Φροντιστήριο για επίδοξους ηγέτες δέχθηκαν χθες ορισμένοι από τους υπουργούς που συμφώνησαν να καθήσουν στα θρανία που στήθηκαν στην Ιπποκράτους με καθηγητή τον κ. Ρόναλντ Χάιφετζ του Χάρβαρντ και επιθεωρητή τον πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου . Στο σεμινάριο για τη διαχείριση κρίσεων είχαν κληθεί όλοι οι υπουργοί, αλλά οι περισσότεροι την έκαναν… κοπάνα!

Το «παρών» έδωσαν οι κκ. Χ. Παμπούκης , Π. Γερουλάνος , Ι. Πανάρετος , Στ. Αρναουτάκης , Μιχ. Καρχιμάκης , Φ. Σαχινίδης και οι κυρίες Λούκα Κατσέλη , Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και Τίνα Μπιρμπίλη. Επίσης, στα «θρανία» κάθησαν αρκετοί ευρωβουλευτές ( Στ. Λαμπρινίδης , Συλβάνα Ράπτη, ΑννυΠοδηματά, Γ. Σταυρακάκης , Σπ. Δανέλλης ), ορισμένοι περιφερειάρχες και ο Γραμματέας του ΠαΣοΚ κ. Σ. Ξυνίδης.

Αν και το πρόγραμμα έγραφε ώρα προσέλευσης 2.30 μ.μ., μόνο οι ευρωβουλευτές έφτασαν στην ώρα τους. Οι υπουργοί καθυστέρησαν τουλάχιστον μισή ώρα (και έφυγαν στο διάλειμμα), διάστημα κατά το οποίο οι παρευρισκόμενοι στην αίθουσα εκδηλώσεων του 5ου ορόφου της Ιπποκράτους είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τον κ. Χάιφετζ, προτού τον καλέσει ο κ. Παπανδρέου στο γραφείο του, έναν όροφο πιο πάνω. Στις 3.30 μ.μ. οι δύο άνδρες κατέβηκαν στην αίθουσα, έκλεισαν τις πόρτες σχεδόν για τέσσερις ώρες, η γιγαντοοθόνη «ζωντάνεψε» από τις πρώτες διαφάνειες και ο Πρωθυπουργός προλόγισε τον καλεσμένο του. Επίσης, δεν παρέλειψε να προσθέσει και μια συμβουλή προς τα στελέχη του. «Πολλοί μπορεί να προβληματίζονται από αυτή τη διαδικασία διαρκούς επιμόρφωσης επειδή νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα ή ότι έπειτα από κάποια ηλικία ο άνθρωπος δεν μπορεί να μάθει. Η γνώση όμως εξελίσσεται» είπε. Τέτοιου είδους σεμινάρια θα επαναληφθούν με άλλους ομιλητές, χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένος προγραμματισμός.

O σα στελέχη παρακολούθησαν το σεμινάριο έλεγαν έπειτα ότι τους φάνηκε ενδιαφέρον. Ο κ. Χάιφετζ τούς ανέλυσε τη θεωρία του ότι σε περιόδους κρίσης ένας ηγέτης μπορεί να πετύχει πολύ περισσότερα πράγματα επειδή αναγκάζεται από τις συνθήκες να πάρει περισσότερα ρίσκα. Ο καθηγητής του Χάρβαρντ παρομοίασε μια οντότητα σε κρίση με έναν ασθενή που μεταφέρεται επειγόντως στο νοσοκομείο με καρδιακή προσβολή. Οι γιατροί τον σταθεροποιούν, η επείγουσα ανάγκη ξεπερνιέται, αλλά υπάρχουν και άλλα σημαντικά θέματα τα οποία πρέπει να αντιμετωπιστούν για να προλάβει ο ασθενής μία ακόμη προσβολή. «Η αντιμετώπιση της κρίσης από τον ηγέτη έχει δύο φάσεις. Την επείγουσα και τη φάση της προσαρμογής, που είναι η πιοδύσκολη. Οι άνθρωποι ζητούν απεγνωσμένα καθοδήγηση, ενώ εσείς αντιμετωπίζετε μια πορεία προς τα εμπρός που δεν είναι καθόλου προφανής» σημείωσε. Στη συνέχεια έθεσε το δίλημμα: Αμυντική στάση ή νέα ώθηση; Οσο καλά τα πήγε στη θεωρία ο κ. Χάιφετζ τόσο σκούρα τα βρήκε στην πράξη. Οι υπουργοί είχαν συγκεκριμένες σκοτούρες στο μυαλό τους και προσπάθησαν να τις περιγράψουν σε αδρές γραμμές στον καθηγητή, μήπως και τους δώσει καμιά ωραία ιδέα.

Αντί για απαντήσεις πήραν και άλλες… ερωτήσεις. «Εσείς τι θα λέγατε;», «εσείς πώς θα αντιμετωπίζατε την κατάσταση;», «εσείς τι λύσεις θα προτείνατε;» τους ρωτούσε ο καθηγητής εφαρμόζοντας τη θεωρία του ότι η ηγεσία είναι μια τέχνη αυτοσχεδιασμού.