Οι καταπράσινες πλαγιές του νησιού αναδύονται από τα κρυστάλλινα νερά, δημιουργώντας τοπίο ιδανικό για μπάνιο, βουτιές, snorkeling (παρατήρηση του βυθού από την επιφάνεια με μάσκα και αναπνευστήρα) ή απλώς για ηλιοθεραπεία στους κόλπους του Πάνορμου ή του Στάφυλου.Εδώ ούτε μία μικρή απόμερη γωνιά δεν έχει μείνει ξεχασμένη από τα πεύκα.Ακόμη και οι μοναχικοί βράχοι μέσα στη θάλασσα,όπως εκείνος του ΑϊΓιάννη,που είναι από τα ωραιότερα τοπία του νησιού,κάποιο δένδρο ή θάμνο θα φιλοξενούν στη μικρή επιφάνειά τους.
Την παντοκρατορία του πράσινου διακόπτουν το λευκό των οικισμών,ιδιαίτερα των παραδοσιακών,όπως είναι η Χώρα και το Παλιό Κλήμα,και το εντυπωσιακό πλήθος των μοναστηριών και των ξωκλησιών.Οι μύθοι και οι θρύλοι για θεούς,ημίθεους,βασιλιάδες,πειρατές,δράκοντες και αγίους προσδίδουν στην όμορφη εικόνα του νησιού τη μυστηριακή διάστασή της.
Η κατάληξη μιας τρίωρης μάχης με το μελτέμι είναι συνήθως γνωστή: ένα πλούσιο φαγοπότι.Εν αναμονή λοιπόν του ροφού στιφάδο – ενός από τα πιο πρωτότυπα πιάτα της Σκοπέλου-,του κρέατος με κυδώνια ή της στριφτής τυρόπιτας στο τηγάνι,έρχεται στον νου ένας μύθος από την εποχή που στη ζωή και στον πολιτισμό του νησιού κυριαρχούσε ο Διόνυσος.Λένε λοιπόν ότι τότε για την οικοδόμηση των σπιτιών και των ναών χρησιμοποιούσαν…κρασί.
Η διαδρομή απ΄ άκρη σ΄ άκρη
Από τη Χώρα ο δρόμος τραβά προς τη μια άκρη του νησιού,τον Στάφυλο (4 χλμ.),και ακολουθώντας την ακτογραμμή περνά από τον Αγνώντα (7 χλμ.),τον Πάνορμο (14 χλμ.),τις Μηλιές (17 χλμ.),τον Ελιο (22 χλμ.),το Κλήμα (28 χλμ.) και καταλήγει στη Γλώσσα (35 χλμ.), σχεδόν στο άλλο άκρο του νησιού.Λίγο πριν από το τέρμα του δρόμου μια πινακίδα δείχνει στον επισκέπτη τον δρόμο για τον Αϊ-Γιάννη (6 χλμ.).Ο Αϊ-Γιάννης είναι κτισμένος στην κορυφή ενός θεόρατου βράχου μέσα στη θάλασσα.Ο επισκέπτης ανεβαίνει από καλά προστατευμένη σκάλα σκαλισμένη στην πέτρα.Από την κορυφή η θέα προς το πέλαγος είναι μαγευτική.Οι μικρές,μοναχικές σχεδόν παραλίες με τα γαλαζοπράσινα νερά ανάμεσα στα γκρίζα βράχια προσθέτουν μία ακόμη νότα ομορφιάς στην περιοχή. Οι βόλτες στα σοκάκια της Χώρας
Τα γραφικά δρομάκια της παραδοσιακής Χώρας κρύβουν πολλά μυστικά. Ολα ξεκινούν από εδώ, ανάμεσα στις 123 εκκλησίες, κάτω από τις στέγες από σκούρα πέτρα ή κεραμίδια, ανάμεσα στα λιθόστρωτα σοκάκια με τις καμάρες. Εδώ λειτουργούν ακόμη κάποια παραδοσιακά εργαστήρια, όπου ντόπιοι τεχνίτες δουλεύουν με δεξιοτεχνία το ξύλο, το γυαλί, το σίδερο, τον πηλό. Τα εργαστήριά τους είναι πραγματικά αξιοθέατα. Ο επισκέπτης μπορεί να ανακαλύψει ζωγράφους, ξυλογλύπτες, κεραμοποιούς, μαχαιράδες, κατασκευαστές μοντέλων πλοίων, μάστορες του χαλκού, σπάνιους επιπλοποιούς, ονομαστές κεντήστρες και άλλους καλλιτέχνες, «κρυμμένους» στα στενά σοκάκια της Χώρας.
Σπουδαία είναι η παράδοση που δημιούργησε στην αγγειοπλαστική εδώ και 100 χρόνια η οικογένεια των Ρόδιων και την οποία συνεχίζει σήμερα ο Νίκος Ρόδιος στο εργαστήριό του, απέναντι από την έξοδο του λιμανιού στη Χώρα. Εκεί γυρίζει ακόμη ο ποδοκίνητος, ξύλινος κεραμικός τροχός, ένας από τους λίγους που λειτουργούν και μεταφέρουν στους καιρούς μας μια προαιώνια παράδοση. Επίσης στη Σκόπελο υπάρχει το εργαστήριο του μικροναυπηγού Τριαντάφυλλου Μπουνταλά, κατασκευαστή μοντέλων καραβιών, την τέχνη του οποίου συνεχίζουν τα παιδιά του Γιάννης και Νίνα.
Η παραλία της Μηλιάς
Ο Στάφυλος είναι η πιο γνωστή παραλία της Σκοπέλου, αλλά για πολλούς η καλύτερη είναι η παραλία της Μηλιάς. Απέραντη, με χρυσή άμμο, μέσα στην αγκαλιά των πεύκων, με το νησάκι Δασιά απέναντι, προσφέρει την τέλεια απόλαυση του ήλιου και του δροσερού νερού. Ανάλογη απόλαυση προσφέρουν βεβαίως και πολλές άλλες παραλίες του νησιού, το Βελανιό, ο εντυπωσιακός Πάνορμος, τα Λιναράκια, η Καστάνη, η παραλία Περιβολιού στο άκρο του νησιού. Εκεί υπάρχει και η παραλία Γλυστέρι, η οποία δίνει την ευκαιρία για την πιο ωραία θαλασσινή βόλτα με καραβάκι από το λιμάνι της Σκοπέλου. Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει η ταβέρνα Παλιό Καρνάγιο που λειτουργεί εκεί με καλό φαγητό.
Η πεζοπορία από τη Χώρα στο μοναστήρι του Σταυρού
Βρισκόμαστε στην παραλία της Χώρας και κατευθυνόμαστε νοτιοανατολικά, περνώντας το γεφυράκι κάτω από το οποίο περνούν εποχιακά τα νερά του ρυακιού της Σκοπέλου. Μόλις πριν από το αρχαίο Ασκληπιείο, παίρνουμε τον τσιμεντοστρωμένο δρόμο ο οποίος απομακρύνεται από την παραλία. Δεξιά, βλέπουμε την παλιά μονή της Παναγίας της Λιβαδιώτισσας. Βαδίζουμε βόρεια ανάμεσα σε ανακαινισμένα καλύβια και νέα εξοχικά σπίτια. Προχωρούμε δεξιά πλάι σε ένα εκκλησάκι μέσα σε ιδιόκτητο χώρο. Πίσω από ένα χάλασμα βρίσκεται το παλιό εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία με το πλατάνι και τη χαρουπιά στο πλακόστρωτο προαύλιό του. Συνεχίζουμε αριστερά πίσω από το εκκλησάκι και περπατάμε σε μονοπάτι το οποίο οδηγεί έξω από τον συνοικισμό.
Η ανηφορική διαδρομή συναντά έναν τοίχο όπου διακλαδώνεται το μονοπάτι. Εδώ χρειάζεται λίγη προσοχή, καθώς πρέπει να ακολουθήσουμε το μονοπάτι δεξιά, πίσω από τους πυκνούς θάμνους και μετά δεξιά στην αμέσως επόμενη διασταύρωση. Σε αυτό το σημείο υπάρχει μια χαρακτηριστική τριγωνική πέτρα πάνω στη διαδρομή. Τώρα το στενό μονοπάτι ανηφορίζει μέσα από ελαιώνες και πεζούλες όπου φύονται άγριες ορχιδέες. Σύντομα διακρίνουμε επάνω αριστερά μια όμορφη εκκλησία, την Αγία Μαρίνα, στην οποία μας οδηγεί ο χωματόδρομος που συναντάμε. Προχωρώντας πάνω στον ίδιο χωματόδρομο, ο οποίος περνά δίπλα από την εκκλησία, φθάνουμε σε μια ωραία κρήνη. Καθώς απομακρυνόμαστε από την Αγία Μαρίνα, απολαμβάνουμε την πανοραμική θέα της Χώρας στα δεξιά μας. Αγνοούμε έναν ανηφορικό δρόμο και επιλέγουμε εκείνον ο οποίος κατηφορίζει προς τα δεξιά μέσα στην καταπράσινη κοιλάδα. Μέσα στο μικρό δάσος της χαράδρας υπάρχει το ερειπωμένο μοναστήρι του Σταυρού. Ακολουθούμε τον κατηφορικό δρόμο και σε λίγα λεπτά συναντάμε στα δεξιά μας το εγκαταλελειμμένο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη στο Κοτρωνάκι. Συνεχίζοντας συναντάμε τον κύριο ασφαλτόδρομο για το λιμάνι.
Τα εντοιχισμένα πιάτα
Στο παραδοσιακό ελληνικό νοικοκυριό τα πιάτα δεν εξυπηρετούσαν μόνο την πρακτική ανάγκη του σερβιρίσματος του φαγητού ούτε απλώς τον εξωραϊσμό του τραπεζιού, αλλά ήταν ένα από τα βασικά διακοσμητικά στοιχεία ολόκληρου του σπιτικού. Ιδιαίτερα στα νησιώτικα σπίτια, στις πολλές σειρές ραφιών ή κρεμασμένα στους τοίχους, έσμιγαν τα πιάτα, οι σουπιέρες και τα άλλα σκεύη από πορσελάνη ή τα φαγεντιανά που έφερναν από τη «Λόντρα» οι καραβοκύρηδες και οι ναυτικοί με εκείνα που κατασκεύαζαν οι ντόπιοι αγγειοπλάστες ακολουθώντας μιαν αδιάλειπτη παράδοση από τους αρχαίους και βυζαντινούς χρόνους. Στη Σκόπελο όμως είδαμε τα πιάτα σε έναν ξεχωριστό διακοσμητικό ρόλο, εντοιχισμένα στις προσόψεις των σπιτιών και στους τρούλους των εκκλησιών. Ο επισκέπτης ο οποίος περιδιαβάζει τα στενά γραφικά σοκάκια της Χώρας με τις καμάρες διακρίνει αυτή την παράδοση. Χαρακτηριστικότερη έκφρασή της είναι η όμορφη εκκλησία της Παναγιάς Ελευθερώτριας, η οποία χτίστηκε το 1871. Οι εγκυμονούσες της Σκοπέλου συνηθίζουν να κάνουν εδώ λειτουργία για να έχουν καλό τοκετό. Στους τοίχους και γύρω από τον τρούλο του ναού έχουν ενσωματωθεί παλιά πιάτα, ακόμη και μικρές σουπιέρες, που δημιουργούν μια ιδιαίτερη εικόνα, καθώς διανθίζουν με χρώματα και σχήματα τη γήινη απόχρωση της γυμνής πέτρας. Μια ερμηνεία αυτής της συνήθειας είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε στο Αγιον Ορος, στην αυλή της Μονής Καρακάλου, στο καθολικό της οποίας επίσης υπάρχουν εντοιχισμένα πινάκια. Μας είπαν λοιπόν ότι κατά τη βυζαντινή εποχή οι μάστορες, όταν τελείωναν μια οικοδομική φάση του έργου με το οποίο καταπιάνονταν, εντοίχιζαν τα πιάτα που οι ίδιοι χρησιμοποιούσαν και έφευγαν για τα σπίτια τους. Τα μοναστήρια
Η πιο χαρακτηριστική εικόνα της Σκοπέλου είναι οι δύο κατάλευκες εκκλησίες πάνω στον βράχο, οι οποίες προβάλλονται στα μπλε νερά του λιμανιού. Ναοί, γραφικά ξωκλήσια και μοναστήρια υπάρχουν παντού. Οι μονές Ευαγγελιστρίας, Προδρόμου, Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και Αγίας Βαρβάρας είναι σίγουρα από τα αξιοθέατα του νησιού. Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα μοναστήρια της Ευαγγελίστριας, με εικόνες του 14ου αιώνα και χρυσοποίκιλτο τέμπλο, και του Προδρόμου, με τέμπλο του 18ου αιώνα και σπουδαία εκκλησιαστικά κειμήλια.
ΠΡΟΣΒΑΣΗ:
Ακτοπλοϊκώς με ταχύπλοα και συμβατικά πλοία από Αγιο Κωνσταντίνο (τηλ.22350 31759) και με συμβατικά πλοία από Θεσσαλονίκη και από Κύμη και Βόλο.Αεροπορικώς στη Σκιάθο και από εκεί με πλοίο στη Σκόπελο.
ΔΙΑΜΟΝΗ:
Στη Χώρα,στα ξενοδοχεία «Αμαλία», τηλ. 24240 22688, «Ιονία», τηλ. 24240 22568, στον ξενώνα «Στόλιος»,τηλ. 24240 23345,στα διαμερίσματα «Βίλα Κατερίνα», τηλ. 24240 23250, και «Απέραντο Γαλάζιο»,τηλ. 24240 24002, στο ξενοδοχείο «Skopelos Village», τηλ. 24240 22517, και στο «Dionyssos Ηotel», τηλ. 24240 23210. Στον Στάφυλο, στα διαμερίσματα «Ιριδα»,τηλ.24240 22815,«Ποσειδών», τηλ.24240 24153,και «Ιrene»,τηλ.24240 23637. Στον Πάνορμο,στο ξενοδοχείο «Ρanormos Βeach Ηotel»,τηλ.24240
22711. Στον Αγνώντα,στα διαμερίσματα «Λιθάνεμον»,τηλ.24240 22512.
ΦΑΓΗΤΟ:
Στη Χώρα,στο ωραίο «Περιβόλι», στον «Κήπο του Καλού»,στο «Εστιατόριο της Αννας»,στην «Απόλαυση»,στο γκουρμέ «Αγιολί»,στις «Γοργόνες»,στα «Κύματα» και στον «Νάστα».Στον Αγνώντα,στο «Κοράλλι».Στον Στάφυλο,στο «Πεύκο» και στην «Τέρψη».Στη Γλώσσα,στο «Μαϊστράλι» και στο «Στέκι του Μάστορα».Στο Γλυστέρι,στο «Γλυστέρι- Παλιό Καρνάγιο»,στην «Ηλιόπιττα»,στην «Αμβροσία», στη «Θάλασσα» και στον «Γκίκα».
