ΜΠΡΟΣ στον «Γολγοθά» των κοινωνικών αντιδράσεων για τα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα που αποφασίστηκαν με σκοπό να αποφευχθεί η χρεοκοπία της χώρας αλλά και στην ανάγκη να δοθεί στο «κουτσό»- όπως
χαρακτηρίζεται- πακέτο η αναπτυξιακή και κοινωνική διάσταση βρίσκεται η κυβέρνηση. Και όλοι ανησυχούν για το βάθος της ύφεσης όπου έχει εισέλθει η οικονομία αλλά και για το επερχόμενο άλμα της ανεργίας.
Οι τραπεζίτες όμως και ο επιχειρηματικός κόσμος υποστηρίζουν τις αποφάσειςεκτιμώντας ότι αποτελούσαν
«μονόδρομο» για να εξασφαλισθούν ο δανεισμός και η ρευστότητα που έχει ανάγκη η οικονομία, έστω και αν τα μέτρα που ελήφθησαν ήρθαν «αργά», με αποτέλεσμα να είναι πιο σκληρά από ό,τι θα ήταν αν λαμβάνονταν την περίοδο που καταρτιζόταν ο προϋπολογισμός του 2010.

O πρώην Πρόεδρος της Βουλής κ. Απ. Κακλαμάνης επισήμανε τις καθυστερήσεις στη λήψη των αποφάσεων. Πρώτος έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου και μάλιστα ανέδειξε το θέμα της καθυστέρησης στην κατάθεση του φορολογικού νομοσχεδίου.

Μέσα σε αυτό το κλίμα ο υπουργός Αμυνας ο κ. Ευ.Βενιζέλος, υπήρξε πολύ προσεκτικός στις τοποθετήσεις του. Υπογράμμισε ότι «τα μέτρα ήταν αναγκαία,αλλά είναι πολύ σκληρά. Τους λείπει η κοινωνική και αναπτυξιακή διάσταση που θα ισορροπήσει την οικονομική πολιτική». Αντιλαμβανόμενος την αντίδραση της κοινωνίας επισήμανε μιλώντας προς «Το Βήμα» ότι «απαιτείται συνολικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, με χρονικό ορίζοντα. Πρέπει να αναφέρουμε ότι θα βγούμε από την κρίση το 2011,το 2012, να δώσουμε ένα τέλοςκαι μια προοπτική» . Και συμπλήρωσε ότι «είναι ανάγκη να στηρίξουμε τις τράπεζες, γιατί τις χρειαζόμαστε».

Η υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κυρία Λούκα Κατσέλη, η οποία βρέθηκε μια ακόμη φορά στο επίκεντρο « συντροφικών καβγάδων στο ΠαΣοΚ» και αναγκάστηκε να αποσύρει το νομοσχέδιο για την ανατιμολόγηση των φαρμάκων από την Επιτροπή της Βουλής, στο Υπουργικό Συμβούλιο διαφοροποιήθηκε για το μείγμα της οικονομικής πολιτικής.

Οπως είπε «δεν θα πρέπει να έχουμε καμία αμφιβολία ότι η μείωση της τρέχουσας δαπάνης κατά 16 δισ.ευρώ- που θα βαθύνει την ύφεση και θα αυξήσει τον πληθωρισμό- δεν μπορεί να αντισταθμιστεί με την αύξηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων κατά 200 εκατ. ευρώ».

Είναι προφανές ότι με την τοποθέτησή της αυτή και την πρόταση για υιοθέτηση «φόρου αλληλεγγύης» σε ασφαλιστικές επιχειρήσεις, ιδιωτικά νοσοκομεία, γιατρούς, δικηγόρους και καζίνα αντιτίθεται στην πολιτική Παπακωνσταντίνου.

Ωστόσο η διάσταση απόψεων υπονομεύει αυτή καθεαυτή την προσπάθεια επιτυχίας των μέτρων, τα οποία από ορισμένους κύκλους χαρακτηρίζονται «ορφανά», αφού κανένα στέλεχος του οικονομικού επιτελείου δεν τα υποστηρίζει ανοιχτά. Αντιθέτως, κορυφαία τραπεζικά στελέχη ισχυρίζονται επιμόνως ότι όχι μόνο τα μέτρα ήταν αναγκαία αλλά και καθυστέρησαν στην εφαρμογή τους, με αποτέλεσμα να χάσουν μεγάλο μέρος της δυναμικής τους. Ο πρόεδρος του ομίλου της Τράπεζας Πειραιώς κ. Μιχ. Σάλλας ο οποίος όχι μόνο στήριξε τις τελευταίες εκδόσεις ομολόγων του Δημοσίου (στην πρόσφατη μάλιστα ως ανάδοχος) αλλά και με την πρωτοβουλία του για επενδύσεις στην «πράσινη οικονομία» θεωρεί ότι η προσπάθεια για την έξοδο από τη βαθιά κρίση έχει δρόμο και θα αποτελέσει «Γολγοθά» για τις επιχειρήσεις, τους εργαζομένους και κυρίως για την κυβέρνηση.

Κατά συνέπεια το οικονομικό επιτελείο φαίνεται πως δεν έχει βρει τον βηματισμό του στην αντιμετώπιση της σύνθετης αυτής κατάστασης, η οποία απαιτεί άμεσες αντιδράσεις, και οπωσδήποτε έχασε πολύτιμο χρόνο ως την ανακοίνωση των μέτρων. Ωστόσο ο κ. Σάλλας υποστηρίζει τις αποφάσεις, σημειώνοντας ότι πρέπει να συνοδευθούν από τις κατάλληλες διαρθρωτικές αλλαγές.

«Θετικό ότι μπήκαμε στις αγορές, χωρίς δεκανίκια και βοήθεια. Αυτή η εξέλιξη θα οδηγήσει σε ταχύτερη βελτίωση της αξιοπιστίας της και βήμα βήμα στην έξοδο της οικονομίας από τη μεγάλη κρίση. Οποια άλλη λύση θα καθυστερούσε την ανάκτηση της χαμένης εμπιστοσύνης μας» επισήμανε μιλώντας προς «Το Βήμα» ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος της Εurobank κ. Ν. Καραμούζης.

Και τόνισε ότι «καλύτερα να πληρώσουμε βραχυχρόνιο κόστοςπαρά να στηριχθούμε σε δεκανίκια». Ο πρώην υπουργός Οικονομίας κ. Ι.Παπαντωνίου τάχθηκε υπέρ των μέτρων λέγοντας ότι «πρέπεινα συμπληρωθούν το ταχύτερο δυνατόν με αναπτυξιακά μέτρα». Και πρότεινε ιδιωτικοποιήσεις, απελευθερώσεις αγορών, κατάργηση κλειστών επαγγελμάτων και απλοποίηση διοικητικών διαδικασιών.

Ο ίδιος εκτίμησε ότι ως τον Δεκέμβριο κατά την ψήφιση του προϋπολογισμού του 2010 από τη Βουλή η κρίση χρέους της χώρας μας ήταν εσωτερική υπόθεση. Τότε έπρεπε να δράσει το οικονομικό επιτελείο. Στη συνέχεια και λόγω των μεγάλων καθυστερήσεων το ζήτημα ενεπλάκη στα διεθνή κερδοσκοπικά παιχνίδια και έλαβε ανεξέλεγκτες διαστάσεις.