ΗΕΣΕΕ με επιστολή της προσκάλεσε τον Πρωθυπουργό να αξιολογήσει θετικά τις θέσεις του εμπορικού κόσμου κατά την τελική σύνταξη και κατάθεση του σχετικού σχεδίου νόμου για τις επιχειρησιακές συμβάσεις στη Βουλή.
Χαρακτηριστικά, στην ανακοίνωσή της η ΕΣΕΕ αναφέρει ότι«η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου εκφράζοντας την αγωνία χιλιάδων εμπόρων που βιώνουν τις δραματικές συνέπειες της κρίσης με την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας, προσέρχεται κάθε φορά στο διάλογο, προγραμματισμένο ή μη, με ειλικρίνεια και γνώμονα την ανάγκη εξεύρεσης εφικτών για όλους λύσεων».
Ειδικότερα, οι βασικές θέσεις που απέστειλε η ΕΣΕΕ προς το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης διαμορφώνονται συνοπτικά ως εξής:
– Ζητά την καταρχήν προστασία του ελάχιστου εισοδήματος, έτσι όπως αυτό καθορίζεται από την εκάστοτε Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
– Εμμένει στην πάγια θέση της περί διατήρησης του δικαιώματος του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης για την κύρωση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την συνακόλουθη «επέκταση» των αποτελεσμάτων της ρύθμισής τους στο σύνολο των εργασιακών σχέσεων που αφορούν.
– Θεωρεί ότι η κατάργηση του δικαιώματος του Υπουργού να επεκτείνει και να κηρύττει γενικώς υποχρεωτική την συλλογική σύμβαση εργασίας θα οδηγήσει στην περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, στην αποδυνάμωση του θεσμού του Κοινωνικού Διαλόγου και των οργανώσεων των κοινωνικών εταίρων και –εντέλει- στη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής και την υπονόμευση της αυτορρυθμιστικής ικανότητας της Κοινωνίας των Πολιτών.
– Αποδέχεται οι ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις να καταρτίζονται μόνο από επιχειρήσεις που βρίσκονται σε οικονομική δυσχέρεια και με την υποχρέωση διατήρησης των υφιστάμενων θέσεων εργασίας.
– Συμφωνεί με την απόκλιση της επιχειρησιακής από την κλαδική σύμβαση, η οποία δεν θα υπερβαίνει την κόκκινη γραμμή του κατώτατου μισθού της ΕΓΣΣΕ. Σε Μμε επιχειρήσεις που απασχολούν μικρό αριθμό εργαζομένων, να απαιτείται συμφωνία των 2/3 αυτών. Με αυτόν τον τρόπο η πρόταση της ΕΣΕΕ περιορίζει την ειδική επιχειρησιακή σύμβαση ως «ειδικό καθεστώς» περιορισμένου χρόνου και χρήσης, διατηρώντας την ανώτερη ισχύ των κλαδικών συμβάσεων.
