Θλιβερή είναι η εικόνα της Ελλάδας που προβάλλεται στο εξωτερικό και αυτό αντανακλάται όχι μόνον από τις ανταποκρίσεις και τις αναλύσεις του διεθνούς Τύπου αλλά και από τις εκτιμήσεις που κάνουν οι ξένοι διπλωμάτες στην Αθήνα. Ιδιαίτερη ανησυχία εκφράζουν οι εκπρόσωποι των κοινοτικών χωρών, οι οποίοι συνδυάζουν την εσωτερική πολιτική αναταραχή με τη γενικότερη οικονομική κρίση. Θεωρούν ότι η Ελλάδα είναι αδύναμος κρίκος της ευρωζώνης με καταρρέουσα κυβέρνηση η οποία έχει να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο οικονομικής χρεοκοπίας (εκφράζεται ακόμη και ο φόβος για προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), γεγονός που θα έχει ευρύτερες επιπτώσεις στη ΕΕ. Ως μόνη λύση βλέπουν τις πρόωρες εκλογές, χωρίς όμως να πιστεύουν ότι αυτές, με δεδομένο τον εκλογικό νόμο, θα μπορέσουν να δώσουν μια ισχυρή κυβέρνηση. Υποστηρίζουν μάλιστα ότι το φάσμα μιας παρατεταμένης κυβερνητικής αστάθειας θα αποτελέσει το κύριο εμπόδιο για την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων που κρίνονται αναγκαίες για τον εκσυγχρονισμό της χώρας και τη βαθμιαία ευθυγράμμιση της Ελλάδας με τους πιο ανεπτυγμένους εταίρους της.
Πέρα όμως από τις ανησυχίες για τις εσωτερικές εξελίξεις, διάχυτος είναι ο φόβος για τη μεταφορά των ταραχών και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Οι εικόνες με τα επεισόδια που μεταδίδονται από την Αθήνα επηρεάζουν ιδιαίτερα μια νεολαία η οποία βρίσκεται σε απόγνωση λόγω της αυξανόμενης ανεργίας. Είναι η ευρωπαϊκή γενιά των χιλίων ευρώ αντίστοιχη με τη δική μας των επτακοσίων. Και μπορεί τα προβλήματα στις χώρες αυτές να μην έχουν την έκταση των τεράστιων προβλημάτων που έχει να αντιμετωπίσει η διαλυμένη στην κυριολεξία Ελλάδα, η αγωνία όμως των νέων για την εξεύρεση εργασίας είναι κοινή, δημιουργώντας εκρηκτικές καταστάσεις. Ηδη πολλοί μιλούν για έναν νέο Μάη του ΄68 και αυτός είναι ο λόγος που η γαλλική κυβέρνηση, φοβούμενη αντιδράσεις ανάλογες με αυτές που σημειώνονται στην Ελλάδα, έκανε πίσω στα σχέδια μεταρρύθμισης των λυκείων, όπως πριν από λίγους μήνες και η ισπανική κυβέρνηση είχε ματαιώσει το νομοσχέδιό της για την πρόσληψη νέων εργαζομένων χωρίς ασφάλιση.
Ανησυχία εκφράζεται επίσης για το αν μια ασταθής ελληνική κυβέρνηση, απορροφημένη από την εσωτερική κρίση, θα είναι σε θέση να αντεπεξέλθει στα καθήκοντα της προεδρίας του ΟΑΣΕ, τα οποία αναλαμβάνει για έναν χρόνο από την 1η Ιανουαρίου, σε μια στιγμή που αναζητείται μια νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας στην Ευρώπη και ένα νέο πλαίσιο στις σχέσεις με τη Ρωσία. Ζητήματα διόλου ευκαταφρόνητα, ενώ δημιουργούνται ερωτήματα για το αν τελικά θα μπορέσει να υλοποιηθεί το σχέδιο για μια σύνοδο κορυφής των 57 ηγετών του ΟΑΣΕ στην Αθήνα, με δεδομένα τα προβλήματα ασφαλείας που προκύπτουν. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ματαιώθηκε την περασμένη εβδομάδα, λόγω των επεισοδίων, η έλευση στην Αθήνα του γάλλου υπουργού Αμυνας, ενώ πολλοί ξένοι διπλωμάτες διερωτώνται πώς μόλις σε τέσσερα χρόνια το κλίμα ευφορίας και ασφάλειας που είχαν δημιουργήσει οι πετυχημένοι Ολυμπιακοί Αγώνες κατέρρευσε.
