Στα παλιά μετακατοχικά χρόνια ένας έντιμος δεξιός υπουργός Οικονομικών ονόματι Χέλμης είχε υποστεί έναν τέτοιο εξευτελισμό από τον αμερικανό σύμβουλο (Σχέδιο Μάρσαλ) Κλαίη που τα νεύρα του δεν άντεξαν και δάκρυσε. Το επεισόδιο έγινε γνωστό και η δηκτική «Εστία» σημείωσε ότι «άλλος έχει το όνομα και άλλος τη χάρη»… Τα μέλη της αμερικανικής αποστολής πίστευαν- και δεν είχαν άδικο- ότι πολλά από τα κεφάλαια του Σχεδίου Μάρσαλ κατέληγαν σε επιτηδείους με καταθέσεις (ήδη) σε ελβετικές τράπεζες και άλλα χάνονταν μέσα στη θολούρα της ελληνικής γραφειοκρατίας.
Επρεπε συνεπώς αμερικανοί «σύμβουλοι» να ελέγχουν τα πάντα και να αποφασίζουν στη θέση των Ελλήνων. Συνοδεύοντας τους υπουργούς μας ακόμη και στις αποστολές στο εξωτερικό.
Δεν συμβαίνει κάτι το διαφορετικό σήμερα. Κάτω από διαφορετικές συνθήκες και αν δεν είχαμε χάσει τη δυνατότητα να είμαστε αξιοπρεπείς, τους ελεγκτές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας και των Βρυξελλών, που φέρθηκαν πρόσφατα στην Αθήνα όπως ο μακαρίτης Αμερικανός Κλαίη (τα κατορθώματά τους αποκάλυψε προχθές «Το Βήμα»), θα έπρεπε να τους είχαμε στείλει πίσω με το πρώτο αεροπλάνο. Το μπορούσαμε; Οχι. Για να πληρωθούν σε λίγες ημέρες (απεργούντες!) υπάλληλοι και συνταξιούχοι πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι. Προσωπικά φοβάμαι όμως- ναι, φοβάμαι!- ότι, όπως ο Κλαίη και ο πρόστυχος πρέσβης Πιουριφόι προκάλεσαν τον μη κομμουνιστικό αντιαμερικανισμό στη χώρα μας, διάφοροι παραφουσκωμένοι ευρωπαίοι γραφειοκράτες, που αν καλοκοιτάξει κανείς τι γίνεται στις πατρίδες τους θα αμφιβάλλει για την ειλικρίνειά τους, σπέρνουν σήμερα εδώ τον κακό σπόρο του αντιευρωπαϊσμού. Χωρίς καν αυτό να είναι η πολιτική των αφεντικών τους.
Μπορεί να «ματώσουμε» αλλά από την κρίση θα βγούμε. Οπως βγήκε στο παρελθόν η Βρετανία, η Ιαπωνία και τόσα άλλα κράτη που δεν λογάριασαν όσα έπρεπε να λογαριάσουν, που δεν τόλμησαν έγκαιρα κάποια μέτρα σωτηρίας και έτσι επέτρεψαν σε όσους κερδίζουν παίζοντας με χώρες και νομίσματα να αποκομίσουν απίστευτα κέρδη. Και θα βγούμε εδώ από την κρίση γιατί δεν ζούμε με τη «δραχμούλα» αλλά με το ευρώ, που αυτό είναι ο στόχος των «αγορών» και γιατί ρυθμίζουμε πια (ας το ελπίσουμε) τα ρολόγια μας στην τόσο δύσκολη ώρα των καιρών. Και όχι στην ώρα του Καραμανλή!
Είναι όμως δεδομένο ότι διάφορα παλικάρια, όπως ο υπερήφανος εθνικά Πρόεδρος της Βουλής που έβαλε τον γιο του να απειλεί την κυρία Μέρκελ ότι θα σκίσει το γερμανικό διαβατήριό του για να κρατήσει μόνο το ελληνικό, και όπως ο κ. Σαμαράς, που θέλει συναίνεση αλλά αρνείται όλα τα μέτρα που (μέσω Βρυξελλών) σκέφτεται η κυβέρνηση, δεν πρόκειται να συνδράμουν. Εκτός κι αν σιωπήσουν.
