Η σαφής άρνηση της Τουρκίας να μη συμμετάσχει στις πολεμικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ ασφαλώς μας φέρνουν στο μυαλό το περίφημο σύγγραμα του Φρανκ Βέμπερ για την Τουρκία «Ο επιτήδειος ουδέτερος». Μια χώρα που ποτέ δεν έδωσε τίποτα στους αποκαλούμενους «συμμάχους», μια χώρα που έχει την επιτηδειότητα να φλερτάρει σε κάθε κρίση και με τα δυο στρατόπεδα για να πανηγυρίσει πάντα με το νικητή αποκομίζοντας κάθε φορά πολλά ή λίγα γεωπολιτικά οφέλη. Έτσι ο σημερινός αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς δήλωσε πως δεν τίθεται θέμα συμμετοχής της Τουρκίας στην στρατιωτική επıχείρηση στην Λιβύη. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης λοιπόν Μπουλέντ Αρίντς εξέφρασε την άποψη ότι «Η Τουρκία δεν είναι σε θέση να μετάσχει στις επιχειρήσεις. Την άποψη μας σε αυτό το θέμα την εξέφρασαν και ο πρωθυπουργός μας και ο ΥΠΕΞ μας». Δήλωσε μάλιστα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Αρίντς πως «αποτελεί πρακτική δύο μέτρων και δύο σταθμών το γεγονός ότι τα Ηνωμένα Έθνη την ευαισθησία που δείχνουν για την Λιβύη, δεν την επέδειξαν για την Βοσνία και την Παλαιστίνη».
Απόλυτα συμφωνούμε κ. Αρίντς μαζί σας!
Είδατε τα Ηνωμένα Έθνη τι απαράδεκτες διακρίσεις κάνουν; Πού ήταν αλήθεια κ. Αρίντς τα Ηνωμένα Έθνη να ενώσουν τις δυνάμεις του όταν το καλοκαίρι του 1974 εισβάλλατε στην ελληνικότατη Κύπρο; Ή τι έκανε ο προγεννήτορας του ΟΗΕ, η λεγόμενη Κοινωνία των Εθνών για την Μικρασία το 1922; Μην νομίζετε όμως κ. Αρίντς ότι κάνουμε παρελθοντολογία. Ας μιλήσουμε για το σήμερα. Το σήμερα δείχνει ότι η Τουρκία είναι και παραμένει ο «Επιτήδειος Ουδέτερος» όπως ο Φρανκ Βέμπερ περιέγραψε στο κλασσικό του σύγγραμα πριν από 20 χρόνια.
Ας ξεκαθαρίσει επιτέλους η Τουρκία τι είναι και τι θέλει; Θέλει να είναι ευρωπαϊκή χώρα; Τότε ας σεβαστεί τους κανόνες δικαίου, όπως το δίκαιο της θάλασσας κι ας συναινέσει ή έστω ας ανεχτεί την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο (και «Μεσόγειο» κατά Νταβούτογλου) στα 12 ναυτικά μίλια. Ας αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία και ας αποσύρει τα στρατεύματα της από τα κατεχόμενα, κι ακόμα ας ανοίξει τα λιμάνια της στα κυπριακά πλοία. Θέλει να είναι «κοσμικό κράτος» σύμφωνα με τη γραμμή Κεμάλ; Τότε ας κόψει τον ομφάλιο λώρο με τους Ισλαμιστές. Θέλει να είναι Ισλαμικό Κράτος, τότε ας μας πει πως ένα Ισλαμικό κράτος με «περίεργη σχέση» εις ό,τι αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα θέλει να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ας ξεκαθαρίσει τέλος πάντων τι χαρακτήρα θέλουν να δώσουν στο κράτος τους, διαφορετικά όλες αυτές οι περίεργες ουδετερότητες και ο ύποπτα επαμφοτερίζον χαρακτήρας της σύγχρονης Τουρκίας ούτε την ίδια βοηθεί αλλά ούτε και την ίδια την ασφάλεια στην ευαίσθητη γεωπολιτικά ζώνη της Μεσογείου.
Οφείλει ακόμα η Ελλάδα να υπομνήσει στους «Συμμάχους» τα όσα έχει προσφέρει κατά καιρούς στην λεγόμενη “συμμαχική Δύση” και να ζητήσει αμέσως και αντί πάσης θυσίας την απομάκρυνση των Τουρκικών Στρατευμάτων από την Κύπρο καθώς και την ανακατάληψη του βορείου τμήματος της νήσου από την Κυπριακή Δημοκρατία με την αρωγή των ίδιων ή ανάλογων δυνάμεων που θα ποτίσουν πάλι με αίμα το αυχμηρό Λιβυκό τοπίο.
