Ποιο ήταν το πιο σύντομο ανέκδοτο που ακούσαμε ποτέ; Ποιο άλλο; Η «μηδενική ανοχή στη διαφθορά» του Κώστα Καραμανλή. Και τι ανέκδοτο! Εφερε και συντήρησε μια εξουσία επί μία πενταετία… Το γιατί είναι ολοφάνερο: η κατάθεση Μαντέλη, όπως παλαιότερα η κατάθεση Τσουκάτου, τα λέει όλα. Εξηγεί πλήρως πώς το λεγόμενο πολιτικό σύστημα έπιασε όλο μαζί πάτο. Πιο κάτω δεν έχει.
Από τις κρίσεις όμως μπορεί να πυροδοτηθούν και οι ανατάξεις. Ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αντώνης Σαμαράς κρατούν τα κλειδιά. Αρκεί να κάνουν ένα πράγμα: να συνεννοηθούν και να αναλάβουν από κοινού τη γενναία αυτοκάθαρση των κομμάτων τους. Να μην κρυφτούν πίσω από εισαγγελείς, διαδικασίες και επιτροπές. Να συμφωνήσουν και να διώξουν από κοινού όλους όσοι πρέπει να φύγουν από τα κόμματά τους. Τους ξέρουν. Θα είναι δέκα; Θα είναι είκοσι; Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να φύγουν. Αλλά και από τις δύο πλευρές. Ταυτόχρονα. Αν δεν γίνει τώρα, δεν θα γίνει ποτέ. Μπορούν να το κάνουν. Και αν το κάνουν, θα αλλάξουν την τροχιά της χώρας. Αν όχι…
