ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ είναι χρήσιμοι αρκεί να μην είναι «πειραγμένοι» (ξέρει πολλά το πετσί μας από κάτι τέτοια) ώστε να διαβαστούν σωστά. Βλέπουμε π.χ. ότι στο ποδόσφαιρο ο «πύργος της Βαβέλ» διευρύνεται ανησυχητικά χρόνο με τον χρόνο. Παραδεχόμαστε, άραγε, ότι πρέπει να μιλάμε για το «ποδόσφαιρο στην Ελλάδα» και όχι για το «ελληνικό ποδόσφαιρο»; (κατ΄ ομοίωση, προς το παρόν, του μπάσκετ). Η εισβολή αλλοδαπών αυξάνεται συνεχώς- αριθμητικά και λιγότερο ποιοτικά. Ο πακτωλός χρημάτων για την απόκτησή τους είναι και πρόκληση στις δύσκολες μέρες που περνά ο τόπος μας. Το πρόσφατο πάθημα του Παναθηναϊκού πολλά διδάσκει, αν και τέτοια φαινόμενα με άλλες ομάδες έχουν υπάρξει στο παρελθόν, όμως η βολική μνήμη του οπαδισμού τα ξεχνά. Σαφές συνεπώς το ερώτημα πόσο τόπο πιάνουν τόσα χρήματα, ιδίως με κριτήριο τους πέραν των συνόρων εντυπωσιασμούς σε απογοητεύσεις…
***
ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ μάς δείχνουν πόσο ψηλά έχει φθάσει η ξενολατρία (ίσως και ξενομανία), όταν πέσουν στο τραπέζι της αλήθειας. Να σημειωθεί ότι σ΄ ένα τυχαία επιλεγμένο διήμερο (αγωνιστική-«πιλότο») μόνον τέσσερις ομάδες (Κέρκυρα, Πανιώνιος, Ατρόμητος, Ξάνθη) ξεκίνησαν το ματς με αριθμητική υπεροχή των Ελλήνων- τέσσερις τον αριθμό για την Κέρκυρα και από ένας για τις υπόλοιπες τρεις. Στις άλλες οι ξένοι ήσαν περισσότερο σε κυμαινόμενη και μάλλον υψηλή διαφορά. Ως προς την οροφή των 14 παικτών μόνον η Κέρκυρα- άξια συγχαρητηρίων η προσπάθειά της- είχε διαφορά 6 μονάδων υπέρ των Ελλήνων και η Ξάνθη 2. Μισό-μισό (7-7) για τον Αρη και τον Ατρόμητο, ενώ η χαμηλότερη συμμετοχή Ελλήνων καταγράφεται στον Αστέρα Τρίπολης, στην Καβάλα, στον Πανσερραϊκό και στον Εργοτέλη. Η υπεροχή των ξένων ήταν 9-5 στον Ολυμπιακό, 7-6 στον Παναθηναϊκό, 8-6 στην ΑΕΚ και 10-4 στον ΠΑΟΚ. Μικρή διαφορά (1-2) υπέρ των ξένων στους Ηρακλή, Πανιώνιο, Ολυμπιακό Βόλου και Λάρισα (3).
***
ΑΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΤΟ είναι ένα ιδιαίτερης σημασίας στοιχείο που αφορά τον χρόνο αγωνιστικής συμμετοχής των ξένων έναντι των Ελλήνων. Λογικά πρέπει να υπάρχει χάσμα σε βάρος των ημεδαπών ποδοσφαιριστών με δύο δεδομένα κάθε άλλο παρά ευνοϊκά για την ελληνική πλευρά. Το ένα είναι ότι περίπου το 65% των ομάδων ξεκινούν τον αγώνα με σαφή αριθμητική υπεροχή των ξένων. Το δεύτερο αφορά ότι στο σύνολο των 16 ομάδων ποσοστό 70% καλύπτουν οι ξένοι. Αυτοί οι δύο παράγοντες συγκλίνουν στο ότι μειώνεται συνεχώς ο χρόνος των Ελλήνων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Τουτέστιν, ο ζωτικός χώρος για τους Ελληνες μειώνεται και παράλληλα και ο προϋπολογισμός λίγο-πολύ όλων των ΠΑΕ για τους Ελληνες, με κατακόρυφη αύξηση του «μπάτζετ» για τους ξένους. Αγγίζει, σε πολλές περιπτώσεις, σε δαπάνες που αντιστοιχούν σε άλλες χώρες με καλύτερα, από κάθε άποψη, πρωταθλήματα.
***
ΔΥΣΜΕΝΗΣ επίπτωση και στην πλευρά των νέων ποδοσφαιριστών μας. Και γι΄ αυτούς ο ζωτικός χώρος εξέλιξης μειώνεται, κάτι που εκφράζεται με τον ιατρικό όρο «πλημμελής οξυγόνωση» του αθλήματος. Κατά συνέπεια ο εκάστοτε ομοσπονδιακός προπονητής είναι, εκ των πραγμάτων, υποχρεωμένος να ζητεί βασικά στηρίγματα στους Ελληνες των ξένων ομάδων και να μειώνεται ο αριθμός και κυρίως ο χρόνος αγωνιστικής συμμετοχής των μελών της ΠΑΕ. Σε τρίτο επίπεδο, το αποτέλεσμα είναι η θρυλούμενη και προβαλλόμενη σαν πανάκεια ανανέωση να μην ανταποκρίνεται στις ανάγκες και στις προσδοκίες. Με την υπάρχουσα και συνεχώς επιδεινούμενη εικόνα το σκηνικό δεν θα αλλάξει. Τα ποσά που διατίθενται δεν είναι όσο πρέπει ανταποδοτικά ως προς τις διεθνείς υποχρεώσεις και τους στόχους των ομάδων και παράλληλα η αναπτυξιακή καλλιέργεια της νέας γενιάς έχει μέτριο βεληνεκές.
***
Η ΕΙΚΟΝΑ δεν θα αλλάξει αν δεν αλλάξει η «φιλοσοφία» (τι ταλαιπωρημένη λέξη…) ως προς τη λειτουργία των ΠΑΕ που εφαρμόζουν εμφανώς στην πλειονότητά τους την τακτική του «ετοιματζίδικου» εξοπλισμού και όχι την παραγωγική διαδικασία. Το κακό είναι ότι η «βεντέτα» (κατ΄ ευφημισμόν άμιλλα) των ισχυρών οικονομικά ΠΑΕ, σε μεγάλο ποσοστό ισχύει και για τις οικονομικά αδύναμες. Πλείστα όσα τα δείγματα ξένων που υστερούν εμφανέστατα Ελλήνων των μικρότερων κατηγοριών. Μια ενδελεχής έρευνα θα αποδείκνυε του λόγου το ακριβές. Πολλαπλή η συνέπεια. Μεταξύ άλλων η χαλάρωση του συναισθηματικού δεσμού των οπαδών με τους Ελληνες (εκτός, βέβαια, από τις αποθεωτικές εκδηλώσεις στον ερχομό αλλοδαπών σωτήρων, πολλοί από τους οποίους αποδεικνύονται… «άνθρακες ο θησαυρός»). Ανάλογα φαινόμενα και για τους ξένους προφεσόρους της προπονητικής (με εξαιρέσεις του κανόνα).
