Oι έπαινοι για τα ευρωπαϊκά του «τρόπαια» περίσσευσαν, ίσως, για τον αεικίνητο γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί, με τον τερματισμό της εξάμηνης γαλλικής προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Και δεν του απευθύνθηκαν μόνον από τα γαλλικά και ορισμένα διεθνή μέσα ενημερώσεως, αλλά και από τους ευρωβουλευτές πολλών τάσεων.
Δύσκολα θα μπορούσε να περιμένει αυτή τη γενικότερη διεθνή, αλλά και εσωτερική, αναγνώριση ο γάλλος πρόεδρος, σε περίοδο που η μεγάλη παγκόσμια κοινωνικοοικονομική κρίση δεν έχει ακόμη πλησιάσει στο χειρότερό της σημείο· που έκπληκτος(;) ο κόσμος «ανακαλύπτει» νέα, τεράστια οικονομικά σκάνδαλα, τύπου Μάντοφ· που ανεξέλεγκτα και ατιμώρητα την προετοίμασαν και που το 2009 διαγράφεται, δυστυχώς, με τις μελανότερες προοπτικές. Αλλά εκείνοι οι οποίοι τόσο ευνοϊκά έκριναν τον Σαρκοζί δεν υπάρχει αμφιβολία ότι επηρεάστηκαν απ΄ την ιδιαίτερη δραστηριότητά του στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Στην αντιμετώπιση της γεωργιανής κρίσεως και στην αναζήτηση κοινής ευρωπαϊκής απαντήσεως στην παγκόσμια οικονομική κρίση διέκριναν ένα δυναμισμό ο οποίος δεν συγκρινόταν με τη στάση προηγούμενων προεδριών και ο οποίος δημιούργησε την εντύπωση ότι αυτή η Γηραιά Ευρώπη, την οποία τόσο εύκολα συνηθίσαμε και να διαγράφουμε, μπορεί και να υπάρξει, όταν στηρίζεται σε ισχυρή πολιτική βούληση.
Κοινή ευρωπαϊκή πολιτική για την παγκόσμια οικονομική κρίση δεν κατορθώθηκε, βεβαίως, να συμφωνηθεί. Στην προεκλογική περίοδο, η οποία έχει κιόλας ανοίξει για την αναμέτρηση του προσεχούς φθινοπώρου, η γερμανική ηγεσία προτίμησε να ακολουθήσει τον δικό της δρόμο. Και η εξάμηνη γαλλική προεδρία δεν υπηρέτησε τον γαλλογερμανικό άξονα στον βαθμό που το επιθυμούσε το Βερολίνο (και η τοποθέτηση νέου, γερμανομαθούς υφυπουργού Εξωτερικών, του κ. Μπρούνο Λε Μερ, είναι αμφίβολο αν θα αρκέσει σύντομα για να δημιουργήσει καλύτερο κλίμα).
Ούτε και το στοιχείο αυτό, όμως, αποθάρρυνε τους γάλλους πολίτες, οι οποίοι- σε εποχή ενάρξεως της μειώσεως της οικονομικής δραστηριότητας και αυξήσεως της ανεργίας λόγω της κρίσεως- παρουσίασαν στις σφυγμομετρήσεις υψηλά ποσοστά αποδοχής της ευρωπαϊκής πολιτικής του γάλλου προέδρου της τάξεως του 46%.
Οι διενέξεις των Σοσιαλιστών στο συνέδριο της Ρεμς, με τη δήμαρχο της Λιλ Μαρτίν Ομπρί – επικεφαλής της ετερόκλιτης συμμαχίας Ντελανοέ (που έπαυσε να αποτελεί βασικό παράγοντα για τη γαλλική πολιτική), Φαμπιούς και Μπενουά Αμόν- να υπερισχύει για λίγες δεκάδες ψήφων της Σεγκολέν Ρουαγιάλ, ίσως όμως και περισσότερο να εξηγούν αυτό το φαινόμενο. Οι σκληρές μάχες των Σοσιαλιστών στην Εθνοσυνέλευση εναντίον των νομοσχεδίων για νέες ρυθμίσεις στην τηλεόραση και περιορισμένη απελευθέρωση της εργασίας τις Κυριακές δεν μετέβαλαν αυτή την εικόνα.
Ο Νικολά Σαρκοζί δεν έδειξε, πάντως, να επαναπαύτηκε στις ευρωπαϊκές του δάφνες. Και με ευελιξία, την οποία οι περισσότεροι δεν περίμεναν, ανέβαλε, για έναν τουλάχιστον χρόνο, τη μεταρρύθμιση στα λύκεια που η κυβέρνησή του σχεδίαζε.
Τα επεισόδια στην Ελλάδα που προβλήθηκαν ιδιαίτερα από τα γαλλικά μέσα ενημερώσεως, με επίθεση ομάδας κουκουλοφόρων και στο Γαλλικό Ινστιτούτο των Αθηνών, τον επηρέασαν οπωσδήποτε προς την κατεύθυνση αυτή. Η κινητοποίηση στα λύκεια, η οποία φαινόταν να προετοιμάζεται και στη Γαλλία, θα χρειαστεί το 2009 να αναζητήσει άλλο λόγο για να εκδηλωθεί με ανάλογη ένταση.
Ο κ. Γ. Ν. Αναστασόπουλος είναι πρέσβης της Ελλάδας στην UΝΕSCΟ και πρόεδρος της Γενικής Διασκέψεως του Οργανισμού.
