Το υπουργείο Οικονομίας επεξεργάζεται έναν νέο αναπτυξιακό νόμο. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, όμως, λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο. Ο ξενοδόχος στην εποχή μας είναι η ύφεση. Εφέτος και τα επόμενα δύο-τρία χρόνια αναμένεται ότι θα κλείσουν δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις λόγω της μείωσης της κατανάλωσης. Ταυτόχρονα η ελληνική οικονομία καλείται να δώσει έναν τιτάνιο αγώνα για να απεξαρτηθεί από το Δημόσιο και να δημιουργήσει έναν ισχυρό ιδιωτικό τομέα που θα είναι ανταγωνιστικός διεθνώς και εξαγωγικός. Υπό αυτές τις συνθήκες ο αναπτυξιακός νόμος θα πρέπει να έχει διπλό στόχο: αφενός να διευκολύνει την ίδρυση νέων εταιρειών και την ενίσχυση των κλάδων που είναι εξαγωγικοί, αφετέρου να εμποδίσει το κλείσιμο των επιχειρήσεων που κινδυνεύουν από την ύφεση.
Οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν έχει αυτούς τους στόχους. Ουσιαστικά δεν έχει καθόλου σαφείς στόχους και αναλώνεται σε διαδικαστικά ζητήματα προκειμένου να διευκολύνει τις απορροφήσεις των ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Αναγκαίο και αυτό, αλλά δεν είναι επαρκές. Ο αναπτυξιακός νόμος είναι «μισός». Πρέπει άμεσα να βελτιωθεί σε επίπεδο στόχων για να κατευθύνει την ανάπτυξη και να προφυλάξει την οικονομία από την ύφεση.
Για να γίνει αυτό δύο πράγματα χρειάζονται:
Πρώτον, να προσδιοριστούν οι κατευθύνσεις στις οποίες πρέπει να κινηθεί ο ιδιωτικός τομέας για να μην πελαγοδρομεί σε επιχειρηματικά σχέδια δίχως μέλλον. Ο τουρισμός με στόχο την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, η τεχνολογικά βελτιωμένη αγροτική παραγωγή, η τυποποίηση και το μάρκετινγκ αγροτικών προϊόντων και ο κλάδος της ενέργειας είναι οι προφανείς κλάδοι που έχουν μέλλον. Υπάρχουν και άλλοι που θα συμβάλουν στη μείωση των τιμών προϊόντων και υπηρεσιών, όπως π.χ. η ανάπτυξη συστημάτων πληροφορικής που θα διευκολύνουν τους μειοδοτικούς διαγωνισμούς για τις προμήθειες και το εμπόριο και θα ρίξουν τις τιμές για τον δημόσιο αλλά και τον ιδιωτικό τομέα. Ο νέος αναπτυξιακός νόμος πρέπει να είναι πολύ σαφής στις κατευθύνσεις του. Πρέπει επίσης να δημιουργεί προϋποθέσεις για την ίδρυση νέων εταιρειών σε συνεργασία με τις τράπεζες οι οποίες θα πρέπει να συμμετέχουν με κεφάλαια στην ίδρυσή τους.
Δεύτερον, για τη διάσωση των επιχειρήσεων που κινδυνεύουν να κλείσουν εξαιτίας της ύφεσης, θα πρέπει ο αναπτυξιακός νόμος να επιτρέπει την από κοινού με τις τράπεζες χρηματοδότησή τους και την εξαγορά των επιχειρήσεων από τους διευθυντές τους. Να ενισχύει, δηλαδή, το management buyout των επιχειρήσεων, πράγμα που στην Ελλάδα δεν είναι συνηθισμένο. Αυτό μπορεί να γίνει σε συνεργασία με τις τράπεζες ή με εταιρείες παροχής επιχειρηματικού κεφαλαίου. Και οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις παροχής κεφαλαίου θα πρέπει να είναι συνυπεύθυνες για την επιλογή των επιχειρήσεων που θα στηριχθούν και η στήριξη να παρέχεται μόνο εφόσον κρίνουν ότι το επιχειρηματικό σχέδιο είναι βιώσιμο.
Δυστυχώς όλα αυτά δεν έχουν ληφθεί υπόψη στον νέο νόμο που ετοιμάζει η κυρία Κατσέλη καθώς οι σύμβουλοί της αναλώνονται σε διοικητικές ρυθμίσεις και έτσι κινδυνεύουμε να χάσουμε μία ακόμη σημαντική ευκαιρία για την ανάπτυξη.
