Δύσκολα τα φετινά Χριστούγεννα, πολλές σφαίρες κυκλοφορούν, πολλά θύματα είχαμε και υπάρχει φόβος για περισσότερα. Αλλά ας μη μας πιάνει η απαισιοδοξία, χρονιάρες ημέρες που είναι: η λαϊκή παράδοση επιμένει πως το Δωδεκάημερο, από τα Χριστούγεννα ως τα Φώτα, βρίσκονται ανάμεσά μας καλικάντζαροι, κακοπροαίρετα ξωτικά που αφήνουν τον Κάτω Κόσμο και έρχονται στον δικό μας για να μας βασανίσουν. Φέτος ήρθαν νωρίτερα οι καλικάντζαροι και είχαν καιρό να κάνουν μεγαλύτερο κακό από άλλες χρονιές: δολοφονήθηκε αθώο παιδί, άλλο τραυματίστηκε, άλλα φονικά έγιναν για ξεκαθάρισμα λογαριασμών, άλλα για ληστείες, κάηκαν μαγαζιά, τράπεζες, βιβλιοθήκες, αυτοκίνητα, ακούστηκαν καλάσνικοφ, υπάρχει και ο φόβος της οικονομικής κρίσης, όλα αυτά μαζί δημιουργούν ζοφερό κλίμα. Η λαϊκή παράδοση επιμένει πως με το τέλος του Δωδεκαήμερου φεύγουν οι καλικάντζαροι, στο χέρι μας είναι να την επιβεβαιώσουμε, κυρίως τα κόμματα και οι πολιτικοί που δεν θα πρέπει να τους δουν σαν ευκαιρία να μαζέψουν περισσότερα ψηφουλάκια. Γιατί τότε οι καλικάντζαροι θα μείνουν, όρος για να φύγουν είναι να μην τους θέλουμε- αν κάποιοι τους χρειάζονται θα μείνουν και θα αβγατίσουν κιόλας.
Μακριά, λοιπόν, από τους πειρασμούς των ηρώων: κανένα κόμμα δεν πρέπει να έχει ανάγκη να κάνει σημαία του νεκρούς, παραπέμπουν σε άλλες εποχές αυτά, τότε που η Αριστερά είχε ανάγκη τον Γρηγόρη Λαμπράκη και η Δεξιά τον Χρήστο Λαδά. Ας κάνουμε Χριστούγεννα και ας ευχηθούμε τα κόμματα ομόθυμα να καταδικάσουν τους καλικάντζαρους, είτε καλάσνικοφ κρατούν είτε αστυνομικά πιστόλια.
