Κλιμακώνοντας τη φθηνή ανθελληνική προπαγάνδα με αφορμή τη δεινή οικονομική κατάσταση της Ελλάδας η δεξιά γερμανική εφημερίδα «Βild», γνωστή για τον λαϊκισμό τον οποίο ανά καιρούς εκφράζει, έδωσε στο χθεσινό της φύλλο ρεσιτάλ χυδαιότητας, απρέπειας και ειρωνείας. Δημοσίευσε μία δήθεν «ανοικτή επιστολή» προς τον πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου με αφορμή το χθεσινό ταξίδι του στην Ομοσπονδιακή Γερμανία και τη συνάντησή του με την καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ.

Μάλιστα η επιστολή συνοδεύεται και από ένα δήθεν «γραμματόσημο» για την απάντηση προκειμένου, υποτίθεται, να μην επιβαρυνθεί άλλο το ελληνικό δημόσιο ταμείο λόγω των ταχυδρομικών εξόδων. Ολα περιγράφονται από τη σκοπιά του απλοϊκού γερμανού αναγνώστη, αποσιωπώντας επιδεικτικά, παραδείγματος χάριν, το γεγονός ότι η «οικονομική ατμομηχανή της Ευρώπης» έχει περί τα πέντε εκατομμύρια ανέργους. Παράλληλα η «Βild» μετέδωσε στην ηλεκτρονική έκδοσή της ρεπορτάζ από το χθεσινό συλλαλητήριο της Αθήνας, καταγράφοντας την οργή των Ελλήνων, «οργή για την κυβέρνησή τους, την Ευρωπαϊκή Ενωση, το πρόγραμμα λιτότητας. Και αυτό που περιμένουνείναι χρόνια ιδρώτα, δακρύων και αίματος, όπως οι ίδιοι το προσδιορίζουν».

Αποφεύγοντας παρατηρήσεις και πικρόχολες επισημάνσεις, μια άλλη εφημερίδα, η «Die Ζeit», προτιμά να συνηγορήσει υπέρ των Ελλήνων, απευθύνοντας έκκληση με σχόλιο που προβάλλεται ως πρώτο θέμα στις οικονομικές σελίδες της ηλεκτρονικής έκδοσης. Τίτλος: «Μη βασανίζετε τους Ελληνες, κυρία Μέρκελ». Τα μέτρα σχολιάζονται θετικά από τον ειδικό επί των χρηματαγορών αρθρογράφο Μαρκ Σίριτζ: «Δεν γνωρίζω χώρα που να επεχείρησε ποτέ ένα τόσο φιλόδοξο πρόγραμμα σταθεροποίησης. Τα δε μέτρα λιτότητας αναμένεται να φρενάρουν την ελληνική οικονομία πολύ περισσότερο από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση. Στη δεκαετία του ΄90κράτη όπως η Δανία και η Σουηδία είχαν επίσης περικόψει, λόγω οικονομικής κρίσης,τον προϋπολογισμό τους.Μπορούσαν όμως τότε να υποτιμήσουν το νόμισμά τους.Οι Ελληνες δεν έχουν σήμερα αυτή τη δυνατότητα λόγω της ΟΝΕ αλλά και της παγκόσμιας ύφεσης. Το πρόγραμμά τους είναι μια πολύ σκληρή δοκιμασία.

Η Ελλάδα έκανε την κίνησή της. Τώρα η μπάλα είναι στο γήπεδο της ΕΕ. Αν δεν καταφέρουν ούτε τώρα να πείσουν τις αγορές,τότε οι Ελληνες θα χρειαστούν βοήθεια είτε από την ΕΕ, είτε από τη Γερμανία, είτε από το ΔΝΤ.

Οποιος τώρα ζητήσει ακόμη σκληρότερα μέτρακινδυνεύει να ρίξει την Ελλάδα στο χάος. Αυτό δεν είναι δυνατόν να αποτελεί στόχο της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής γιατί συνεπάγεται και ζημιές σε βάρος των γερμανικών εξαγωγών.

Και όσο για την πρόταση του κ. Βάντερβιτς να πουλήσουν οι Ελληνες τα νησιά τους,το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι ένας βασικός δημοσιογραφικός κανόνας:Νο games with names».

Η ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
«Βρίσκεστε σε μια χώρα διαφορετική από τη δική σας»
Η δήθεν επιστολή της «Βild» έχει ως εξής: «Αγαπητέ κύριεΠρωθυπουργέ, Οταν θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές,θα βρίσκεσθε σε μια χώρα εντελώς διαφορετική από τη δική σας. Βρίσκεσθε στη Γερμανίαόπου:

* Οι άνθρωποι εργάζονται μέχρι τα 67 τους χρόνια. * Ο 14ος μισθός για τους δημοσίους υπαλλήλους δεν υπάρχει πλέον από καιρό.

* Δεν χρειάζεται να “λαδώσει” κανείς με χιλιάδες ευρώ για να βρει κρεβάτι σε νοσοκομείο.

* Δεν πληρώνουμε συντάξεις σε θυγατέρες στρατηγών που δεν κατάφεραν να βρουν σύζυγο.

* Τα πρατήρια βενζίνης και τα ταξί δίνουν αποδείξεις και οι αγρότες δεν εισπράττουν εκατομμύρια σε επιδοτήσεις για ανύπαρκτα ελαιόδεντρα.

* Και η Γερμανία έχει μεγάλα χρέη,αλλά εμείς μπορούμε να τα ξεπληρώσουμε, επειδή το πρωί ξυπνάμε νωρίς και δουλεύουμε όλη μέρα,πάντοτε αποταμιεύουμε ένα μέρος του μισθού μας για δύσκολους καιρούς, έχουμε υγιείς επιχειρήσεις που παράγουν προϊόντα που έχουν ζήτηση σε όλον τον κόσμο.

Αγαπητέ κύριεΠρωθυπουργέ,σήμερα βρίσκεσθε στη χώρα που με τις χιλιάδες τουριστών της φέρνει ένα σωρό χρήματα στην Ελλάδα. Που σας έστειλε ακόμη και τον προπονητή των πρωταθλητών σας στην Ευρώπη Οτο Ρεχάγκελ.

Θέλουμε να είμαστε φίλοι με τους Ελληνες,γι΄ αυτό άλλωστε η Γερμανία έχει δώσει στη χώρα σας γύρω στα 50 δισ.καθαρά,από τότε που εντάχθηκε στο ευρώ.Ιδιον όμως της καλής φιλίας είναι να λες στον άλλον καμιά φορά και την αλήθεια…».