο λοιπόν: Η επανίδρυση όλων των κρατικών μηχανισμών με σύγχρονη τεχνολογική υποδομή, με αξιοποίηση της αφρόκρεμας των δημοσίων υπαλλήλων και με ελάχιστη έως μηδενική επαφή του πολίτη με τον αρμόδιο υπάλληλο, ο μονόδρομος να βγει η χώρα από το τέλμα και επιτέλους να πιάσει τόπο το οριζόντιο κούρεμα των μισθοσυντήρητων και των χαμηλοσυνταξιούχων.
Γκρεμίστε το Δημόσιο της ακινησίας, της διαφθοράς και της διαπλοκής. Φτιάξτε επιτέλους μια νέα, γρήγορη, έξυπνη, αποδοτική κρατική μηχανή. Αυτή η λύση να ξεκολλήσει η χώρα από τον διασυρμό, την αυτοκτονία και την ντροπή!
